نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی، خلبانان شجاع و غیوری را در هشت سال دفاع مقدس به خود دید. خلبانانی که با قبول سختترین مأموریتها، نقشههای دشمن را خنثی میکردند و در موقعیتهای مختلف آماده فدا کردن جانشان بودند. همین دلاوریها سبب شد تا نقشه شوم دشمن متجاوز بعثی عملی نشود و آنها آرزوی اشغال ذرهای از خاک ایران را به گور ببرند.
امیر سرلشکر خلبان شهید «مصطفی اردستانی» یکی از همین خلبانان شجاع است که در دوران دفاع مقدس کارنامهای درخشان از خود به جا گذاشت. او در سال ۱۳۵۰ به استخدام نیروی هوایی درآمد و با انتخاب رشته خلبانی، وارد دانشکده خلبانی شد و دورههای مختلف را یکی پس از دیگری پشت سرگذاشت و خیلی زود مهارتهای خلبانیاش را به استادانش نشان داد. بااینکه اخلاص و ایمان اردستانی در جریان مبارزات انقلابی علیه حکومت پهلوی بر همه عیان شده بود، ولی شروع جنگ تحمیلی مهر تأیید دیگری بر عشق و علاقه قلبی این خلبان به انقلاب نوپای اسلامی و کشورش زد. در اواخر شهریورماه ۱۳۵۹ اولین ثمره زندگی مشترک شهید اردستانی پا به عرصه وجود گذاشته بود و اردستانی میتوانست در کنار خانوادهاش بماند، اما به محض شنیدن تجاوز هوایی دشمن بعثی به خاک ایران در شب ۳۱ شهریور۱۳۵۹ از طریق رسانهها خانواده خود را رها کرد و صبحگاه روز اول مهرماه عازم شهرستان تبریز شد و در اولین پروازهای عملیاتی برونمرزی روز دوم جنگ شرکت کرد. درخشش شهید اردستانی در پروازهای مستمر و فرماندهی مدبرانه در پروازهای عملیاتی بهصورت انفرادی و جمعی سبب شد تا در سال ۱۳۶۰ با اعطای ۱۸ ماه ارشدی و ارتقا به درجه سرهنگ دومی موقت به فرماندهی پایگاه پنجم شکاری امیدیه منصوب شود. در سال۱۳۶۳ پس از حدود سه سال فرماندهی بر پایگاه پنجم شکاری به ستاد نهاجا و در همان سال برحسب ضرورت جهت به عهده گرفتن مسئولیت معاون عملیات پایگاه دوم شکاری به تبریز منتقل شد. در سال۱۳۶۶ سمت مدیر آموزش معاون عملیات نهاجا و سپس در همان سال معاونت عملیات نهاجا را به عهده میگیرد و تا زمان شهادت در این مسئولیت خطیر به طور صادقانه و مخلصانه انجام وظیفه کرد. ایمان، اخلاص، دینباوری، دوستدار اهلبیت و ائمهاطهار (ع)، عشق به امام و انقلاب اسلامی، حریص بودن در دفع تجاوز دشمن، شهامت و بیباکی در پذیرش سختترین مأموریتهای رزمی و عملیاتی از ویژگیهای بارز این خلبان جسور و دلاور ارتش جمهوری اسلامی ایران بود. سرتیپ خلبان حبیب بقایی درباره شهید اردستانی میگوید: «اردستانی به حدی جسور و شجاع بود که غیر از خدا از هیچ چیز هراس نداشت. تمام مأموریتهای سخت و کمنظیر را با حملات پی در پی به پایگاههای شمال و شرق عراق و مناطق حساس و حیاتی انجام میداد. در انجام مأموریتها هیچ کس به پای او نمیرسید. در عملیاتها همیشه پرچمدار و در صف مقدم بود و به سایرین نیز روحیه میداد و از هر چه در توان داشت، دریغ نمیکرد. حتی بعضی از روزها پنج بار مواضع دشمن را مورد هدف قرار میداد.» اگرچه اردستانی از سال۱۳۶۰ که سال اول جنگ بود در موقعیتهای فرماندهی قرار گرفت و مسئولیتهای فرماندهی او را از درگیر شدن با پروازهای عملیاتی بازمیداشت، با این حال مسئولیت پروازهای خاص عملیاتی را شخصاً به عهده میگرفت و مواضع شناساییشده دشمن را در پروازهای صاعقهوار هدف قرار میداد. در عملیات هوایی حمله به اچ۳ با هواپیمای اف۵ در نقش آتش پشتیبانی و عملیات ایذایی حضور مؤثر و پررنگ داشت. اردستانی ۷۴ پرواز عملیاتی برونمرزی، ۱۷۹ پرواز گشت هوایی و ۱۵۰ پرواز عملیات پشتیبانی رزمی از نیروهای زمینی را انجام داده است و در این دوره از خدمت او علاوه بر تشویقهای متعدد جمعاً ۳۹ ماه ارشدی و دریافت نشان درجه ۲ فتح در سوابق خدمتی او به ثبت رسیده است.
بدون شک او با انجام ۴۰۰ سورتی پرواز برونمرزی بر فراز خاک دشمن و ۱۷۲۴ ساعت پروازهای مختلف در خاک میهن اسلامی، یکی از قهرمانان جنگ به حساب میآید که چندین بار تا مرز شهادت پیش رفت و سرانجام در تاریخ پانزدهم دی ماه ۱۳۷۳ بر اثر سانحه هوایی به همراه فرمانده فقید نیروی هوایی سرلشکر شهید منصور ستاری و چند تن دیگر از همرزمانش به آرزوی دیرینهاش رسید و به لقای معبود شتافت.