سری که درد نمی‌کند دستمال نمی‌بندند، اما نگاه فدراسیون فوتبال گویا متفاوت است که خود به دنبال حاشیه و چالش‌های تازه می‌رود، آن‌هم در شرایطی که تصور می‌شد این روز‌ها بابت عدم مهیا شدن شرایط امنیتی ورزشگاه‌ها برای برپایی لیگ نوزدهم و به تعویق افتادن مسابقات این فصل، سرش شلوغ‌تر از این حرف‌ها باشد که بخواهد داستانی تازه را به رشته تحریر درآورد. با این حال گویی اینطور نیست که می‌شنویم، آقایان مسئول در ساختمان سیاهرنگ خیابان سئول به جای فراهم کردن شرایط برای برپایی لیگ نوزدهم در پی دردسر‌های تازه و البته پرحاشیه هستند!
یکی از قوانین AFC و فوتبال حرفهای، بلیت‌فروشی توسط خود باشگاه‌هاست. مسئله‌ای که همواره در فوتبال ایران چالشی جدی، پردردسر و صدالبته با ابهامات زیادی در خصوص فساد‌های مالی مواجه بوده، حاشیه‌ای که گویا قرار است این فصل نیز یکی از داستان‌های پردردسر لیگ نوزدهم باشد، وقتی فدراسیون به دلایلی نامعلوم اصرار به گرفتن امتیاز بلیت‌فروشی از باشگاه‌ها و واگذاری آن به شرکتی نامعلوم دارد که البته بدون شک برای آقایان تصمیم‌گیرنده خیلی هم غریبه نیست که حاضرند بابت آن خود را به چاه بیندازند.
طبق آیین‌نامه قدیمی لیگ از کل درآمد بلیت‌فروشی ۵درصد سهم لیگ، ۵درصد سهم هیئت فوتبال استان و ۱۰درصد هم سهم فدراسیون کم می‌شد و مابقی مبلغ ۷۰درصد به میزبان و ۳۰درصد نیز به مهمان تعلق می‌گرفت، اما بعد از اصلاح آیین‌نامه، باشگاه‌هایی که خود بلیت‌فروشی می‌کردند بعد از کسر سهم سازمان لیگ، مابقی پول را می‌توانستند صرف امورات تیم و باشگاه کنند، درست مطابق قوانین فدراسیون فوتبال آسیا، اما حالا در شرایطی که انتظار می‌رود فدراسیون درصدد تلاش برای حل مشکلات امنیتی باشگاه‌ها برای برگزاری لیگ جدید باشد، آقایان گویی قصد دارند با تصمیمات عجیب و دور از انتظار، استارت حاشیه‌های تازه‌ای را بزنند که پیشتر نیز تجربه آن را داشتند!
بلیت‌فروشی در فوتبال ایران همواره داستان‌ها، حاشیه‌ها و فساد‌های مالی فراوانی به دنبال داشته تا جایی که شهریورماه دو فصل قبل بود که سایت باشگاه پرسپولیس در بیانیه‌ای رسمی از هوادارانش خواست تا در دیدار این تیم مقابل پیکان به هیچ عنوان به صورت الکترونیکی بلیت خریداری نکنند.
در واقع تخصیص ۳۵ درصد از درآمد‌های حاصل از بلیت‌فروشی به شرکت برهان مبین، مجری بلیت‌فروشی مسابقات انتقادات زیادی را نسبت به عقد این قرارداد ۱۱ ساله ایجاد کرده بود و سازمان لیگ نیز به دلیل نوع قرارداد منعقد شده توانایی واگذاری کامل بلیت‌فروشی‌ها را به باشگاه‌ها، به‌خصوص سرخابی‌ها نداشت، چراکه در این صورت باید مبلغ هنگفتی را به عنوان ضرر و زیان می‌پرداخت، آن‌هم در حالی که تاج مهرماه ۹۲ تأکید کرده بود که بلیت‌فروشی بازی‌های استقلال و پرسپولیس به این دو باشگاه واگذار می‌شود.
البته دو سال پیش که شایعه فساد شرکت برهان‌مبین انتقاد‌های فراوانی را در پی داشت، علیپور رئیس کمیته صیانت از سلامت فوتبال مدعی شد قرارداد این شرکت با فوتبال ایران ترکمانچای نیست، اما عدم شفافیت مالی در زمینه بلیت‌فروشی الکترونیکی فوتبال را با حاشیه‌های فراوانی درگیر کرد. حاشیه‌هایی که با تصمیمات تازه آقایان گویا قرار است بار دیگر در لیگ نوزدهم هم یقه فوتبال را بگیرد و زمینه‌ساز فساد تازه‌ای در فوتبال ایران باشد، چراکه بعد از گذشت دو سال از آن اتفاقات تلخ، فدراسیون فوتبال دوباره تصمیم به واگذاری امتیاز بلیت‌فروشی الکترونیکی باشگاه‌ها به شرکتی خاص را گرفته است. تصمیمی که اگرچه پرسپولیسی‌ها به شدت علیه آن قد‌علم کرده‌اند و مدعی هستند که قصدی برای تمکین از آن ندارند، اما این موضوع سؤال مهمی را مطرح می‌کند و آن اینکه مگر فدراسیون پیشتر از این تصمیم‌گیری ضربه‌ای سخت نخورده که بار دیگر تصمیم گرفته امتیاز بلیت‌فروشی را از پرسپولیس و استقلال بگیرد و آن را به شرکتی ثالث واگذار کند؟
کاری که بدون تردید حاشیه‌های فراوان و صدالبته فساد بسیاری را به دنبال خواهد داشت، اما پرسش مهم‌تر این است که چه دلیلی دارد فدراسیون در شرایطی که باید به فکر مهیا کردن شرایط برای برگزاری لیگ نوزدهم باشد، خود را با چنین تصمیمات پرچالش و پرحاشیه‌ای درگیر‌کند و زیر سؤال ببرد؟!
آیا فدراسیون از این قرارداد سودی می‌برد که در چنین مقطع حساسی حاضر به قرار دادن خود رو‌در‌روی باشگاه‌هاست؟
