کارگردان فیلم سینمایی «مدیترانه» معتقد است مردمی که سینما می‌روند و فیلمسازانی که برای سینما فیلم می‌سازند، در یک بازی گرفتار شده‌اند که آن را مافیای جدی مانند پخش‌کنندگان می‌گردانند؛ پخش‌کنندگانی که نه فیلمساز هستند و نه از هنر و فرهنگ سردرمی‌آورند.
هادی حاجتمند، کارگردان سینمای کشورمان ضمن اشاره به اینکه سینمای ایران از جایی مدیریت می‌شود که مطلقاً نهاد رسمی و حاکمیتی نیست، به فارس می‌گوید: این نقطه در ادبیات فلسفه، تسلسل باطل علت‌ها نامیده می‌شود، یعنی عده‌ای ذائقه‌سازی می‌کنند، بر اساس آن ذائقه فیلم می‌سازند، از مردم دعوت می‌کنند فیلمشان را در سینما ببینند و زمانی که فیلم در گیشه می‌فروشد، می‌گویند این کار مؤثر است و مخاطب دارد.
وی در ادامه می‌افزاید: این مسائل با بخشنامه و حرفهای معاون یا رئیس سازمان سینمایی یا نماینده مجلس که می‌گوید «به فیلم‌های مبتذل پروانه نمی‌دهیم» حل نمی‌شود، البته ممکن است حرف‌ها و حاشیه‌هایی برای شخص نماینده یا مدیر پشت‌میزنشین ایجاد کند و چند روز آنتن و اسم به صورت مثبت و منفی داشته باشد، اما برخی از درد‌های جریان سینمای انقلاب و سینمای مردم را درمان نمی‌کند.
کارگردان «اشنوگل» می‌گوید: در حقیقت مردمی که سینما می‌روند و فیلمسازانی که برای سینما فیلم می‌سازند، در یک بازی گرفتار شده‌اند که آن را مافیای جدی مانند پخش‌کنندگان می‌گردانند، یعنی برخی پخش‌کنندگان به سینماداران می‌گویند فلان فیلم مهم است چراکه سوپراستار و قصه بفروش دارد، خط قرمز‌ها را رد کرده است، شوخی جنسی دارد، با بسیجی‌ها شوخی می‌کند و مسائل اعتقادی را به سخره می‌گیرد.
حاجتمند با بیان اینکه سینمای ایران درگیر سرطانی است که از اوایل دهه۸۰ با آن درگیر شده است، می‌افزاید: سینمای ایران در اوایل دهه۸۰ دورانی را گذراند که مخاطب کم‌کم با آن انس پیدا کرد و باعث شد امروز فیلم‌هایی که فاقد ارزش هنری و محتوای فرهنگی هستند، به اصطلاح گیشه را فتح کنند، اما در مقابل سینمای درست که با زیست و زندگی مردم در ارتباط است، یعنی قصه می‌گوید، از دغدغه‌های مردم حرف می‌زند، برای مردم جذاب است و آن‌ها را سرگرم می‌کند و در درازمدت اثر فرهنگی دارد، فروشی نداشته باشد. در حقیقت این پخش‌کنندگان که نه فیلمساز هستند و نه از هنر و فرهنگ سردرمی‌آورند، انگار بنگاه املاک زده و بخشی از پخش را تبدیل به پخش اسکناسی کرده‌اند.
