متن زير حاصل درخواست چند تن از همرزمان يكي از جانبازان دفاع مقدس است كه نگران وضعيت زندگي همرزم ديروزشان هستند و با تماس‌هايشان خواستار پيگيري وضعيت اين رزمنده دفاع مقدس شده‌اند. رزمنده‌اي كه اكنون در بستر بيماري قرار دارد و با انبوهي از مشكلات دست به گريبان است. هرچند همرزمان اين جانباز تأكيد كرده‌اند كه نامي از او برده نشود، اما نام و نشاني اين رزمنده جانباز در دفتر روزنامه «جوان» موجود است.
همرزم ما 48 ماه به عنوان بسيجي سابقه حضور در جبهه را داشته است و يك سال هم به عنوان سپاهي افتخاري در مناطق عملياتي حضور پيدا كرده است. در طول اين مدت دو بار هم مجروح شد. پس از پايان جنگ به دليل ارزشي معنوي كه براي دوران رزمندگي‌اش قائل بود به دنبال امور جانبازي و مجروحيتش نرفت و 10، 15 سال پيش دوستانش به دنبال پرونده جانبازي‌اش رفتند و 10 درصد جانبازي برايش تعيين شد.
اين رزمنده ديروز و جانباز امروز در دوران دفاع مقدس فرمانده دسته بود و بسياري از رزمندگان به لحاظ اعتقادي و اخلاقي قبولش داشتند. بعد از پايان جنگ بنا به دلايل مختلف، نتوانست شكل مناسبي پيدا كند و با اصرار دوستانش و با توجه به وضعيت جسماني‌اش نسبت به درصد جانبازي‌اش اعتراض كرد كه به هيچ نتيجه مشخصي نرسيد و اعتراضش رد شد. گويا بايد از لشكر 27 محمد رسول‌الله(ص) و بيمارستان آيت‌الله گلپايگاني استعلامي صورت بگيرد تا بتواند احقاق حق كند.
به هرحال اين جانباز دفاع مقدس مدتي به عنوان نگهبان در شهران تهران كار مي‌كرد كه با اتمام قراردادش از كار بيكار شده و اكنون به دليل سانحه‌اي كه به تازگي برايش اتفاق افتاده خانه‌نشين شده است. در خانه پدر همسرش زندگي مي‌كند و با دو بچه جوان بدون دريافت هيچ حقوقي گذران زندگي مي‌كند.
ما دوستان و همرزمان او از بنياد شهيد و سپاه تقاضا داريم تا نسبت به وضعيت اين جانباز آبرودار و خانواده‌دار كه به هيچ عنوان اطلاعي از تماس ما ندارد كاري انجام شود. او الان هيچ حقوقي از جايي نمي‌گيرد و بنياد شهيد تنها يك دفترچه خدمات درماني به او داده است. درخواست ما كه روزي با او در سنگر مقابل دشمن جنگيديم اين است كه نسبت به وضعيت درصد جانبازي‌اش كه تناسبي با ميزان مجروحيتش ندارد تجديدنظري اعمال گردد تا اين جانباز دفاع مقدس به آنچه حقش است، برسد و با حمايت‌هاي بنياد شهيد گره‌اي از مشكلات زندگي‌اش باز شود.
همچنين سپاه پاسداران و ديگر نهادهاي نظامي مي‌توانند نسبت به اشتغال جانبازاني همچون دوستمان و ديگر جانبازان اقدام كنند تا آنها متناسب با وضعيت خاص جسماني‌شان مشغول به كار شوند و شرمنده خانواده و فرزندان نشوند. ستون تريبون آزاد تنها جايي بود كه توانستيم حرفمان را بزنيم و اميدواريم با مساعدت مسئولان به نتيجه برسيم. تمام پرونده‌هاي مربوط به جانبازي ايشان موجود است كه در صورت نياز و درخواست مسئولان ارائه خواهد شد.
