سرويس زنان جوان آنلاين: دوران بردهداری هنوز به پایان نرسیده است. در دنیای مدرن و فوقمدرن امروزی هنوز هم قاچاقچیانی وجود دارند که کارشان قاچاق انسان است و زنان و دختران اصلیترین افرادی هستند که در باندهای مخوف قاچاق انسان به دام میافتند. اینها بردگان عصر نوین و هزاره سوم هستند که سرنوشتی شوم در انتظارشان است. بردگی جنسی و کار اجباری سرنوشت نهایی قربانیان قاچاق انسان است. اداره مواد مخدر و جرم سازمان ملل در آخرین گزارش خود در دسامبر ۲۰۱۸ از سهم سهچهارمی زنان و دختران در میان قربانیان قاچاق انسان خبر داده است.
قاچاق انسان در دهههای اخیر در کنار قاچاق اسلحه و مواد مخدر از پرسودترین تجارتهای جهان است. سازمان ملل تخمین زده است که قاچاق انسان سالانه ۷ تا ۱۰ میلیارد دلار برای قاچاقچیان سود دارد. حالا طبق آخرین گزارش جهانی از قاچاق انسان، سهم دختران یعنی زنان زیر ۱۸ سال از کل قربانیان قاچاق انسان ۱۳۰درصد نسبت به سال ۲۰۰۴ میلادی افزایش داشته و از ۱۰ درصد به ۲۳درصد رسیده است. همزمان سهم پسران نیز تقریباً به همین میزان در میان کل قربانیان افزایش یافته است. در حالی که پسران تنها ۳درصد از قربانیان قاچاق انسان را در سال ۲۰۰۴ تشکیل میدادند، حالا این میزان به ۷ درصد رسیده است. آنجلا می، مدیر پژوهشهای اداره مواد مخدر و جرم سازمان ملل درباره این گزارش که دادههای سال ۲۰۱۶ را جمعبندی کرده است، میگوید: پسران بیشتر برای کار و دختران بیشتر برای بردگی جنسی تجارت میشوند.
زنان و دختران ۹۴درصد از قربانیان قاچاق جنسی و ۳۵درصد از قربانیان قاچاق نیروی کار را تشکیل میدهند. تعداد قربانیان قاچاق انسان در سال ۲۰۱۶ نسبت به ۲۰۱۱ میلادی ۴۰درصد افزایش داشته است. البته ممکن است این آمار نیز حاکی از بهبود روشهای کشف و نهادهای ناظر باشد. از همه مهمتر اینکه کشورهای مقصد قاچاق زنان، عمدتاً امریکا و اروپای غربی هستند.
قاچاق زنان در آینه تاریخ
خرید و فروش زنان در دوران باستان نیز رواج داشته است. قرآن هم در آیه ۳۳ سوره نور افراد را از این عمل نهی کرده که این امر، دال بر شیوع این عمل در آن زمان است.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال ۱۹۹۴ قاچاق زنان را چنین تعریف میکند: «انتقال غیرقانونی و مخفیانه اشخاص در عرض مرزهای ملی، عمدتاً از سوی کشورهای در حال توسعه و کشورهای دارای اقتصاد در حال گذار، با هدف نهایی واداشتن زنان و دختران به وضعیتهای بهرهکشانه و ستمگرانه از لحاظ جنسی و اقتصادی، به منظور سود به کارگیرندگان، قاچاقچیان و سندیکاهای جنایتکار و نیز دیگر فعالیتهای مرتبط با قاچاق، نظیر کار خانگی و اجباری، ازدواج دروغین، استخدام مخفیانه و فرزندخواندگی دروغین صورت میگیرد.»
قبل از جنگ جهانی دوم، تجارت انسانها با عنوان «خرید و فروش زنان سفیدپوست» شناخته شده بود که در آن زنان سفیدپوست اروپایی به ویژه زنان فرانسوی به وسیله قوادان، به روسپی خانههای امریکای جنوبی هدایت میشدند.
از ابتدای دهه ۱۹۹۰ میلادی، به ویژه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و بلوک شرق، مسئله قاچاق زنان در سطح جهانی ابعاد گستردهای یافت؛ به طوری که امروزه تمام کشورهای اروپایی، امریکایی و ژاپن، در امر واردات زن به صورت کالا و کارگر جنسی فعالیـت دارند. در آلمان ۱۰هزار زن اهل کشـورهای چک، لهستان و بلغارستان، برخلاف میل خود در کلوبها و میخانهها کار میکنند. در آسیای جنوب شرقی دست کم یک میلیون نفر کودک زیر ۱۵ سال از راه فحشا ارتزاق میکنند. بر اساس برآوردهای کمیسیون اروپا، سالانه ۵۰۰ هزار زن و کودک به اروپای غربی قاچاق میشوند.
قاچاق زنان کشورهای فقیر و در حال توسعه
قاچاقچیان قربانیان خود را عمدتاً از کشورهای در حال توسعه که در آن فقر شایع است با زور یا اغوا به چنگ میآورند. بیشتر این قربانیان جوان بوده و بین ۸ تا ۱۸ سال سن دارند. بعضی از آنان تنها چهار تا پنج سال سن دارند.
این افراد عموماً در سنین پایینتر از ۱۴ تا ۲۵ سال هستند و به همین خاطر هم آسیبپذیرترند. اغلب قربانیان قاچاق، از اقشار بسیار فقیر هستند و از میان خانوادههایی فقیر یا از هم گسیخته انتخاب میشوند.
مقصد نهایی بیشترین قربانیان قاچاق زن، امریکا و کشورهای اروپای غربی از جمله ایتالیا، آلمان، فرانسه و انگلیس میباشد. نام افغانستان در میان کشورهایی است که بیشترین قربانیان ثبت شده قاچاق زنان را داراست.
دیوید کامپانیا، بر اساس اطلاعات و تحقیقات ۵۹۶ اداره پلیس و ۱۲۵ مؤسسه خدمات اجتماعی در کشور انگلیس میگوید: میزان درآمد حاصله از فحشای کودکان، بالغ بر ۲ میلیارد دلار است.
کارشناسان شورای اروپا در گزارشی آماری درباره تجارت زنان اروپای شرقی به عنوان بردگان هزاره سوم نشان میدهند که میزان درآمد ناشی از این تجارت سفید، سالانه تا ۱۳ میلیارد دلار است. زنان همچنین گاهی تا ۱۸ مرتبه خرید و فروش میشوند. آلمانیها سالانه ۷۰ میلیارد مارک، خرج روسپیها میکنند، درآمد این تجارت بیش از تجارت هروئین است. قاچاق زنان و دختران پس از مواد مخدر از سودآورترین انواع قاچاق است، چنانکه یونیسف یکی از دلایل عمده قاچاق زنان را سود سرشار آن دانسته است.
قربانیان بیپناه
هر چند نسبت به گذشته میزان کشف و مقابله با باندهای قاچاق انسان به میزان قابل ملاحظهای افزایش یافته است، اما دستگیری و مبارزه با قاچاق انسان چندان هم کار سادهای نیست و شاید این یکی از رازهای بقای این بردهداری در هزاره سوم باشد.
قاچاقچیان انسان نسبت به قاچاقچیان مواد مخدر و دیگر انواع قاچاق کمتر احساس خطر میکنند، زیرا در صورت شناسایی و دستگیری باندهای قاچاق انسان و متقاعد کردن قربانیان به ارائه شهادت علیه این باندها، بسیار دشوار است. آنها اغلب به سبب ترس از انتقامگیری قاچاقچیان و باند آنها، از اعضای خانواده خود و فقدان حمایتهای لازم از شاهدان، حاضر به شهادت در دادگاه نیستند.
هیچ نهاد رسمی از این بردگان دنیای مدرن پشتیبانی نمیکند. در اکثر کشورهای اروپایی، اگر این زنان بخواهند از اسارت دلالان رهایی یابند، در بازداشتگاههایی گرفتار خواهند شد که برای باز پس گرفتن مهاجران غیرقانونی در نظر گرفته شده است. اغلب مواقع قربانیان قاچاق به جای عاملان، تحت پیگرد و مجازات قرار میگیرند. آنان به جرم ورود غیرقانونی، نداشتن مدارک شناسایی (که معمولاً توسط قاچاقچیان از آنها گرفته میشود) و روسپیگری مورد تعقیب و مجازات قرار میگیرند. همچنین در مواردی، زنان قربانی قاچاق، پیش از رسیدن به مرحله اخراج از کشور مقصد، مورد آزار و اذیت و سوء رفتار عوامل مجری قانون قرار میگیرند.
زنان هم قربانی میکنند هم قربانی میشوند
شاید برایتان جالب باشد که در قاچاق زنان، قاچاقچیان زن هم نقش مهمی ایفا میکنند! طبق آخرین گزارش اداره مواد مخدر و جرم سازمان ملل در دسامبر ۲۰۱۸ نزدیک به ۸۰ درصد از قاچاقچیان اروپای مرکزی و غربی که عمده قربانیانشان زنانی هستند که به بردگیجنسی گرفته شدهاند، مرد هستند. اما زنانِ قاچاقچی در دو منطقه دیگر اکثریت را دارند؛ امریکای مرکزی و آسیای شرقی، یعنی همان دو منطقهای که دختران سهم بزرگی در میان قربانیان دارند.