اعتراض به ورود سرمایههایی با منشأ نامشخص به سینما و تزریق این پولها به بدنه سینما، نگرانیهایی را در میان اهالی سینما ایجاد کرده است. این اعتراضها پیشتر از سوی تهیه کنندگان سینما مطرح شده بود. چهرههای سرشناس تهیه کنندگی فیلم، ورود این سرمایهها را باعث بالارفتن هزینههای تولید به خصوص در بخش دستمزد بازیگران عنوان میکنند که در نتیجه توان بخش خصوصی برای ساخت فیلم را کاهش میدهد. اکنون، اما دامنه اعتراضها از تهیه کنندگان و منتقدان سینما گسترش پیدا کرده و بازیگران نیز نسبت به آینده وضعیتی که این سرمایه گذاریهای بیحساب در سینما به وجود خواهد آورد، هشدار میدهند. فاطمه معتمدآریا در گفت و گو با «ایسنا» به مسئله ورودهای کلان به سینما میگوید: «من با سینمای تجاری مخالفتی ندارم و با سرمایهداری و سرمایه گذاری و سود در سینما هم نه تنها مخالف نیستم بلکه جذب سرمایه و سوددهی را موفقیت سینما میدانم ولی باید ببینیم سرمایهای که وارد این سینما میشود آیا میتواند و حق دارد روابط، محتوا و اندیشه فیلمسازی در این سرزمین را که نتیجه دهها سال تلاش انسانهای شریف و فهیم اعم از مدیر و دستاندرکار است به واسطه سرمایه و پولش تغییر دهد؟» معتمدآریا میافزاید: «سرمایهگذاری که با کیفی پُر از پول نقد درِ خانه بازیگری میرود تا از او بخواهد در فیلمش بازی کند و آنطور که او دوست دارد بازی کند یا پخش کننده و سینماداری که پیشاپیش لیست اسامی بازیگران و عوامل دیگر را برای کارگردان میفرستند تا حتماً در فیلم باشند یا کارگردان را مجبور میکنند تا برای نمایش فیلمش اسم فیلم را تغییر دهد و اسمی را بگذارد که حتماً مُعرف یک نوع لودگی و بیمایگی باشد...» این بازیگر با تأکید بر اینکه سینمای ایران در طول چند دهه دارای سلامت مالی بوده است، تأکید میکند: «مسئولان و مدیران و البته اهالی و دستاندرکاران نباید و حق ندارند این سینما را تسلیم آلودگی پولهای کلان بیشناسنامه کنند و نباید اجازه دهند ورود این سرمایهها مناسبات مالی و روابط حرفهای و سالم سینمای ایران را درهم بریزند و آن را به سینمایی غیرفرهنگی و بیخاصیت و بیآبرو و بیاعتبار تبدیل کنند.» بهرغم انتقادهای اهالی سینما و هشدارهای آنها نسبت به عواقب حضور سرمایههای بیحساب در سینما، تا به حال نهادهای نظارتی در سینما نسبت به این موضوع مهم واکنشی نشان ندادهاند.