مسنترها خوب به یاد دارند که تا همین اواخر دهه ۷۰ تیمهای باشگاهی و ملی در رشتههای مختلف ورزشی از البسه تولید داخل کشور استفاده میکردند، حتی بعد از حضور در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه نیز که تیم ملی مجبور به استفاده از تولیدات خارجی شد، باز هم این تیم و تیمهای باشگاهی از تولیدات داخلی استفاده میکردند، اما از اوایل دهه ۸۰ موج استفاده از برندهای خارجی چنان گسترش یافت که باعث نابودی و محو تولیدکنندگان داخلی در این مبارزه نابرابر شد.
رهبر معظم انقلاب اسلامی هفته گذشته در جلسه با فعالان مجموعههای تولیدی کشور با بیان مثالی ورزشی به اهمیت نقش جامعه ورزش در استفاده از تولیدات داخلی و قدرت گرفتن تولیدکنندههای داخلی البسه ورزشی اشاره کردند. ایشان تأکید کردند: «کشور همواره در تولید پوشاک باکیفیت سرآمد و صاحب قدمت است.» همین اشاره کافی است تا مسئولان وزارت ورزش و فدراسیونهای ورزشی با تأمل و تدبر بیشتر در این مقوله کاری کنند که ورزش کشور با بهرهگیری دوباره از تولیدات داخلی گام مؤثر و مفیدی در تحقق شعار رونق و جهش تولید بردارد.
آنچه تاکنون دیده شده، این است که هر سال و بعد از مشخص شدن شعار سال که طی سالهای گذشته با هدف رونق تولید و شکوفایی اقتصادی طرح شده، وزارت ورزش با صدور اطلاعیهای از حرکت در این مسیر حرف زده و خیلی زود همه چیز فراموش شده، به گونهای که امروز شاهد هستیم در سطح ملی فقط یک تیم از تولیدات داخلی استفاده میکند و در سطح باشگاهی نیز اکثر قریب به اتفاق باشگاهها در رشتههای مختلف از تولیدات خارجی استفاده میکنند.
هرچند که در این میان نباید از نقش قوی و مخرب دلالها به سادگی گذشت، اما شاید بیشترین تأثیر در این حوزه را میتوان به رایگان بودن استفاده از برندهای خارجی نسبت داد و طبیعی است که وقتی تولیدکننده داخلی بابت در اختیار قرار دادن تولیداتش پول طلب میکند، باشگاهها و فدراسیونها ناخودآگاه به سمت تولیدات مجانی شرکتهای خارجی بروند، حتی اگر بدانند که اجناس درجه چندم و با کیفیت پایین در اختیارشان قرار داده میشود.
تولیدکننده داخلی برای سر پا ماندن چارهای جز عقد قرارداد و دریافت پول ندارد، اما این مسئله نباید برای ورزشی که تقریباً بطور کامل دولتی است چندان مهم باشد. وزارت ورزش متولی اصلی چندین باشگاه ورزشی است و میتواند با تأمین هزینه پوشاک و تجهیزات ورزشی، آنها را مجبور به استفاده از تولیدات داخلی کند. اتفاقی که سالها پیش باید رخ میداد، اما متأسفانه با سهلانگاری و عدم توجه به وضعیت حساس اقتصادی کشور فراموش شده است تا حتی تیمهای تحت پوشش دولت با استفاده از منابع دولتی و بیتالمال و البته واسطهگری دلالها به سراغ برندهای خارجی بروند و پولی را که میتواند در جهت چرخش صنعت تولیدات ورزشی مصرف شود، خرج امور دیگر باشگاه کنند که معمولاً هم جز ضرر و زیان چیز دیگری در پی نداشته است.
وزارت ورزش این روزها سفت و سخت به دنبال جلوگیری از استخدام مربی و بازیکن خارجی در تیمهای تحت نظر خود است و این میتواند بهترین فرصت برای برداشتن گامی مهم و مؤثر در استفاده از تولیدات داخلی باشد. تولیداتی که اگر به آنها توجه شود بنا به فرموده رهبر معظم انقلاب اسلامی هم با کیفیت هستند، هم با قدمت و طبیعی است که به شرط توجه و داشتن بازار مناسب چیزی از تولیدات خارجی کم ندارند و حتی میتوانند برتر از برخی هم باشند.
حرکت چرخ تولیدات ورزشی کشور منوط به تصمیمگیری درست مسئولان ورزش است. حرکتی که نقش کلیدی و غیرقابل انکاری در رونق و جهش تولید ملی و بومی کشور دارد. بدون تردید لیگهای باشگاهی در رشتههای مختلف و تیمهای ملی در رشتههای گوناگون چنانچه به استفاده از تولیدات داخلی روی آورند، میتوان امیدوار بود که در سالهای آینده تولیدکننده داخلی با رونق گرفتن کار درست مانند تولیدات خارجی محصولات خود را به صورت مجانی در اختیار تیمها قرار دهد. البته به شرط آنکه عزمی جدی برای انجام این کار و رسیدن به این هدف وجود داشته باشد و کار به صدور بیانیه و تشکیل جلسات بیفایده خلاصه نشود.