سرویس ورزشی جوان آنلاین: پرو، تیمی که سه سال پیش در جشن ۱۰۰ سالگی کوپا آمهریکا به نیمهنهایی راه یافته بود و سال گذشته نیز بعد از ۳۶ سال، موفق شد به جام جهانی بازگردد، امشب نخستین فینال قارهای خود را از سال ۱۹۷۵ تجربه میکند. حال آنکه برزیلیها با وجود آنکه ۱۲ سال از آخرین باری که موفق به کسب عنوان قهرمانی در این رقابتها شده بودند، از آغاز این دوره از رقابتهای کوپاآمهریکا شانس اول قهرمانی به حساب میآمدند.
تیته توانست با تیمی بدون اتکای بیش از حد به ستارهها و در غیاب نیمار، سالهای تلخ و تاریک لوئیز فلیپه اسکولاری و دونگا را پشت سر بگذارد، به طوری که مصدومیت نیمار و غیبت او در این رقابتها نه فقط لطمهای به سلسائو نزد، بلکه فرصتی برای این تیم شد تا نشان دهد که بدون ستارههایش نیز برزیل است. برزیلی که با عبور مقتدرانه از سد آلبیسلسته در نیمهنهایی به فینال راه یافت تا در آخرین گام برابر پرو به میدان برود. تیمی که در مرحله گروهی با نتیجه پرگل ۵ بر صفر به برزیل باخت، اما با در پیش گرفتن روندی موفقیتآمیز خود را به فینال رساند، آنهم با پیروزی عجیب ۳ بر صفر مقابل شیلی، قهرمان دو دوره متوالی کوپا.
تیم ملی پرو، شگفتیساز این دوره از رقابتها در دیدار مرحله گروهی با برزیل، جفرسون فارفان را به دلیل مصدومیت از دست داد. این مصدومیت باعث شد تا گارکا به استفاده از مهرههایی، چون آندره کاریو و ادیسون فلورس به عنوان بالهای هجومی روی آورد که ترکیب سرعت این بازیکنان باتجربه پائولو گرر، کلیدیترین مهره پرو که در جمع بهترین گلزنان تاریخ کوپاآمه ریکا هم فقط چهار بازیکن را بالای سر خودش میبیند، میتواند مشکلاتی را برای خط دفاعی برزیل پدید آورد. البته پرو به خوبی میداند که با وجود راه یافتن به فینال، کار بسیار سختی برای بالا بردن جام قهرمانی دارد، چراکه برزیل نیز در آن سوی میدان بعد از ۱۲ سال دوباره یکی از مدعیان بالا بردن جام است، اما خاطره جام جهانی ۱۹۵۴ میتواند دلیل خوبی برای حفظ انگیزههای پرو باشد. آخرین تیمی که در یک تورنمنت بزرگ در ابتدا با اختلاف پنج گل متحمل شکست شد، آلمانها بودند که ۸ بر ۳ به مجارستان باختند، اما در فینال مقابل همین حریف به پیروزی ۳ بر ۲ دست یافتند. شگفتیهای فوتبال این شانس را برای پرو قائل است که حسرت جام را بر دل برزیلیها بگذارد. آخرین باری که سلسائو در قدیمیترین تورنمنت تاریخ فوتبال تاجگذاری کرد به سال ۲۰۰۷ برمیگردد. از آن تیم که آرژانتین را در فینال با نتیجه ۳ بر صفر شکست داد، تنها دنی آلوز است که در ترکیب برزیل باقی مانده، بازیکنی که در طول دوران شکوهمند فوتبالش ۳۹ بار مدال طلا را به گردن آویخته است. آلوز در آن فینال گل سوم را وارد دروازه آلبیسلسته کرد و هفته پیش نیز روی گل اول تیمش برابر همین حریف قدیمی نقشی کاملاً تأثیرگذار داشت. حالا باید دید او میتواند یک قهرمانی دیگر را با قناریپوشان تجربه کند و جام را در ماراکانا بالای سر ببرد.