کد خبر: 990813
تاریخ انتشار: ۲۶ بهمن ۱۳۹۸ - ۱۵:۰۴
پدر ،مادر شما مسئول هستید
یک نگاه محبت آمیز یا نوازش مهربانانه پدر ومادررفتارجوانان و نوجوان را به سوی خلاقیت ، خود باوری ورشد وتعالی ومفید شدن آنان هم برای خانوده وهم برای اجتماع تغییر جهت می دهد وهمه خانواده و اجتماع از ناهنجاریهای ناشی از بدرفتاری مصون ودرآسایش قرار خواهند گرفت.
سعید عرفان منش

یکی از بخش‌های مهم جلوگیری ازبروزناهنجاریهای درون اجتماع، تربیت فرزندان است که قرآن درسوره‌های متعدد بدان تاکید داشته و در ضمن بیان سرگذشت انبیا و فرزندان آنان به مسائل تربیتی آگاهی داده است ،اوج آموزه‌های قرآن در این زمینه در سوره مبارکه «لقمان» است که خداوند به‌صورت مستقیم محورهای مختلف تربیت فرزند را بیان می‌کند.

جامعه‌ایی که با قرآن مانوس و همراه باشد همانند کسی است که سوار بر کشتی نجات وهدایت شده و از تمامی مخاطرات مصون است ،حضرت امام علی(ع) فرموده اند: حق فرزند بر پدر این است که نام نیکو برای او بگذارد، خوب تربیتش کند، و به او قرآن بیاموزد وباز حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) می‌فرمایند: با بچه‎هایتان به‌گونه‌ای برخورد کنید که آن‌ها خودشان را کریم و باشخصیت بدانند.

خانواده ای که در آن محبت کافی به کودکان ، نوجوانان و جوانان عرضه نمی شود ، خانواده ای نابسمان است و موجب نارسایی در ابعاد مختلف رشد جسمانی ، روانی ، عاطفی و به خصوص اجتماعی آنان می شود، بدون ترید توجه کردن و محبت کردن یک نیاز روانی و تقویت کننده مثبت است اما باید آگاه باشیم کجا ، کی ، به چه میزان وچگونه از این تقویت کننده استفاده کنیم.

والدین اگر می‌خواهند که فرزندان معتقد و دینداری تربیت نمایند؛ ابتدا باید خود الگویی شایسته و خوب در این زمینه برای آن‌ها باشند. به دستورات و تعالیم دینی عمل کنند، در دوران کودکی، فرزندان‌شان را با نماز و مجالس و محافل مذهبی مأنوس سازند و سعی کنند که خاطرات خوشی را در ذهن آنان به‌وجود آورند و از سخت‌گیری بی مورد با آن‌ها بپرهیزند و با تذکر روش‌های صحیح، این فطرت را در وجود آنان بیدار سازند و آن‌ها را به طرف پذیرش دین سوق دهند.

طبق این فرمایش، بهترین دوران تربیت و عالی‌ترین فرصت برای فراگرفتن راه صحیح زندگی همان ایام طفولیت می‌باشد؛ زیرا قدرت تقلید و مقایسه و حس قبول آموزش زندگی در کودکان و نوجوانان خیلی بیشتر از بزرگ‌ترها است.

 والدین باید در این زمینه به گونه‌ای عمل کنند که فرزندانشان احساس آزادی کنند، وظیفه دیگر والدین ایجاد عشق و محبت به رسول خدا(ص) و اهل‌بیت(ع) در فرزندان است که در روایات توجه خاصی به آن شده است، کودک از زمان کودکی باید با سیره و روش رسول حق و امامان معصوم(ع) آشنا شوند، محبت آن‌ها را در دل بپروراند و در کنار شناخت آنان و عشق به آن بزرگواران رشد کنند و آنان را الگو و سرمشق خود قرار دهند، که بهترین خیر برای انسان عشق به رسول خدا(ص) و امامان معصوم و اقتداءبه اولیاء الهی است.

حضرت علی(ع) به فرزندش امام حسن(ع) فرموده است: قلب کودک نورس مانند زمین خالی و آماده کشت است، هر تخمی که در آن کاشته شود، قبول کرده و پرورش می‌دهد.

