
آنچه كه بايد در زمينه مسائل فقهي انجام بگيرد، كار فقهي به وسيله فقيه ماهر و مسلط به مباني فقهي است؛ آن هم با نگاه به متد فقه، به شيوه استفاده فقاهتي؛ نه اينكه كسي طبق ميل خودش، براي انطباق با آنها، براي اينكه خودش را هماهنگ كند با فلان معاهده جهاني، فلان كنوانسيون جهاني - كه فراهمآورندگانش با مردمي كه در اين سرزمين با مباني اسلامي زندگي ميكنند و اعتقاد به مباني اسلامي دارند، اصلاً از لحاظ مباني فكري متفاوتند - بيايد از گوشه احكام اسلامي بسايد و ببُرّد؛ اين كاملاً غلط است؛ اصلاً قابل دفاع نيست. بدون ترديد آنچه كه در احكام اسلامي و در فقه اسلامي مطابق مصلحت آمده است، همينهاست و همين درست است كه با يك مداقه و در بخشهاي مختلف، اين معلوم ميشود.
بيانات در ديدار بانوان نخبه در آستانه سالروز ميلاد حضرت زهرا (س) 96/4/13