جوان آنلاین: از مقر سازمان ملل متحد، پیش‌نویس قطعنامه کره جنوبی به عنوان رئیس دوره‌ای شورای امنیت در ماه جاری میلادی (سپتامبر) طبق بند ۱۱ قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) صبح امروز به وقت محلی (نیویورک) ۱۹ سپتامبر برابر با ۲۸ شهریور ماه جاری به رای گذاشته شد. این قطعنامه صرفا ۴ رای موافق از ۱۵ رای اعضای شورای امنیت کسب کرد و ۹ کشور رای مخالف و دو کشور رای ممتنع دادند.
به گزارش ایرنا، هر قطعنامه برای تصویب در شورای امنیت سازمان ملل نیازمند ۹ رای این شورای ۱۵ عضوی است که قطعنامه فوق همانطور که پیش بینی می‌شد، نتوانست آرای لازم را بدست اورد، اما با فشار آمریکا و سه کشور اروپایی برای تحت فشار قرار دادن جمهوری اسلامی ایران پیش از پایان مهلت ۳۰ روزه به رای گذاشته شد.
در واقع، شورای امنیت سازمان ملل نتوانست پیش نویس قطعنامه‌ای را که با هدف جلوگیری از بازگشت سریع تحریم‌ها علیه ایران را که در توافق هسته‌ای ایران موسوم به برجام در سال ۲۰۱۵ لغو شده بودند، تصویب کند. این قطعنامه به دنبال حفظ لغو تحریم‌ها علیه ایران بود که ۹ رای لازم را کسب نکرد.
در پیش نویس نویس قطعنامه کره جنوبی به عنوان رئیس دوره‌ای شورای امنیت آمده بود:
پیش‌نویس قطعنامه شورای امنیت بر اساس ماده ۱۱ قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل
با یادآوری بیانیه رئیس شورای امنیت به شماره (S/PRST/۲۰۰۶/۱۵) و قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۶)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (۲۰۱۰)، ۲۲۲۴ (۲۰۱۵) و ۲۲۳۱ (۲۰۱۵).
با توجه به نامه ارسال شده مورخ ۲۸ اوت ۲۰۲۵ و به شماره (S/۲۰۲۵/۵۳۸) توسط فرانسه، آلمان و انگلیس مطابق با بند ۱۱ قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) و هر یک از این کشور‌ها معتقدند که نقض قابل توجه تعهدات در چارچوب برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) رخ داده است.
با یادآوری تصمیم شورای امنیت در بند ۱۱ قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) مبنی بر اینکه اگر ظرف ۱۰ روز از دریافت چنین اطلاعیه‌ای، هیچ یک از اعضای شورای امنیت پیش‌نویس قطعنامه‌ای برای ادامه اجرای مفاد مندرج در بند ۷ (الف) قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) جهت رأی‌گیری ارائه ندهند، رئیس شورای امنیت موظف است چنین پیش‌نویسی را ارائه داده و ظرف ۳۰ روز از دریافت اطلاعیه، آن را به رأی بگذارد.
با در نظر گرفتن دیدگاه‌های کشور‌های درگیر در موضوع مندرج در اطلاعیه‌های فوق‌الذکر و با توجه به تلاش‌های صورت‌گرفته مطابق با بند ۱۳ قطعنامه ۲۲۳۱ (۲۰۱۵) برای حل‌وفصل موضوع،
۱. تصمیم می‌گیرد، با استناد به ماده ۴۱ منشور سازمان ملل متحد که مفاد قطعنامه‌های ۱۶۹۶ (۲۰۰۶)، ۱۷۳۷ (۲۰۰۶)، ۱۷۴۷ (۲۰۰۷)، ۱۸۰۳ (۲۰۰۸)، ۱۸۳۵ (۲۰۰۸)، ۱۹۲۹ (۲۰۱۰) و ۲۲۲۴ (۲۰۱۵) همچنان در حالت لغو باقی بمانند.
