جوان آنلاین: مجتهدی راد گفت: ما فیلم «رویای پفکی» را با هزینه شخصی خودمان ساختیم و سه سال و نیم ساختن آن طول کشید.
لیلی مجتهدی راد، یکی از کارگردانان فیلم «رویای پفکی» در گفتگو با جوان آنلاین درباره سختیهای ساختن اثر برای کودکان و نوجوانان گفت: ما نمیخواستیم در اثرمان از فلان انیمیشن و عروسک استفاده کنیم. حتی روی عروسکها فیلتر نزدیم و گفتیم بگذار خطها مشخص باشد تا بگوییم این ساخته دست یک بچه هشت ساله است.
مجتهدی راد ادامه داد: نظر ما این بود عروسک کلاه قرمزی به خاطر روح دادن آقای مجری محبوب و معروف شد و اگر شخصی مثل آقای مجری نبود این عروسک انقدر معروف نمیشد. ما همین را پایه قرار دادیم که اینها عروسک هستند و میخواهیم بگوییم بچهها در حال عروسک بازی هستند و نمیخواستیم خیلی واقع گرایی کنیم و بگوییم اینها مثل انیمیشن کارخانه هیولاها زنده شده اند. به خاطر مخاطب کودک که از دیدن عروسکها خسته نشود کمی تکنیک انیمیشن و جلوههای ویژه استفاده کردیم تا آنها را به دنیای دیگری ببرد.
وی دغدغه اصلی در حوزه کودک و نوجوان را چنین توضیح داد: ما خودمان یک فرزند مدرسهای داریم و دغدغه آموزش و پرورش برایمان مهم است. خودمان معتقدیم پرورش خیلی مهمتر از آموزش است و دیکته کردن دروس، کمکی به بچهها نمیکند. ما نمیآییم استعدادیابی کنیم تا ببینیم بچه هایمان چه استعدادی دارد. بیشتری دغدغه مان این مسائل بود. بچهها باید بتوانند در کنار مواجه شدن با مشکلات خودشان یک راه حلی پیدا کنند و متکی به بزرگترها و فضای مجازی نباشند. آنها باید بتوانند از عقل و درایت خودشان هم استفاده کنند.
کارگردان فیلم «رویای پفکی» درباره رقابت فیلم و انیمیشنهای ایرانی با آثار خارجی گفت: ما ادعایی روی ساخت نداریم و تمرکزمان روی مفهوم بود. ما با خودمان میگفتیم چرا دنیای ما دنیای تکنولوژی صرف شده و چرا بچه نباید به این فکر کند از یک چیز کوچک میتواند یک دنیا خلق کند.
مجتهدی را بخش انیمیشن را سختترین بخش کار دانست و اضافه کرد: کارهای خارجی بزرگ یک سرمایه خیلی هنگفتی پشتش است و ما با سرمایه خانگی خودمان کار را انجام دادیم. کاری را که یک تیم ۱۵۰ نفره انجام میدهد همسرم به تنهایی انجام داد و ایشان انیمیشنهای فیلم را به تنهایی طراحی کرد. ما یک گروه سه، چهار نفره بودیم که این اثر را ساختیم و دقیقا به خاطر همین ساخت آن سه و سال نیم زمان برد.
وی بیان کرد: ما مخصوصا عروسکهایمان را زشت طراحی کردیم و آنها خیلی چهره لطیف و زیبایی ندارند. چون میخواهیم بگوییم دنیای این بچه است و قرار نیست همه شبیه به همدیگر دنیا را ببینند.
این کارگردان به چشم انداز سینمای کودک اشاره کرد و گفت: به نظرم سینمای کودک حقیر شده و در حقش اجحاف زیادی صورت گرفته است. وقتی با سرمایه گذاران صحبت میکنیم رغبتی ندارند وارد این حوزه شوند و میگویند کار کودک فروش ندارد. ما باید دیدگاه خودمان را عوض کنیم. امیدوارم در ادامه همین مسیر را ادامه دهیم، چون دغدغه مان کودکان هستند و من رشته نمایش عروسکی خوانده ام و دائم با بچهها سروکار داشته ام و میدانم دغدغه شان چیست.
مجتهدی راد در پایان گفت: انتقادی هم به شیوه برگزاری جشنواره داشتم. بچهها را که میخواهند فیلمها را ببینند باید تقسیم کنیم تا هر گروه یک اثر را ببیند. اینکه بچهها در شش ساعت پشت سر هم فیلم ببینند ذهن دیگر کشش ندارد و برایشان خسته کننده میشود.