تفاوتها را میشد به وضوح دید؛ تفاوت فوتبال آماتوری ما که سالهاست بیخود و بیجهت خود را حرفهای مینامد و فوتبال آسیا که میخواهد گام به گام خود را به حرفهایترین سطح فوتبال جهان نزدیک کند. از هفته اول لیگ نخبگان آسیا حرف میزنیم؛ جایی که اصلاً نمیدانیم چرا باید تیمهای همیشه بدهکار و آماتور ما در آن حضور داشته باشند.
همزمانی بازی استقلال و پرسپولیس این تفاوتها را خیلی خوب نشانمان داد. نه نشان ما که به کل آسیا نشان داد تیمهایی که قرار است راهی ایران شوند، چگونه باید خود را برای مبارزه با چمن، ورزشگاه نیمهتاریک و البته رقیب آماده کنند. هر چه زمین قلعهحسن خان افتضاح بود، ورزشگاه جده عربستان برق میزد، هر چه اینجا را تاریک کرده بودند که چیزی دیده نشود، آنجا برای خودنمایی هم که شده چند هزار لوستر لامپ بیشتر روشن کرده بودند تا به ما حالی کنند ورزشگاه مجهز و حرفهای فوتبال یعنی چه، پرسپولیس در جده خوب بازی کرد، هر چند باخت، اما زجر نکشید، اینجا، اما زمین قلعهحسن خان جهنم الغرافه شد نه اینکه استقلال خوب بازی کرد که کرد، ولی قطریها تقریباً ۴۸ ساعت طول کشید تا اصلاً به خود بیایند و توپ و زمین را پیدا کنند و تا فهمیدند سه هیچ باخته بودند.
نمیدانیم شاید همین فرصت مقایسه تفاوتها بود که مسئولان فوتبال ایران را به این فکر مسخره انداخت که از کنفدراسیون فوتبال آسیا درخواست کنند زمان بازی پرسپولیس و استقلال در یک ساعت نباشد! دقت کردید؟ آسیا برای رسیدن به سطح اول فوتبال جهان برنامهریزی میکند، اما اینجا ما هنوز درگیر این هستیم که استقلال اول بازی کند یا پرسپولیس، این درخواست یک کار کاملاً غیرحرفهای و یک خودتحقیری کامل بود. فوتبالی که حالاً معلوم شده فقط ادعای حرفهایبودن را دارد، توقع دارد که یک قاره برنامهریزی دقیق خود را تغییر دهد تا کسی نتواند فوتبال آماتور و غیرحرفهای و بدون ورزشگاه ایران را با سایر رقبا مقایسه کند. توجه داشته باشید که فعلاً در خصوص تیمهای غرب آسیا حرف میزنیم، یعنی همین کشورهای اطراف خودمان و هنوز کار به رقابت با شرقیها نرسیده، هر چند شاید به آنجا نرسیم، ولی میشود تصور داشت که آن روز چه اختلافی را میتوانیم شاهد باشیم.
واقعیت این است که مقایسه شدیم، آن هم در بدترین زمان ممکن، مقایسه شدیم و معلوم شد که فدراسیون فوتبال چندین ستاره آقایان فقط ادعا دارد و بس و در شرایطی که همین کشورهای اطرافمان با سرمایهگذاری درست و برنامهریزی درستتر با مدیران لایق و کاردان قدم به قدم در مسیر پیشرفت حرکت میکنند، ما هر چه داشتیم به باد دادهایم و حالا هم با همان دستفرمان قبلی با سروصدا و حاشیه فقط مشغول گولزدن خودمان هستیم.
اینکه ناظران کنفدراسیون فوتبال آسیا چگونه وضعیت ما را گزارش دهند، اصلاً مهم نیست، چون تفاوتی در واقعیت موجود نمیکند. هفته دوم لیگ نخبگان در راه است و ما همچنان درگیر خودمان هستیم و فعلاً مثل همیشه با یک برد تصور میکنیم که آقای آسیا شدهایم، اما ماجرا همچنان ادامه دارد.