جوان آنلاین: «سینمای استراتژیک» یک حلقه‌ی مفقوده در سینمای ایران است و به برخی فیلم‌هایی که مدعی سینمای استراتژیک هستند نمیتوان امید بست.
از سال‌های دور، کشور‌هایی که به سینما به عنوان یک" هنر_صنعت" اهمیت می‌دادند، ساز و کار‌هایی در ابعاد مختلف فیلمنامه، کارگردانی، تولید، پخش و بخصوص انتخاب مضمون و ایده فراهم می‌ساختند که در دراز مدت به نتیجه دلخواه برسند، نمونه بارز آن سینمای "هالیوود"و "بالیوود" است که در بزنگاهها، خواسته خود را عملی ساخته و ضمن فراهم ساختن گردش اقتصادی پررونق و ایجاد سرگرمی مفرح با یک داستان جذاب و پرکشش علیرغم همه‌ی تغییر و تحول‌های سیاسی، اجتماعی مسیر خود را دنبال کرده و هم اکنون, "سینما" برای آنان، یک بازوی قدرتمند حاکمیت برای رسیدن به استراتژی کلان اعتقادی محسوب می‌شود.
همچنانکه قبل از انقلاب هم تولید فیلم "مردم پسند و سرگرمی سازی صرف، بدور از تفکر عمیق" یک استراتژی بود که موفق هم شد.
پس از انقلاب اسلامی، بخاطر اعتقاد به حاکمیت اندیشه و تفکر، بخصوص اندیشه‌های نوین دینی، برخی که متولی فرهنگ و سینما بودند به سمت تعیین استراتژی کلان گام برداشتند و زمینه ساز تولیداتی در همین چارچوب شدند، اما با تغییر و تحول مدیریتی دچار تنزل شد و امروز همانند یک شیر بی یال و دم و بی تاثیر است که حضور دارد، اما استراتژیک نیست.
خوشبختانه طی یکی دوسال گذشته گام‌های مثبتی در جهت بازسازی پایه‌های سینما، یعنی "جهاد سالن سازی" رخ داد و اذعان می‌دارند با رونق سالن‌های نمایش، رونق تولید فیلم هم اتفاق می‌افتد، اما به نظر میرسد مسیر استراتژیک، دچار انحراف شده است!
تعیین نظامنامه استراتژیک تنها منوط به گسترش شبکه‌های اجرایی و با تعیین سرفصل‌های کلان فکری نیست بلکه، یک پروژه واحد، نیاز به هماهنگی و همدلی یکسان دارد، از جمله توجه به جذب مخاطب و مشتاق کردن آن برای خرید بلیط است.
مفهوم استراتژیک تنها در نگاه و اندیشه نیست بلکه ساز و کار و قالب و ساختار سینمایی اش هم مد نظر است، نمونه آن فیلم"صبح اعدام" که به سرگذشت یک قهرمان ملی تاریخی می‌پردازد و، چون در این سالها، از این سوژه ها، غفلت شده است همه دست بدست هم دادند و سرمایه خود را صرف یک فیلم استراتژیک کردند، اما فرم و قالب انتخاب شده (که من به عنوان یک فیلم بین حرفه ای، می‌پسندم و به نظرم کارگردان فیلم حرفه‌ای عمل کرده) تماشاگر پسند نیست و عموم تماشاگران رغبتی برای خرید بلیط پیدا نخواهند کرد، فقط برای پخش از تلویزیون برای برنامه‌های مناسبتی و یا ارایه عملکرد مدیریتی می‌خورد. نمونه‌های دیگری هم وجود دارد که در زمان نمایش اشاره خواهم کرد.
