همه نگاه‌ها این روز‌ها به جاکارتا و بازی‌های آسیایی است، به درخشش ورزشکاران ایران و مدال‌هایی که یکی پس از دیگری کسب می‌شود یا حتی اتفاقات ناگواری که حسرت مدال را بر دل ملتی می‌گذارد. مسابقاتی که هیجانات آن چنان جامعه را درگیر خود کرده که دیگر اخبار را تحت‌الشعاع قرار داده است، حتی اگر این خبر‌ها در خصوص رقابت سرمربی تیم ملی ایران با دالیچ، آن هم برای نشستن روی نیمکت کلمبیا یا تلاش فدراسیون این کشور برای جلب رضایت کرش یا انتخاب از بین او و دالیچ باشد!
درحالی این روز‌ها همه نگاه‌ها به تلاش ورزشکاران ایرانی در اندونزی است که پنج روز دیگر نخستین اردوی تدارکاتی تیم ملی برای حضور در جام ملت‌های آسیا آغاز می‌شود و ۱۳۴ روز بعد هم تیم ملی در نخستین دیدار خود در این رقابت‌ها باید به میدان برود. با این حال هنوز تکلیف نیمکت تیم ملی و قرارداد کرش که بعد از جام جهانی ادعا شد به امضا رسیده، مشخص نشده و بدون امضای مرد پرتغالی مانده است!
قبل از سفر به روسیه بود که کرش تلویحاً از پایان همکاری خود با تیم ملی ایران گفت. سکوت فدراسیون نیز نشان از رضایت در این خصوص داشت. بعد از سه بازی مرحله گروهی، اما نگاه‌ها تغییر کرد و نه کرش دیگر خیلی تمایلی به رفتن داشت و نه فدراسیون تمایلی به قطع همکاری. تاج ذوق‌زده از جلب رضایت کرش برای ادامه همکاری، بلافاصله بعد از بازگشت از جام جهانی خبر تمدید قرارداد مرد پرتغالی نیمکت تیم ملی را داد، قراردادی که البته هرگز به امضا نرسیده بود و خیلی زود مشخص شد، واقعیت با آنچه که رئیس فدراسیون گفته، مغایرت دارد. توجیه‌های فدراسیون در ادامه، معافیت بازیکنان سرباز تیم ملی بود که البته در بند‌های درخواست‌های کرش هرگز دیده نشد. مسئله‌ای که به نظر می‌رسید با همکاری سازمان نظام وظیفه، پرونده‌اش برای همیشه بسته شود تا آنطور که فدراسیون مدعی بود دیگر بحثی برای تمدید قرارداد کرش باقی نماند. با وجود این، باز هم نه خبری از تمدید قرارداد شد و نه خبری از کرش. مسئله‌ای که نشان می‌داد مشکل اصلی نه بحث بازیکنان سرباز که چیز دیگری است، مثلاً تمدید بلندمدت که گویا فدراسیون خیلی موافق آن نبوده، اما مسئله آنقدر به درازا کشید که با آغاز بازی‌های آسیایی و چرخیدن نگاه مردم به سمت جاکارتا و رشادت‌های ورزشکاران کاروان ایران از تب و تاب افتاد تا دیگر فشاری بر فدراسیون فوتبال نباشد!
زمان با سرعت در حال گذر است و این روز‌ها بیش از هر زمان دیگری شاهد اخباری در خصوص تمایل کشور‌های مختلف به همکاری با کرش هستیم. از مکزیک گرفته تا کرواسی و حالا هم کلمبیا که گفته می‌شود بر سر دوراهی دالیچ و کرش گیر کرده و سایت‌های این کشور مدعی شده‌اند که مذاکراتی هم با او انجام داده‌اند، اما قرارداد نهایی تا قبل از پایان ۲۰۱۸ به امضا نمی‌رسد. اخباری که بدون شک نگران‌کننده است، نه فقط از آن جهت که می‌تواند به پایان همکاری ایران و کرش بینجامد، بلکه از آن جهت که در صورت پایان این همکاری تیم ملی فرصتی برای انتخاب فرد جدید ندارد، فردی که اگر بخواهد به شناخت کافی از تیم ملی فوتبال ایران دست یابد، ماه‌های زیادی سپری می‌شود و باید قبل از شروع بازی‌های جام ملت‌های آسیا از خیر آن گذشت! بازی‌هایی که قرار بود طلسم ناکامی در آن شکست شود، با کدام مربی، با کدام قرارداد وقتی فدراسیون مهر سکوت بر لب زده و قرارداد مبهم سرمربی آن هنوز بدون امضا مانده است!
