سفره خالی مردم و مشکلات متعدد معیشتی که به واسطه گرانی‌های مفرط جامعه را به چالش کشیده، دلیل خوبی است تا اهم بحث‌ها این روز‌ها حول محور مسائل اقتصادی چرخ بخورد و اهم بحث‌های کاندیدا‌هایی را شامل شود که برای رفتن به خیابان پاستور مقابل هم به مناظره می‌نشینند برای جلب نظر مردم.
صدالبته که مسائل اقتصادی، آن هم زمانی که سفره مردم را تا این اندازه کوچک و خالی کرده از اهمیت بسیاری برخوردار است و جز اولویت‌هاست، اما بدون شک جامعه را مسائل متعددی تحت‌الشعاع قرار می‌دهد که اقتصاد تنها شاخه‌ای از آن است و صرف‌نظر از دیگر مسائل و نادیده گرفتن آنها نمی‌تواند مسیر موفقیت و نیل به هدف را همواره کند. مسائلی، چون ورزش که سال‌هاست دیگر صرفاً به عاملی برای ایجاد نشاط، تضمین سلامت جوامع یا مانعی برای دوری از آسیب‌های اجتماعی بدان نگاه نمی‌شود و به صنعتی بزرگ تبدیل شده که جوامع مختلف از آن به عنوان ابزاری حتی برای پیشبرد سیاست‌های خارجی خود سود می‌برند.
اگرچه این روز‌ها ورزش، جایی در بین دغدغه‌های آن‌هایی که قرار است رئیس دولت جدید باشند، ندارد و اشاره‌ای هم به اهمیت و لزوم توجه به آن نمی‌شود، اما بی‌شک همین ورزشی که امروز جایی در سرفصل‌های کاندیدا‌هایی که سعی در جلب اعتماد مردم دارند، ندارد فرداروز می‌تواند کمک شایانی باشد برای پیشبرد اهداف آنها، به خصوص در مجامع بین‌المللی، خصوصاً زمانی که خصومت‌ها مانع از پیشبرد اهداف سیاسی می‌شود و مذاکرات راه به جایی نمی‌برد، این ورزش است که می‌تواند به عنوان بازوی سیاست‌های خارجی هر کشوری از جمله ایران در دنیا حرف خود را به زبان آورد و مسائل بسیاری را مطرح کند. بالاخص آنجا که تحریم‌ها راه را بر هر ترفند و راهکار سیاسی می‌بندد!
ورزش امروز نه فقط سلامت جوامع را تضمین می‌کند و باعث ایجاد نشاط و امیدواری در مردم می‌شود که می‌تواند راهکار یا راهبردی برای حضور در جوامع بین‌المللی باشد. البته به شرط برنامه‌ریزی اصولی و مهیا کردن زیرساخت‌ها که بی‌شک کار سختی نیست و تنها نیروی متخصص، کارآمد و متعهد می‌خواهد. نیرویی که سال‌هاست جای آن در ورزش ایران خالی است. با وجود این همچنان و به‌رغم عدم مدیریت درست در ورزش امروز شاهد حضور بازیکنان و مربیان بسیاری در رشته‌های مختلف در سایر کشور‌ها هستیم. اتفاقی که نخستین گام در استفاده راهبردی از ورزش به عنوان صنعتی برای مقابله و حضور در مجامع بین‌المللی است. در واقع اهمیت ورزش زمانی مشخص می‌شود که مرز‌ها و روابط به دلیل تحریم‌ها بر مردان سیاست بسته می‌شود، اما همین مرز‌ها برای حضور موفق ورزشکاران ایرانی باز است، حتی اگر عبور از آن با موانع بسیاری همراه باشد.
این مهم‌ترین دلیل ضرورت توجه هرچه بیشتر به ورزش و گام برداشتن در مسیر مهیا کردن زیرساخت‌های آن است برای تبدیلش به بازویی قوی در سیاست‌های خارجی. در واقع با نگاهی به نقش و اهمیت ورزش در دنیای امروز می‌توان دریافت که این مقوله اگر از اهمیتی همپای مسائل اقتصادی و سیاسی برخوردار نباشد از اهمیت کمتری نیز برخوردار نیست. البته به شرط آنکه آن‌هایی که امروز خود را دلسوز مردم می‌خوانند و ادعای حل مشکلات آنها را دارند در میان آنچه از آن به عنوان دغدغه‌های خود یاد می‌کنند توجهی به این مهم نیز داشته باشند و با نگاهی اصولی گامی در راستای برنامه‌ریزی اصولی و منطقی برای استفاده از ورزش به عنوان اهرمی کاربردی بردارند تا نتیجه توجهی را که کشور‌های دیگر سال‌هاست دارند می‌بینند به چشم ببینند.
البته که به عمل کار برآید، به سخندانی نیست و رسیدن به جایگاهی که دیگران سال‌هاست از آن سود می‌برند، نه به حرف که به عمل نیاز دارد. هرچند که امروز حتی حرفی هم در میان نیست که امیدی به عمل آن باشد!
