به گزارش روابط عمومی مراکز فرهنگی و هنری منطقه هشت و فرهنگسرای گلستان ؛ ویژه برنامه "در کوی نیکنامان" صبح پنج شنبه پانزدهم شهریورماه در فرهنگ سرای گلستان با هدف زنده نگهداشتن یاد و خاطره شهیدان و تجلیل از مقام شامخ خانواده های شهدای منطقه 8 برگزار شد.
این برنامه با قرائت زیارت پرفیض عاشورا توسط حاج حسن مستخدمین شروع شد و بعد از ذکر توسل به اهلبیت(علیهم السلام)، خطیب ارجمند حجت الاسلام وحیدی در سخنانی به بیان نکات ارزشمندی پرداخت.
حجت الاسلام وحیدی ضمن تبریک اعیاد گذشته عید قربان و عید غدیر و ضمن خیر مقدم حضور خانواده شهدا بیان داشت: دیروز مصادف با روز مباهله بود که یکی از فضائل امیرالمؤمنین (ع) و حضرت زهرا (س) و اهلبیت است و همچنین مصادف با انفاق حضرت علی (ع) در حالت رکوع نماز برای شخص نیازمندی که وارد مسجد شد و حضرت در بین نماز بدون این که نماز را تمام یا آن را رها کنند به ایشان انگشتری خود را دادند.
دراین شب‌ها اتفاق عجیب دیگری که رخ داده عبارت از این که حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا (س) یک روز یا به نقلی ۳ روز روزه گرفته و افطاری آماده کرده بودند و در موقع افطار ابتدا مسکین و بعد یتیم و سپس اسیری آمد و حضرات در ۳ مرحله تنها افطاری خودشان را به مسکین، یتیم و اسیر دادند.
حجت الاسلام وحیدی افزود: در این روز‌ها کسی خوب باشد خیلی هنر کرده. الان هنر است که به یکدیگر رحم داشته باشیم و حرص نزنیم. الان یک آدم خوب در ایران می‌ارزد به ۱۰۰ آدم خوب در جا‌های دیگر جهان.
حجت الاسلام وحیدی در ادامه بیان داشت: آیا ما واقعاً شیعه حضرت علی (ع) هستیم؟ بزرگترین ضرر را به دین کسانی می‌زنند که آدم‌های کم فهم و کوچک هستند و حرف از حضرت عیسی (ع)، حضرت موسی (ع) و حضرت علی (ع) می‌زنند. چیزی که دم دستی شد ارزش خود را از دست می‌دهد، مانند نوشتن اسامی ائمه بر روی ماشین و.. افراد قدیمی نام حافظ را تنها نمی‌بردند بلکه حضرت حافظ می‌گفتند. صاحب لمعه می‌گوید در اتاقی قلمی باشد که با آن قلم علم نوشتم، من در چنین اتاقی پایم را دراز نمی‌کنم.
حجت الاسلام وحیدی خاطره‌ای از شیخ انصاری بیان کردند که: شیخ انصاری رضوان الله علیه صاحب رسائل و مکاسب در ورودی حرم امیرالمومنین می‌نشست و سنگ پایین را می‌بوسید. شاگردان دلیل این کار را از او سوال کردند که چرا ورودی حرم را می‌بوسید؟ ایشان در پاسخ گفت: من جای پای زائران را می‌بوسم. این علی که ما ازش دم می‌زنیم، آن علی نیست. اگر علی واقعی را بشناسی نمی‌توانی نامش را ببری، قلبت می‌لرزد و اشک از چشمانت جاری می‌شود و شاید فقط بتوانی یا علی بگویی.
بعد از پایان سخنان حجت الاسلام وحیدی، کلیپی در خصوص شهدا پخش گردید. در ادامه مادر شهید حسین رامتین و همسر و فرزند شهید احمد رحیمی تفرشی خاطرات خود را از شهیدانشان بیان کردند و در پایان لوح سنگی منقش به عکس شهید و هدیه‌ای به رسم یادبود از طرف مدیریت فرهنگی هنری منطقه ۸ به خانواده مکرم شهدا اهدا شد.
در پایان مراسم همسر شهید رحیمی تفرشی در گفتگو با خبرنگار روابط عمومی فرهنگسرای گلستان گفت: شهید رحیمی تفرشی، داماد دو روزه‌ای بود که داوطلبانه به جبهه رفت. موج انفجار یکی از عملیات‌ها باعث شده بود هر دو پرده گوش ایشان پاره شود که به همین دلیل به تهران اعزام شد و دکتر گفته بود می‌توانم سه ماه مرخصی استعلاجی براتون بنویسم که در بیمارستان استراحت کنید، چون شهید سردرد‌های شدیدی می‌گرفتند، اما در بیمارستان نماند و بلافاصله به جبهه برگشت.
همسر شهید با ذکر خاطره‌ای از این شهید بزرگوار افزود: قبل از انقلاب در شیراز مزدوران و چماقدارانی به ایشان حمله می‌کنند، اما او دست هیچ کاری نمیزند و درآخر یکی از این چماقداران به پایش ضربه می‌زند و پایش می‌شکند. بعد از چند روز در بیمارستان یکی از عیادت کنندگان همین فردی بود که به او حمله کرده بود و اظهار ندامت و طلب حلالیت میکند و شهید رحیمی تفرشی هم او را حلال میکند.
در خاطره‌ای دیگر این همسر ایثارگر گفتند زمانی که من باردار بودم احمد قرار بود با همرزمش به تهران بیایند همون روز با مرخصی همرزمش موافقت نمی‌شود که احمد به جای او در جبهه می‌ماند و به جای دوستش دیدبانی می‌دهد که البته در همان روز یعنی ۷شهریور سال ۶۰ شهید می‌شود.
همسر شهید از ویژگی‌های شخصیتی شهید رحیمی تفرشی مومن بودن، دلسوز بودن، کارگشا بودن نامبرد و افزود: از لحظه‌ای که به مرخصی می‌آمد دقیقه‌ای وقتش هدر نمی‌رفت و به آشنا و بیمار و دوست سر می‌زد.
همسر شهید با بیان اینکه انتظارش از مسئولین و مردم این است که طوری رفتار کنیم که در خور و شایسته این خون‌های پاکی که ریخته شده باشد.
الان هم می‌توان با ایثار و فداکاری کاری انجام داد که شرایط حاکم بر جامعه آرام‌تر شود. اگر ما هم هر کدام در جایگاهی که هستیم وظیفه مان را به نحو احسن انجام دهیم خون شهدا را پاسداری کردیم.
او در پایان با توصیه به جوانان گفت:سرگذشت جوان‌هایی که برای خاک و ناموس شان رفتند را بخوانند و از آن‌ها الگو بگیرند.
