مزدورهای عبیدالله ابن زیاد بین مردم کوفه پخش میکردند که لشکر بزرگی از سمت شام به سوی کوفه در حرکت است. مردم هم که پیشینه قدرت و خونریزی لشکریان معاویه در ذهنشان مانده بود، باور میکردند و این ایجاد «ترس» به افزایش سپاه عمربنسعد کمک میکرد و مردم کوفه را از نامههای دعوتی که برای امام نوشته بودند. منصرف میکرد.
تهدیدهای عوامل عبیدالله مبنی بر سرکوب هر کسی که همراه مسلم ابن عقیل شود و ترس مردم از کشته شدن و ویرانی خانههایشان باعث شد سفیر امام در کوفه تنها بماند. انفعال، قدم اول عقبنشینی مردم کوفه بود تا از فشار عبیدالله راحت شوند، اما ماجرا به انفعال ختم نشد و راحت نشدند، به انصراف از همراهی امام فیصله نیافت، بلکه آنان باید به لشکر عمربنسعد میپیوستند و در نهایت، همین کار را هم کردند.
عملیاتهای روانی دشمن برای ایجاد ترس، از قدیمالایام در تنشهای سیاسی و جنگهای نظامی مورد استفاده حکومتها قرار میگرفته است و ابزار جدیدی برای عقب راندن نیست. فقط شیوههای آن فرق کرده است. اکنون هم همین ابزار مورد استفاده قرار میگیرد تا مردم ایران بترسند. پیشینه قدرت و خونریزی دشمنان هم آن همه است که این بزرگنمایی توان بدخواهان، از سوی بخشی از مردم مورد باور قرار بگیرد و آنان را به این فکر بیندازد که چرا مقاومت در برابر فشار دشمن؟ چرا بایستیم و هزینه بدهیم؟ کمی عقبتر میرویم و راحت میشویم!
مشکل، اما اینجاست که راحت نمیشویم. دشمنی دشمنان حدیقف ندارد، مگر آنکه به تمامی آنچه میگویند گوش دهیم. راضی نمیشوند کسی در و پنجره را ببندد و بگوید من از دعوت حسینبنعلی پشیمانم و دیگر کاری ندارم، بلکه باید به سپاه عمربنسعد بپیوندد؛ باید به تمامی خود را نابود کند.
روز گذشته رهبری انقلاب، حضرت آیتالله خامنهای در خلال دیدار با دستاندرکاران ستاد کنگره ملی شهدای استان
کهگیلویه و بویراحمد، از این جنگ روانی برای ترساندن مردم ایران گفتند و سپس جملاتی را بیان کردند که رسانه صهیونیستی اسرائیلهیوم آن را با ادبیات خود و کمی تشریح اینگونه بازتاب داد: «آیتالله علی خامنهای رهبر ایران: بزرگنمایی در تواناییهای دشمنان ما برای ترساندن مردم ما توسط امریکا، انگلیس و صهیونیستها است. دست دشمنان به اندازهای که تبلیغ میشود قوی نیست. ما باید به خودمان اعتماد کنیم. هدف دشمن گسترش جنگ روانی است تا ما را به عقبنشینی سیاسی و اقتصادی بکشاند و به اهداف خود نرسیم.»
در آن میان، رهبری اشاره کردند که «به تعبیر قرآن کریم، عقبنشینی غیرتاکتیکی در هر میدانی چه عرصه نظامی و چه میدانهای سیاسی، تبلیغاتی و اقتصادی، غضب الهی را به دنبال دارد.»
به نظر میرسد اشاره ایشان به آیات ۱۵ و ۱۶ سوره انفال باشد که حضرت باریتعالی میفرماید: «ای اهل ایمان! هنگامی که با کافران در حالی که بر ضد شما لشکرکشی میکنند روبهرو میشوید، به آنان پشت نکنید [و نگریزید.]و هر کس در آن موقعیت به آنان پشت کند سزاوار خشمی از سوی خدا شود و جایگاهش دوزخ است و دوزخ بازگشتگاه بدی است مگر جهت ادامه نبرد با دشمن، یا پیوستن به گروهی [تازهنفس از مجاهدان برای حمله به دشمن]باشد.»
عقبنشینی اگر بخشی از دفاع و برای پیشبرد اهداف مقاومت باشد، عقبنشینی تاکتیکی است، اما رهبری از عقبنشینی غیرتاکتیکی که حاصل ترس از عملیات روانی دشمن است، میگویند و اینکه تاوان آن به تعبیر خود کلامالله، خشم الهی است.
اما در فضای دنیایی هم عقبنشینی باعث آن راحتی که تصور برخی افراد است و باعث رسیدن به اهداف مدنظر نمیشود. ما یک قدم که عقب برویم، دشمن چهار قدم جلو میآید. در انرژی هستهای عقبنشینی کنیم، راضی که نمیشود، میگوید از مقاومت منطقه هم حمایت نکن! سیستم موشکیات را هم تعطیل کن! اصلاً آزمایش موشکی هم نداشته باش! شعار هم روی موشک ننویس!
دشمن اول قدرتش را بزرگنمایی میکند، دنبال ترساندن مردم میرود، برای عقبنشاندن ما برنامه میریزد؛ بعد که عقبنشینی کردیم، قدمهای دیگرش را برمیدارد و جلو میآید. اولین عامل تشویق دشمن به قدمهای بیشتر علیه ما هم همان قدم اولی است که برای عقبنشینی برداشتیم تا مثلاً از فشار دشمن راحت شویم! اما راحت نمیشویم و دشمن جلوتر میآید و به چشم میبینیم که هزینه عقبنشینیمان از هزینه مقاومتمان بیشتر میشود و این تاوان عقبنشینی است.