شروع فصل نقل و انتقالات در فوتبال ایران شروع بازار مکاره‌ای است که سال‌ها منجر به چوب حراج زدن به بیت‌المال می‌شود. اصلاً تفاوتی نمی‌کند که دست روی کدام تیم بگذارید. حتی آن‌هایی هم که ادعای خصوصی بودن دارند، کاملاً دولتی اداره می‌شوند و دست در جیب مردم دارند؛ نمونه‌هایش سپاهان و فولاد خوزستان است که سال‌هاست با ارتزاق از درآمد دو کارخانه بزرگ حاصل دسترنج کارگران که شاید به نان شبشان هم محتاج باشند، به صورت میلیاردی سرازیر جیب بازیکنان و مربیان تیم‌هایشان می‌کنند.
تکلیف بقیه هم که روشن است. سرخابی‌های پایتخت دو تیم بیت‌المال‌خور که حالا قسمتی از سهام‌شان را فروخته‌اند و با این سیاه‌بازی‌ها حالا دیگر مستقیم از هوادارانشان پول می‌گیرند و خرج می‌کنند. یک نگاه به خرج‌هایی که تا همین حالا دو تیم برای فصل جدید کرده‌اند، نشان از این دارد که چگونه پول مردم به هدر رفته و می‌رود، بدون اینکه کسی پاسخگو باشد.
فصل نقل و انتقالات که شروع می‌شود، با انبوهی از باشگاه‌های بدهکار با پنجره‌های بسته روبه‌رو می‌شویم، اما به صورت کاملاً جالبی هر سال همین باشگاه‌های بدهکار که ظاهراً به لحاظ قانونی نمی‌توانند در بازار نقل و انتقالات فعال باشند، حتی با پنجره‌های بسته به سبب محرومیت‌های بین‌المللی و داخلی از همه فعال‌تر و ولخرج‌ترند تا ثابت کنند وقتی پای بیت‌المال‌خوری در میان است، حتی قانون و آدم‌هایش هم مسئله را چندان جدی نمی‌گیرند. اینگونه می‌شود که رقم‌های چند صد میلیونی ناگهان میلیاردی می‌شود و ارقام چند میلیاردی چند ده میلیارد! تازه بماند که چه آپشن‌هایی را به بازیکنان هدیه می‌دهند و به کسی هم بر نمی‌خورد.
این اتفاقات هر سال در فوتبال ایران تکرار می‌شود، به اسم اینکه فوتبال ایران حرفه‌ای است. در حالی که در عالی‌ترین سطح فوتبال جهان مسائل مالی چنان جدی گرفته می‌شود که اگر ذره‌ای شک و تردید در آن‌ها وجود داشته باشد و شفاف نباشند، بدون تعارف و رودربایستی با متخلفان برخورد می‌شود. نمونه‌های زیادی را می‌توان مثال زد. هفته پیش بود که خبر رسید ساموئل اتوئو مهاجم نام آشنای سابق بارسلون به دلیل فرار مالیاتی به ۲۲ ماه زندان محکوم شده است. یا طرح‌های شفاف‌سازی مالی باشگاه‌های بزرگی، چون رئال مادرید و بایرن مونیخ و بارسلون که هر کدام حکایت خاص خودش را دارد. به طور حتم تمام تیم‌هایی که مثال زدیم و بازیکنانی که می‌توان نام برد با رقم‌هایی بالا اداره می‌شوند و بازی می‌کنند، اما وقتی پای قانون وسط بیاید کسی راه فرار ندارد. حالا در فوتبال ایران آیا سراغ دارید که باشگاهی به سبب شفاف نبودن مسائل مالی جریمه شده باشد؟ یا اینکه بازیکنان مالیات قرارداد‌های چند ده میلیاری خود را پرداخت کرده باشند؟
اینجا در فوتبال ایران فقط پول ریخت و پاش می‌شود و مردم با حسرت رقم‌هایی را جلوی نام بازیکنانی می‌بینند که حتی درصدی از آن هم ارزش ندارند. این روز‌ها بازار نقل و انتقالات فوتبال کمتر از نرخ اجناس اساسی و روزمره مردم روی اعصاب و روان مردم نیست. این روز‌ها فوتبالی‌ها همسطح مفسدان اقتصادی دست در جیب مردم دارند. کافی است بازار نقل و انتقالات فوتبال را رصد کنید تا متوجه شوید چگونه فوتبال بیت‌المال‌خور پول مردم را بالا می‌کشد.
