زلمای خلیل زاد، نماینده افغانستانی تبار امریکا در دولت اول ترامپ که با توافق دوحه عملاً سرنوشت این کشور را به طالبان سپرد، اکنون برای مهاجران افغان اشک تمساح می‌ریزد و نگران وضعیت آنها شده است!
معمار سقوط دولت افغانستان در یادداشتی بدون اشاره به اینکه آنچه تحت عنوان اخراج مهاجران مطرح است، شامل کسانی است که به صورت غیرقانونی وارد ایران شده‌اند، نوشته: چگونه ممکن است هیچ کشوری – چه برسد به کشوری که با فقر پس از جنگ دست‌وپنجه نرم می‌کند – بتواند در چنین مدت کوتاهی این تعداد عظیم مهاجر را جذب کند؟ بسیاری از این افراد عودت کنندگان، دیگر نه قریه و زادگاه دارند و نه بستگانی که به آنها پناه ببرند. سازمان‌های وابسته به سازمان ملل در مرز حضور دارند و غذا و چادر فراهم می‌کنند، اما با ورود روزانه ۳۰ هزار نفر، ناچارند گروه‌های قبلی را جابه‌جا کنند –، اما به کجا؟
مهره بازی بزرگ امریکا که اکنون می‌کوشد نقش دیگری به خود بگیرد، به جمهوری اسلامی ایران توصیه کرده: «یکی از اقداماتی که می‌تواند بسیار مؤثر باشد این است که ایران سرعت روند اخراج را کاهش دهد و با نهاد‌های امدادرسان افغان و بین‌المللی هماهنگ شود. اگر بخواهند می‌توانند مهاجران را بازگردانند –، اما به شیوه‌ای مدنی و آبرومندانه که باعث آشفتگی نشود.»
اسدالله امرایی نویسنده و خبرنگار ایرانی در واکنش به بی‌صداقتی زلمای خلیل‌زاد در مطلبی خطاب به او نوشته است: «جنابعالی که سال‌ها با همین... طالبان تعامل داشتید و در به قدرت رساندن آنها دخیل بودید و با فرار عجولانه کارمندان محلی‌تان را هم جا گذاشتید. حالا به ایران که با هزاران مشکل سال‌ها مهمان‌داری کرده ایراد می‌گیرید. یک سور به سنگ پا زده‌اید...».
