سرویس اقتصادی جوان آنلاین: طی روزهای اخیر تبلیغی از یک نام تجاری روغن در صداوسیما در حال پخش است، که به «غیرتراریخته» بودن محصولاتش افتخار می‌کند. روز ششم فروردین ۹۸ نامه‌ای توسط خبرنگار خبرگزاری تسنیم واصل شده است که نشان می‌دهد سازمان غذا و دارو به‌بهانۀ «وارد کردن آسیب جدی و جبران‌ناپذیر بر تولید و فعالیت سایر کارخانجات و تولیدکنندگان محصولات غذایی که مغایر با سیاست‌های کلی کشور در رونق و جهش تولید است» خواستار توقف سریع این تبلیغ شده است.
درمورد این نامۀ عجیب، پرسش‌های مشخص زیر در افکار عمومی ایجاد شده و در شبکه‌های اجتماعی به‌سرعت در حال انتشار است. مردم امید دارند این سازمان، جهت تنویر افکار عمومی، بدون حاشیه، به پرسش‌های مشخص زیر پاسخ دهد:
با توجه به اینکه تقریباً همۀ (بیش از ۹۵ درصد از) روغن خوراکی کشور وارداتی است، و تقریباً همۀ برند‌ها از محصولات تراریخته استفاده می‌کنند، عبارت «وارد کردن آسیب جدی و جبران‌ناپذیر بر تولید و فعالیت سایر کارخانجات و تولیدکنندگان محصولات غذایی که مغایر با سیاست‌های کلی کشور در رونق و جهش تولید» دقیقاً حمایت از کدام «تولید داخلی» را مد نظر دارد؟ آیا روغن‌هایی که عموماً از مبدأ آمریکای جنوبی، یا با عاملیت عربستان سعودی وارد کشور می‌شود، مشمول عنوان تولید داخلی است؟! آیا بذر‌هایی که توسط کمپانی یهودی مونسانتو در کشور‌های مختلف دنیا کشت می‌شود یا توسط تراست‌های صهیونیستی بدنام مورد بهره‌برداری و توزیع در دنیا قرار می‌گیرد (که بیش از ۶۰ درصد محصولات تراریخت در بازار دنیا را دربرمی‌گیرد) مصداق تولید ملی و ایرانی است؟!
با توجه به مواضع صریح و منطقیِ مداوم شخص وزیر محترم بهداشت، آقای دکتر نمکی، درخصوص لزوم «ارزیابی دقیق پیش از عرضه» محصولات تراریخته، آیا مشی سازمان غذا و دارو باید تشویق برند‌ها برای استفاده از محصولات غیرتراریخته باشد، یا منکوب کردن برند‌هایی که از محصولات طبیعی استفاده می‌کنند؟! بهتر نبود به‌جای این فشار پرسش‌برانگیز، به بسته‌بندی‌کنندگان روغن‌های تراریخت توصیه می‌شد که آنان هم از محصولات غیرتراریخت استفاده کنند؟
آیا مسئولان محترم سازمان غذا و دارو که باید از دانش بِروز برای ارزیابی خطرات استفاده کنند از اذعان تولیدکنندگان پیشتاز تراریخته در دنیا به شکست قطعی محصولات تراریخته در هر سه حوزۀ «۱. بازدهی افزونتر، ۲. کاهش آفت‌کش‌ها و همچنین ۳. ایمنی این محصولات» در دنیا بی‌اطلاع هستند؟ آیا سازمان غذا و دارو متولی سلامت مردم نیست؟ وقتی پیشتازان تولید این محصولات (مدیر ۹۵ سالۀ بنیاد راکفلر و دانشمند این بنیاد در تولید این محصولات) از شکست ایمنی این محصولات در مقاله‌ای علمی پرده می‌دارد، صاف کردن جادۀ تولیدکنندگان محصولات تراریخت، و ممانعت از تبلیغات برند‌های غیرتراریخت توسط سازمان متولی سلامت غذایی مردم به چه معناست؟
دکتر نمکی درخصوص محصولات تراریخت همواره مواضع منطقی اتخاذ کرده‌اند. به‌نظر می‌رسد مسئولیت سنگین ایشان در سنگر «همه‌گیری کرونا» فرصتی به‌نفع تجارت محصولات پرریسک تراریخت ایجاد کرده باشد؛ و نکاتی با تاجران تراریخت:
افکار عمومی از این موضوع آگاه و مطلع هستند که تاجران تراریخته، این محصولات را تا ۵۰ درصد ارزانتر از محصولات سالم خریداری کرده، و محصولاتی را که در کشور‌های پیشرفته عموماً به مصرف «دامی» یا «سوخت زیستی» می‌رسد به نام محصولات سالم به مردم عرضه می‌کنند. فشار‌های این‌چنین، در پوشش «تولید داخلی» برای توجیه عرضۀ محصولات پرریسک تراریخت به دو دلیل کارساز نیست:
مردم، بدون تبلیغات تلویزیونی هم از محصولات تراریخته گریزان هستند، و طبعاً این فشار‌های سطحی و مقطعی، آب در هاون کوبیدن است.
دوم، ابتدائیات سواد رسانه‌ای نشان می‌دهد که جلوگیری از تبلیغات، آن هم پس از دوران حداکثر (پیک) تأثیر بر مخاطب، بی‌ثمر و کم‌فایده است. تأثیرگذاری بر مخاطب از توزیع مشابه «کای اسکوئر» تبعیت می‌کند، یعنی پس از رشد سریع و در حداقل زمان تأثیر بر مخاطب، افول می‌کند و «تکراری و کم‌اثر و ملال‌آور» می‌شود. این تبلیغ خاص نیز دورۀ نزولی تأثیرش را طی می‌کند، و لذا جلوگیری از آن از حیث ضریب تأثیر، اکنون بسیار کم‌نتیجه است.
