سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: خانه پدری در زمان ریاست جواد شمقدری در دولت سابق مجوز ساخت گرفت و با سرمایهگذاری نیروی انتظامی تولید شد، اما مجوز اکران نگرفت تا اینکه حجتالله ایوبی رئیس اسبق سازمان سینمایی دولت یازدهم قصد اکران آن را داشت ولی از اکران آن منصرف شد. مرحوم ضیاءالدین دری آن زمان در گفتگو با «جوان» به نقل از ایوبی عنوان کرد که به هم خوردن حال روحی دختر وی حین تماشای فیلم در منزل سبب شده تا ایوبی از اکران آن منصرف شود.
اما توقیف سه باره فیلم و این بار از سوی دادستانی سبب شد تا رسانههای طیف موسوم به اصلاحطلب و برخی چهرههای این جریان سیاسی تلاش کنند این اقدام را سیاسی جلوه دهند تا جایی که واکنشها در توئیتر هشتگ خانه پدری را داغ کرد. سیدمحمد حسینی وزیر وقت وزارت ارشاد دولت سابق که خانه پدری در زمان وزارت وی مجوز اکران گرفته بود در واکنش به اکران فیلم نوشت: «خانه پدری، فرهنگ و خانواده ایرانی را نماد خشونت، بیرحمی و سنگدلی و پدر را که مظهر تلاش برای آینده بهتر فرزند است، عربی جاهلی جلوه میدهد که دخترش را زنده به گور میکند، با وجود چنین آثار سیاهی دشمنان انقلاب نیازی به ارائه سند برای تروریست جلوه دادن ملت ایران ندارند.»
از سویی دیگر جواد شمقدری رئیس وقت سازمان سینمایی به اکران فیلم واکنش نشان داد و از محتوای «خانه پدری» انتقاد کرد: «باید این را در نظر بگیریم که در جامعه ایرانی دخترکشی رواج نداشته است، آن هم با این جزئیات کامل که زنده به گور کردن دختران ایرانی را نشان میدهد که اتفاقاً برادر دختر هم در این قتل شرکت میکند.».
اما جلیل محبی دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر از وجه دیگری به اکران خانه پدری نگاه کرده است. او پس از تشریح تفاوت نظامهای حقوقی جهان در مواجهه با قتلهای ناموسی مینویسد: «گناهان جنسی در اسلام توسط سیستم اسلامی تغافل شده و به توبه سوق داده میشوند، اما هنر سینما هرگز به کمک این سیستم نیامده است. خانه پدری یک خردهفرهنگ غلط در برخی نقاط کشور را نماینده فرهنگ اصیل دینی جا زده و فرهنگ سنتی ایران را خشن و به دور از رحم و متحجر معرفی کرده است.»
تفاوت نسخههای نمایش در سینماهای مختلف
اما نکته دیگری که درباره خانه پدری مطرح شد اکران عجیب و غریب آن بود. با مصاحبههایی که معاون نظارت و ارزشیابی با رسانههای مختلف انجام داده بود، صراحتاً اعلام شد صحنههای خشن و زننده فیلم اصلاح و با تعدیلهایی تلاش شده است فضا کمی بهتر شود ولی کوبیدن هاونگ بر سر مقتول به طور واضح در سینما کوروش و چارسو نمایش داده شده است، این واقعیت خلاف چیزی است که معاون ارزشیابی گفته بود. با گفتوگویی که تسنیم با برخی از مسئولان سازمان سینمایی انجام داده متوجه این حقیقت شده است که سازمان از وجود صحنههای دلخراش که قرار بوده اصلاح شود بیخبر است و ظاهراً چیزی که از طرف شورای نمایش و اکران به این سازمان گفته شده چیز دیگری است.
نکته دوم که عجیبتر است اینکه خبرنگار تسنیم در پردیس «باغ کتاب» متوجه حذف صحنه فرو کردن شمشیر در قبر و خونی شدن آن است؛ صحنهای که عیناً در سینما کوروش و چارسو موجود بوده است! این دوگانگی در دو سینمای تهران به علاوه وجود صحنههای خشنی که قرار بوده است اصلاح شود، نشان میدهد گویا پخش فیلم توسط شرکتی صورت گرفته که قبلاً درباره فیلم «رحمان ۱۴۰۰» نیز با پخش نسخههای اصلاح شده فیلم در برخی از سینماها و نمایش نسخه اصلی در سینماهای دیگر کاری غیراخلاقی را انجام داده بود و بار دیگر همین تخلف تکرار شده است.
اما توقیف فیلم از سوی دادستانی را باید نه بزرگ قوه قضائیه به رواج خشونت عریان در آثار سینمایی دانست؛ خشونتی که البته گریبان سریالهای تلویزیونی را نیز گرفته و هشدارها درباره گسترش آن تا الان راه به جایی نبرده است.