سرویس جامعه جوان آنلاین: ماجرای ورود این شتر‌ها به استرالیا به خیلی سال قبل و پیش از ایجاد خط آهن استرالیا برمی‌گردد، زمانی که برای حمل بار این حیوانات را به استرالیا وارد کردند، اما بعد از ایجاد خط آهن دیگر نیازی به آن‌ها نبود، جمعیت زیادی از آن‌ها به طبیعت بازگشتند و به نوعی در رده «شتر‌های رمیده» قرار گرفتند و بعد آرام‌آرام جمعیت آن‌ها به یک میلیون نفر رسید.
مسئولان استرالیایی می‌گویند، در خشکسالی‌های کنونی در این کشور بخشی از این حیوانات در اثر تشنگی و گرسنگی اقدامات خطرناکی علیه شهروندان و زیرساخت‌ها انجام دادند و آن‌ها هیچ چاره‌ای به جز قتل آن‌ها برای کنترل جمعیت‌شان نداشتند. آن‌ها مدعی هستند این شتر‌های غیربومی با خشکسالی و گرمای هوا به دنبال غذا وارد مناطق روستایی این کشور شده‌اند و در نتیجه خطرات زیادی به وجود آورده‌اند.
به همین خاطر مسئولان استرالیا، چند روز پیش با هدف محافظت از شهروندان و محیط‌زیست بیش از ۵هزار شتر را در این کشور کشتند، قرار است همین تعداد هم در روز‌های آینده کشته شوند که این اتفاق در سال ۲۰۰۹ هم رخ داده بود.
پروژه کنترل شتر‌های رمیده در استرالیا صدای برخی از فعالان محیط‌زیست را درآورده است. آن‌ها این تصمیم دولت استرالیا را عملی غیراخلاقی می‌دانند. گروهی از دوستداران محیط‌زیست کمپینی در فضای مجازی ایجاد کرده‌اند تا جلوی قتل شتر‌ها در استرالیا گرفته شود؛ این کمپین را تاکنون نزدیک به ۹هزار نفر امضا کرده‌اند، اما هیچ یک از مخالفان و منتقدان کشتار شتر‌ها برای کنترل جمعیت آن‌ها خود را «شتر» معرفی نکرده‌اند! این ماجرا در ایران به شکلی دیگر اتفاق افتاد. چند سال پیش بود که شهرداری برای کنترل جمعیت سگ‌های ولگرد تعدادی از آن‌ها را کشت. فارغ از درست یا نادرست بودن این اقدام برخی از سلبریتی‌ها که خیلی وقت‌ها نسبت به کشته شدن انسان‌ها هیچ واکنشی ندارند در صفحات اجتماعی خود هشتگ «من سگم مرا نکشید» راه انداخته بودند! حالا باید دید این افراد دوستدار محیط‌زیست برای کشته شدن شتر‌های استرالیایی هشتگ «ما همه شتریم» راه نمی‌اندازند!
حالا باید دید این افراد د.... هشتگ «ما همه شتریم» راه نمی‌اندازند!