وامروزدراین اجتماع تکنولوژی وماشنیزم از عوامل بسیار مهمی که باعث فرار کودکان و نوجوانان از منزل می شود ، سر بردن درگوشی ها موبایل ،تبلت،وآی پدها و...عدم صحبت کردن با یکدیگروبرداشت ناصحیح والدین ازتکنولوژی روزمره حاکم در اجتماع  است که بعضاً مورد اختلاف خانوادگی بین والدین وفرزند می شود، آنچه كه درخانواده نوجوانان وجوانان حکم فرما می شود عدم توجه والدین وسر فرو بردن درکارهای  شخصی خود که باعث طرد شدن فرزند از خانواده می شود واورامجبور می کند که برای رهایی از درد ، رنج ، فراررااز خانه وکاشانه ترجیح دهد.

بعضاً دیده شده است که خانواده ای که پر از تشنج و اختلاف است ، نقش مهمی در کژ رفتاری نوجوان پیدا می کند زیرا در این کانونهامنازعه پدر ومادر ، پرخاش ها وکشمکش های خانواده شرایط نامطلوبی برای زندگی فرزندان ایجاد می کند واین رفتار باعث ترددشدن وپناه بردن به سوی افراد ناباب وبد طینت در جامعه می شود.

هر چه میزان اختلاف بین والدین شدیدتر باشد ، والدین نه تنها کمتر قادر خواهند بود که پدر ومادر خوب ونمونه ای برای فرزندان خود باشند ، بلکه به همان مقدار نیز رفتارهای ناسازگرانه ، ضد اجتماعی و اختلافات شخصیتی را برای فرزند به همراه دارد که یکی از این رفتارها فرار از منزل می باشد.

ولدین با ید بدانند از آنجا که پیشگیری بهتر از درمان است برای پیشگیری و عدم گسترش آسیب های اجتماعی از جمله فرارنوجوانان وجوانان از منزل توجه به این قشراست که تازه می خواهد وارد اجتماع شود و در معرض رفتارهای پر خطردر اجتماع وبعضاً بزهکاری قرار بگیرد .

درحقیقت می توان گفت؛ عدم آگاهی والدین از مهارتهای تربیتی ، چگونگی ارتباط برقرارکردن با فرزند و بی توجهی به نیازها و خواسته های او وضعیتی را به وجود خواهد آورد که فرزندان محیط بیرون از خانه و معاشرت با دوستان و همسالان را به خانواده خود بیشتر ترجیح دهد واین یعنی زنگ خطروشروع پیوستن به بی بندباری وشاید اوباشگری ودیگر ناهنچاریهایی که روزانه در جامعه شاهد آن هستیم.

توجه کردن و محبت نمودن والدین موجب رشد وتعالی فرزند می شود و در درون او امنیت روانی ، اجتماعی ایجاد می کند. نوجوانانی که از محبت و توجه والدین محروم بوده اند معمولاٌ احساس ناامنی روانی و عدم آرامش می کنند وآمار بالای ندامتگاها ومراکز نگهداری جوانان بزه از همین رفتارها نشات می گیرد.

فرزندانی که در این گونه خانواده هایی بزرگ می شونداحساس مسئولیت نمی کنند و از نظرسازگاری مشکل پیدا خواهند کردو اعتماد به نفس در آنان ضعیف خواهد شد و برای جلب توجه و خود نمایی به روشهای نامطلوب دست می زنند که فرار از منزل یکی از این روش ها است.

بسیاردیده شده است نقش خانواده در جذب فرزندان به یادگیری آموزه ‏های قرآنی راهنمایی والدین که با آگاهی‏ بخشی به فرزندانشان آنان را از گرایشات منفی و نادرست که پیش به‌سوی مسیر جهالت و شیطانی دارند، بازداشته و آنان را به گام برداشتن در مسیر سعادت و خوشبختی هدایت می کنند.

پایبندی والدین به اصول قرآنی ،اقامه نمازدرحضورفرزندان وتشویق ایشان به رعایت شئون دینی وکمتررجوع کردن به فضاهای مجازی ویا کنترل نمودن خود در برابراین فضاها موجب می ‏شود تا فرزندان نیز قرآن را به‌عنوان نسخه و کتاب راهنما در زندگی خود به‌کار گیرند و مشکلات خود را با نور هدایت‌گر قرآن مرتفع کنندوازگرایش به ناهنجاریها وگرفتار شدن درتور رفیقان مصون بماند.

پس پدر ومادر شمادردرجه اول در هدایت فرزندان مسئول هستید وبعد کانونهای آموزشی واگر شما خوب عمل کنید قطعاً نتیجه رشد وتعالی فرزندان رادر درازی عمرتان خواهید دید.

والعاقبه للمتقین

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر