عواقب خطاهای غیرحرفه ای
تیم فوتبال پرسپولیس،قهرمان چهار دوره رقابتهای لیگ برتر فوتبال ایران برای دومین بار در سه سال اخیر به فینال لیگ قهرمانان آسیا راه یافت و بار دیگر دستش از جام کوتاه ماند. با این تفاوت که این بار حریف به مانند کاشیما آنقدر سرعتی و سرسخت نبود که پرسپولیس توان عبور از سد آن را نداشته باشد و اتفاقا هم توانست نخستین گل بازی را به نام خود ثبت کند اما دو اشتباه و دو خطای غیر حرفه ای برای دومین بار در سه سال اخیر باعث شد تا دست پرسپولیس از جام قهرمانی کوتاه بماند! آنهم به واسطه خطاهای واضحی که هیچ توضیح منطقی برای ارتکاب آن وجود ندارد. خصوصا وقتی مشخص است که این رقابتها با دوربین های متعدد پوشش داده می شود و به واسطه آن می توان مو را از ماست کشید.
پرسپولیس درحالی به واسطه اشتباهات بچه گانه و خطاهای بی مورد از قهرمانی در لیگ قهرمانان آسیا بازماند که بسیاری بر این باور بودند که اگر از تکنولوژی VAR در لیگ داخلی ایران استفاده می شد بازیکنان حرفه ای تر بازی می کردند و چنین بی مهابا به پای حریف ضربه و يا توپ را با دست نمي زدند و اين فرصت طلایی در اختیار کره ای ها قرار نمی دادند تا با استفاده از آن به قهرمانی در این رقابتها دست یابند. اما عدم حرفه ای بودن بازیکنان فوتبال ایران و عدم استفاده از تکنولوژی های به روز دنیا باعث شد تا فوتبال ایران یک بار دیگر از کسب یک عنوان در خور توجه باز ماند. اتفاقی که البته مختص امروز نیست و از سالیان قبل فوتبال ایران را به خود درگیر کرده است.
خطاهای دردسرسازی که گرفته نمی شد!
سالها قبل ، تیم ملی فوتبال ایران درحالی راهی جام جهانی 1978 آرژانتین شد که قدرت بلامنازع فوتبال آسیا بود و در این قاره هیچ حریف و رقیبی نداشت. آنهم نه فقط روی کاغذ که به طور قطع و یقین! اما با شکست های پرگلی از مرحله نخست این رقابتها حذف شد!
قدرت اول آسیا در بازی نخست خود به شکست سنگین سه بر صفر مقابل هلند تن داد .آنهم در شرایطی که دو گل از سه گل هلند از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید ! در بازی دوم ایران با گل دانایی فر به تساوی یک – یک مقابل اسکاتلند رضایت داد و تک گل حریف نیز روی اشتباه مدافع ایران رقم خورد و بازی سوم نیز با شکست چهار بر یک مقابل پرو به پایان رسید و ایران به رغم آنکه نمایش خوبی داشت نتیجه را واگذار کرد و البته در این بازی هم تیم ملی فوتبال ایران دو پنالتی به حریف داد.
بعد از پایان این رقابتها بسیاری از کارشناسان عدم نتیجه گیری ایران در جام جهانی و تقدیم چهار پنالتی در دو بازی و یک گل به خودی در این مسابقات را به نحوه قضاوت داوران در لیگ داخلی فوتبال ایران ارتباط داند و بر این باور بودند که اگر قضاوت در لیگ فوتبال ایران اصولی و بر اساس قوانین حرفه ای فوتبال دنیا بود بازیکنان ایران هرگز مرتکب خطاهای ساده و پیش پا افتاده ای نمی شدند که 4 پنالتی را به حریفان تقدیم کرد. در واقع بسیاری از خطاهایی که در سه بازی ایران در جام جهانی آرژانتین به ضرر ایران اعلام می شد در فوتبال ایران گرفته نمی شد و فوتبالیست های ایران تصوری از خطا بودن آن نداشتند. تصور اشتباهی که به قیمت چهار پنالتی و دو شکست سنگین در جام جهانی 1978 انجامید .
واکنش بی موقع و عدم اطلاع از قوانین!
دو سال پیش تیم ملی فوتبال ایران درحالی یک بار دیگر از راه یابی به فینال جام ملتهای آسیا بازماند که چیزی از ژاپن در نیمه نهایی این رقابتها کم نداشت. با این وجود اما روی یک اشتباه فرصتی طلایی به حریف تقدیم کرد که به فنیالیست شدن ژاپن و 47 ساله شدن حسرت فوتبال ایران تبدیل شد ! دقیقه 55 بازی بازیکنان ژاپن پشت محوطه 18 قدم مرتکب خطایی شدند که بازیکنان تیم ملی در پی آن به شکلی ناباورانه بازی را رها کرده و همگی برای اعتراض به سمت داور یورش بردند و حریف با استفاده از این فرصت و آوانتاژ داور دروازه ایران را باز کرد تا شاگردان کی روش از حریف عقب بیفتند و چند دقیقه بعد تیمی که در شوک گل خورده بود با تقدیم کردن یک پنالتی به ژاپنی ها همه چیز را برای پیروزی حریف مهیا کرد و دست آخر نیز با واگذاری نتیجه با حساب سه بر صفر در حسرت فینالیست شدن باقی ماند! آنهم تنها به این دلیل که بازیکنان فوتبال ایران فاصله زیادی با فوتبال حرفه ای داشتند و آماتور گونه بازی را در حساس ترین زمان ممکن رها کرده و به سمت داور رفتند تا همه چیز را تنها در چند ثانیه از دست بدهند ! ناکامی که اکثر غریب به یقین کارشناسان دلیل آن را عدم حرفه ای بودن فوتبالیست ها و فوتبال ایران خواندند.
اشتباهات پیش پا افتاده
نگاهی کوتاه به سه اتفاق پیش پا افتاده که در سه رقابت مهم جام جهانی، لیگ ملتهای آسیا و لیگ قهرمانان آسیا فوتبال ایران را ناکام گذاشته نشان می دهد که حرفه ای بودن در فوتبال ایران بیش از یک کلمه نیست که عدم تعریف درست آن در متن فوتبال باعث شده تا همچنان با ظاهری حرفه ای ، در پی فوتبالی آماتور باشیم و به واسطه عدم استفاده از دانش و تکنولوژی روز دنیا به سادگی فرصت های بسیاری را از دست بدهیم و همچنان فاصله قابل توجه خود را با فوتبال حرفه ای دنیا حفظ کنیم! فاصله ای که جز با پایان دادن به فوتبال آماتوری که هنوز بعد از سالها با آن درگیر هستیم کم نخواهد شد.
