اینکه باید روشن شود که بر مهسا امینی چه گذشته است بر کسی پوشیده نیست، این نکته‌ای است که مسئولان نیروی انتظامی و نیز مسئولان قضایی و سیاسی رده اول کشور موکدا موظفند به آن پاسخ دهند و افکار عمومی را در این زمینه اقناع نمایند.
مسئله مهسا یک مطالبه ملی است اما به آتش کشیده شهرها و چادر از سر زنان کشیدن و نیروی انتظامی را سنگ زدن و به شهادت رساندن بحث دیگری است که بی‌شک باعث درنگ و مکث هر عقل سلیمی می‌شود.
رفتارهایی از این دست موجب جریحه‌دار شدن وجدان عمومی شده و افکار عمومی را به حق خواهان پاسخگویی این سلبریتی‌ها و چهره‌های مشهور می‌کند که هم صدا با معاندین جایگاه لیدری اغتشاشات را به دست گرفته‌اند.
اما جنبه دیگر ماجرا به مراتب هولناکتر است و این کنش‌ها را در برابر یک علامت و بلکه چندین علامت سوال بزرگ قرار می‌دهد و اعتبار و حیثیت و نیز صلاحیت سلبریتی‌ها را به جد مورد تردید قرار می‌دهد.
آشکارا این حوادث تلخ عمق فساد و تباهی را در چهره‌هایی نشان می‌دهد که تا دیروز خود را نماینده مبارزه با فساد و تباهی معرفی می‌کردند و حالا دستهایشان به تجاوز و جنایت آلوده شده. این دستهای آلوده را به هیچ آبی نمی‌توان شست و تطهیر نمود و در پس هیچ پوششی نمی‌توان پنهان کرد. چرا که از حد و مرزهایی که خداوند معین و مقرر فرموده بارها و بارها آگاهانه و از سر عمد تعدی شده است تا مگر طعم متعفن قدرت بی‌حد و حصر چند روزی بیشتر زیر دندان بماند.
هر آدم عاقلی که اندک سررشته در حساب و کتاب داشته باشد حکما فهمیده است که این همه هزینه سیاسی و حیثیتی فایده دندانگیر و متناسبی در پی نداشته، سهل است گاهی زیان روی زیان بار آورده است. آن هم زیان‌های جبران ناپذیر و به تعبیر کلام الهی خسران. هم خسران دنیا و هم خسران آخرت.
آیا در برابر این بدعت تازه سلبریتی‌ها یعنی هم صدایی با پروژه دشمن در بی‌ثبات سازی، ایجاد آشوب و ناامنی و اخلال در زندگی عادی مردم، بازهم سکوت جایز است؟ آیا این همه مفسده جایی برای مصلحت اندیشی‌ها باقی گذارده است؟
باید به انتظار نشست و دید که عاملان این آشوب کی و چگونه معرفی و محاکمه خوهند شد و چه مجازاتی برای آنها در نظر گرفته می‌شود.
