سرویس ورزشی جوان آنلاین :دست همگی درد نکند. دست صداو سیما هم درد نکند بابت اینکه به اندازه کافی از این شهرآورد درآمد‌های خوبی کسب می‌کند و‌ای کاش به خواسته بینندگان احترام بگذارد و مثل دیدار‌های اروپایی و جهانی از زمان حرکت تیم‌های از رختکن و ورود تیم‌ها به زمین و گرم کردن آن‌ها تا زمانی که مسابقه تمام می‌شود و کنفرانس خبری و حواشی احتمالی را هم زنده روی آنتن ببرد.
جذابیت‌های داربی به همین است و گرنه بسته ۹۰ دقیقه ایی که تلویزیون نمایش می‌دهد به شکل سابق است و نباید انتظار یک دیدار جذاب را داشت.
این مسابقه برای استقلال و سرمربی جوان ایتالیایی حکم مرگ و زندگی را دارد و برای پرسپولیس هم البته که سرنوشت ساز است.
برنده دربی تا نیم فصل تغییرات نخواهد داشت و اولین ترکش‌های بازنده به سرمربیان و احیانا مدیریت باشگاه می‌خورد.
خیلی وارد مباحث فنی نمی‌شویم، چون این دیدار تا بوده همین بوده و احتیاط و نباختن حرف اول شهر آورد است و از این رو دو تیم با احتیاط کامل وارد میدان می‌شوند.
این احتیاط چنان بازی را کسالت آور می‌کند که تماشاگران اصل بازی را رها کرده و به کرکری‌های سال‌های قبل می‌پردازند.
احتمال مساوی در داربی خیلی بیشتر از برد و باخت است، اما اگر یک تیم کمی نترس بازی کند و یک گل درون دروازه‌ها شود بازی هیجان انگیزی را خواهیم دید.
و، اما اصل موضوع:لطفا اتفاقات چند وقت اخیر و فوت دو تماشاگر فوتبال را مد نظر داشته باشید و همه جوانب را فدراسیون فوتبال، سازمان لیگ، وزارت ورزش و جوانان، مدیریت ورزشگاه آزادی و تمام متولیان به دقت مد نظر داشته باشند تا اتفاق ناگواری رخ ندهد.
دیدار پرسپولیس و سپاهان در روزر‌های پایانی لیگ گذشته جان یک پدر را گرفت و همین هفته قبل هم یک کودک ۶ ساله بر اثر برق گرفتگی ناشی از داربست غیر استاندارد قربانی شد.
مرگ کودک ۶ ساله را هم مثل همیشه پاسکاری می‌کنند و هر کدام توپ را به زمین دیگری می‌اندازند و دست آخر هم یکی از مسئولین ورزشگاه آزادی پدر کودک را مقصر جلوه داده است!
بجای اینکه یک عده کت و شلوار بپوشند و در زاوایای دوربین‌ها مستقر شوند و آقازاده‌های شیک پوش خود را مسئول امور اجرایی و برگزاری مسابقه کنند چند نفر کار بلد و کار کشته را در بخش‌های مهم مثل ورودی‌ها و خروجی‌ها، جایگاه خبرنگاران، داخل تونل، تاسیسات، و هر جایی که احتمال خطر هست بکار گیرید تا بیش از این از دست آدم‌های کارنابلد ضربه نخوریم.
مردم با هزار امید و آرزو کودک و نوجوانان خود را به ورزشگاه می‌فرستند و با این وضعیت اقتصادی که حداقل هزینه هر فرد که از تهران با مترو و اتوبوس و نون و پنیر و بلیط بخواهد به ورزشگاه برود یکصدهزار تومان را شامل می‌شود. این حداقل هزینه است. حال تصور کنید تماشاگرانی که از شهر‌های اطراف و از دور‌ترین نقاظ کشور می‌آیند چه هزینه و سختی‌هایی را متحمل می‌شوند.
پس بیایید به تماشاگران احترام بگذارید و به آن‌ها به عنوان سرمایه ورزش برخورد کنید، برای شهرستانی‌ها چادر‌های موقت بزنید و یک شام و صبحانه و نوشیدنی گرم اگر در اختیارشان قرار دهید به آن‌ها شخصیت داده اید و یقین بدانید این کار‌ها تاثیر مثبت خود را بر جریان کل بازی داربی خواهد گذاشت.
انشالله که امروز شاهد یک داربی خوب و جذاب و بدون اتفاقی ناگوار باشیم.
