قانون اصلاح قانون معادن مشتمل بر ۲۵ماده در جلسه علنی روز یک‌شنبه ۲۲آبان ماه۱۳۹۰ مجلس شورای اسلامی تصویب شد و دوم آذر همان سال به تأیید شورای نگهبان رسید. بر اساس ماده۳ این قانون، مواد معدنی به شرح ذیل طبقه‌بندی شده‌اند:
بخش اول) مواد معدنی طبقه یک:
سنگ آهک، سنگ گچ، شن و ماسه، خاک رس، صدف دریایی، پوکه معدنی، نمک آبی و سنگی، مارن، سنگ لاشه ساختمانی و نظایر آن‌ها
بخش دوم) مواد معدنی طبقه دوم:
۱. مواد معدنی آهن، طلا، کرم، قلع، جیوه، سرب، روی، مس، تیتانیم، آنتیموان، مولیبدن، کبالت، تنگستن، کادمیوم و سایر فلزات
۲. نیترات‌ها، فسفات‌ها، بورات‌ها، نمک‌های قلیایی، سولفات‌ها، کربنات‌ها، کلروریت‌ها به استثنای مواد یاد‌شده در طبقه یک و نظایر آن‌ها
۳. میکا، گرافیت، تالک، کائولن، نسوز‌ها، فلدسپات، سنگ و ماسه سیلیسی، پرلیت، دیاتومیت، زئولیت، بوکسیت، خاک سرخ، خاک زرد، خاک‌های صنعتی و نظایر آن‌ها
۴. سنگ‌ها و کانی‌های قیمتی و نیمه‌قیمتی مانند الماس، زمرد، یاقوت، یشم، فیروزه، انواع عقیق و امثال آن‌ها
۵. انواع سنگ‌های تزئینی و نما
۶. انواع زغال‌سنگ‌ها و شیل‌ها، قیر طبیعی و سنگ آسفالت طبیعی
۷. مواد مـعدنی قابل استحصال از آب‌ها و نیز گـاز‌های معدنی به استثنای گاز‌های هیدروکربوری
۸. مواد معدنی موجود در فلات قاره
بخش سوم) مواد معدنی طبقه سوم:
تمامی هیدروکربن‌ها، به استثنای زغال‌سنگ مانند: نفت خام، گاز طبیعی، پلمه سنگ‌های نفتی، ماسه‌های آغشته به نفت و امثال آن‌ها
بخش چهارم) مواد معدنی طبقه چهارم: تمامی مواد پرتوزا اعم از اولیه و ثانویه
طبقه آن دسته از مواد معدنی که در این ماده مشخص نشده یا مورد تردید باشد و نیز طبقه موادی شامل چند ماده از یک طبقه و موادی از طبقه دیگر، بر حسب نوع، اهمیت و ارزش این مواد به پیشنهاد وزارت صنعت، معدن و تجارت و تصویب شورای عالی معادن تعیین می‌شود. همچنین آیین‌نامه اجرایی در موارد اختلاط مواد طبقه یک تا سه با مواد طبقه چهار، نحوه بهره‌برداری و ادامه فعالیت، به پیشنهاد مشترک وزارت صنعت، معدن و تجارت و سازمان انرژی اتمی ایران طی سه ماه از تاریخ تصویب این قانون به تصویب هیئت وزیران می‌رسد.
