اواخر پاييز امسال اخباري از شيوع آنفلوآنزاي فوقحاد پرندگان در برخي استانها از جمله تهران، مازندران، البرز، قم، كرمانشاه، مركزي و آذربايجان شرقي منتشر شد و اين مناطق به عنوان كانون بيماري ويروسي تحت كنترل قرار گرفت. در حالي كه مسئولان استانها مدعي بودند همه چيز تحت كنترل است و امكان شيوع بيشتر اين بيماري ويروسي وجود ندارد، اين رقم به 14 استان رسيد و حالا آنفلوآنزاي مرغي دامن 21 استان كشور را گرفته است.
اگرچه از همان ابتداي بروز بيماري عمليات شناسايي كانونهاي آلوده، معدومسازي، پاكسازي و شستوشو براي مقابله با ويروس آنفلوآنزا در استانهاي كانون بيماري، استقرار قرنطينه در اطراف كانونها و مناطق، نظارت دقيق بركشتارگاهها و همچنين تقسيمبندي روستاها و سركشي مداوم به روستاها در دستور كار قرار گرفت و مسئولان كشوري و استانها براي جلوگيري از گسترش اين بيماري هشدارها دادند و دستورالعملهايي براي مصرفكنندگان در سراسر كشور صادر كردند اما شرايط موجود نشان ميدهد برخلاف تصور، اين اقدامات براي مقابله با چنين پديدهاي يا كافي نبوده يا به شيوه صحيح و آنگونه كه بايد انجام نشده است، چراكه در كنار خسارات هنگفتي كه طي اين مدت صنعت مرغ و تخممرغ و فعالان اين بخش متحمل شدهاند، حالا جنبه انساني موضوع نيز نگرانكننده شده است، چراكه در صورت تداوم تاخت و تاز اين بيماري و رعايت نشدن مسائل بهداشتي احتمال انتقال اين بيماري به انسان نيز وجود دارد.
اين در حالي است كه مسئولان معتقدند منبع مالي براي مقابله با اين بيماري پاسخگو نيست و سازمان برنامه و بودجه از محل اعتبارات بحران بايد تأمين هزينه مقابله گسترده با اين بيماري را در اولويت قرار دهد؛ موضوعي كه به رغم شيوع سريع و نگرانكننده انفلوآنزاي فوقحاد در بيش از دو سوم استانهاي كشور تا به امروز مسكوت مانده است.
بنا به اعلام سيدعلي غفوري متخصص بهداشت و بيماريهاي طيور سازمان دامپزشكي كشور بودجه مربوط به مبارزه با اين بيماري 30 ميليارد تومان است و سازمان برنامه و بودجه تنها 10ميليارد تومان از اين مبلغ را كه قرار بوده سال گذشته بدهد پرداخت كرده است؛ در حالي كه اين مبلغ از نظر سازمان دامپزشكي براي مبارزه با آنفلوآنزاي پرندگان كافي نيست.
علاوه بر كمبود منابع مالي، فعاليت صيادان غيرمجاز، كشتارگاههاي بيپروانه و دلالان مرغ و تخممرغ هم به عنوان عامل شيوع اين بيماري از سوي كارشناسان مطرح شده است؛ مسئلهاي كه قرار بود با هماهنگي ارگانها و سازمانهاي مربوطه با جديت پيگيري شود اما شرايط موجود و گزارشات رسيده از گوشه و كنار كشور به خوبي تعلل مسئولان امر و ضعف نظارتيشان را پررنگتر ميكند.
با اين تفاسير دور از ذهن نيست كه اين بيماري طي ماههاي آينده به تهديدي جدي براي جان ساكنان استانهاي مخالف كشور تبديل شود.