جوان آنلاین: «پیمان سعادت» سفیر ایران در اتحادیه اروپا در یادداشتی به یورونیوز اعلام کرد: در سال ۲۰۱۹ میلادی، برجام به تار مویی بند است.
سفیر ایران در اتحادیه اروپا در این خصوص نوشت: پس از خروج غیرقانونی رئیس‌جمهور ترامپ از برجام در هشتم ماه مِی سال ۲۰۱۸، رهبران اروپایی به صورت دوجانبه از ایران خواستند تا در برابر خروج آمریکا از برجام در توافق هسته ای باقی بماند. یک هفته بعد، نشستی در سطح وزرای خارجه اتحادیه اروپا/ ۳ کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و انگلیس) و ایران برگزار شد و نتیجه آن در ۹ بخش توسط نماینده عالی اتحادیه اروپا «با ایده حصول به راه حل های عملی طی چند هفته آینده» جمع بندی و اعلام شد.
وی در این خصوص ادامه داد: این لیست در میان برخی از سایر مباحث، مواردی برای حفظ و تعمیق روابط اقتصادی با ایران را شامل می شد؛ از قبیل تداوم فروش نفت و گاز ایران، مراودات بانکی موثر با ایران و تدارک بیشتر برای واگذاری اعتبار برای صادرات و ایجاد ساز و کارهای ویژه در زمینه بانکی، بیمه و حوزه‌های تجارت. وی (فدریکا موگرینی) علاوه بر این، درباره تصمیم جهت کار کردن بر مکانیسم های مکمل و تدابیری در سطح اتحادیه اروپا و سطوح ملی اروپا برای حفظ بازیگران اقتصادی اروپایی سخن گفت.
این مقام دیپلمات ایرانی در بند دوم یادداشت خود افزود: متعاقب به روزرسانی قوانین مسدودساز و اعطای مجوز به بانک سرمایه گذاری اروپایی (EIB) درباره ایران، ساز و کار ویژه (SPV) به عنوان نهادی که هدف آن دفع تحریم های بازگردانده شده آمریکاست مطرح شد تا به شرکت ها امکان تجارت با ایران را بدهد و این ساز و کار در قلب تعهد اروپا قرار گرفت. پس از نشست دهم دسامبر شورای امور خارجی اتحادیه اروپا، نماینده عالی اتحادیه اروپا درباره کار مشترک ۳ کشور اروپایی (فرانسه، آلمان و انگلیس) به منظور ایجاد ساز و کار ویژه گفت که «توقع و انتظار من این است که این ابزار (ساز و کار ویژه) ظرف چند هفته آینده ایجاد شود تا قبل از پایان سال (۲۰۱۸) راهی برای حفظ تجارت مشروع با ایران و تقویت آن ایجاد شود».
«پیمان سعادت» اضافه کرد: علیرغم این اقدامات، کمتر از یک ماه پیش آژانس بین المللی انرژی اتمی برای سیزدهمین بار پایبندی ایران به تعهدات برجامی خود را تایید کرد و گفت که هیچ تخلف و هیچ نقضی از سوی این کشور صورت نگرفته است؛ اصلاً و به هیچ وجه. آیا پایبندی کامل کار راحتی است؟ از منظر زمینه های فنی این موضوع بدون تردید نمی تواند کار راحتی باشد و از منظر سیاسی هم (پایبندی کامل به برجام) برای رئیس‌جمهور روحانی کاری سخت است. نه تنها گروه های سیاسی پویا بلکه بسیاری از ایرانی ها هم معتقدند که چسبیدن یک طرفه به توافقی که در ایجاد عواید اقتصادی (قول داده شده) ناکام مانده، توجیه‌پذیر نیست. ایرانی‌ها اکنون تحت وحشیانه‌ترین فشار غیرقانونی اقتصادی و روانی آمریکا قرار دارند. در نتیجه، آنها در شگفت هستند که وقتی نهادهای اروپایی خصوصی و عمومی در برابر طرف ناقض (آمریکا) تسلیم شوند، آیا تداوم توافقی که ناقص اجرا شده و فقط به خاطر بیانیه های سیاسی اروپا به نفع ایران است، هرقدر هم این بیانیه ها قوی باشند و تکرار هم شوند، عاقلانه است؟ ایران به برجام پایبند بوده و ناقض آن نبوده است؛ اما در این معادله معیوب، طرف ناقض برنده و طرف پایبند بازنده است.
دیپلمات ایرانی تصریح کرد: مقامات در ایران در مواجهه با خروج آمریکا از برجام، بازگرداندن تحریم های گسترده اقتصادی آمریکا، تداوم توطئه های اسرائیل و سعودی و تاخیر اروپا (در عمل به تعهدات برجامی خود) واکنشی صبورانه و مسئولانه نشان داده اند. دشمنان سرسخت برجام امید داشتند که ایران از توافق خارج شود تا آنها بتوانند یک جبهه متحد علیه ایران راه بیاندازند. اگر با توافق یا بدون توافق، معضلات برای ایران شبیه به هم باشد، در آن صورت منطقی خواهد بود که رهبران ایران در این باره تجدیدنظر کنند و این موضوع، مساله ای کلیدی است. بدون تردید، بهایی که ایران در حال حاضر می پردازد، در حدی نیست که بتواند از خویشتنداری ایران دفاع کند. البته این موضوع بسیار اشتباه و حتی خطرناک است که درباره صبر ایران تفسیر غلطی شود و نتیجه گیری شود که ایران با صَرف هر بهایی در توافق باقی می ماند. این وضعیت ایران را وادار می کند تا تمامی گزینه های قابل دوام و به دقت سنجیده شده را مورد بررسی قرار دهد.
وی در پایان تصریح کرد: برجام فی نفسه یک دستاورد بُرد- برد بود و این موضوع شامل مرحله اجرای توافق هم می شود. با این حال نمی تواند به ابزار سودجویی طرف ناقض و متضرر شدن طرف متعهد به توافق تبدیل شود. نگرانی من این است که شرایط به سمتی می رود که برجام به تار مویی بند است.
