رحمانی نعیمی
ارتش رژيم صهيونيستي از شامگاه دوشنبه هر چه در چنته دارد به شمال سرزمين اشغالي آورده تا رزمايشي 10 روزه برگزار كند. گفته ميشود اين بزرگترين رزمايش اين رژيم از سال 1998 به اين سو است. اين رزمايش نور داگان ناميده شده كه وامدار نام مئير داگان است؛ همان كسي كه در سال 1998 طراح مانوري براي مقابله با ارتش سوريه بود و 10 سال قبل هم در حمله رژيم صهيونيستي به تأسيسات هستهاي سوريه نقش داشت. حالا به ياد او اين رزمايش به راه افتاده، هر چند مقامات نظامي اين رژيم تعداد دقيق نيروهاي شركت كننده را اعلام نكردهاند اما ناصر اللحام، رئيس دفتر شبكه خبري الميادين، در صفحه فيسبوك خود از حضور دستكم 30 هزار سرباز صهيونيست در اين مانور گفته است. ابعاد اين مانور بسيار گستردهتر از مانورهاي قبلي است چنان كه علاوه بر نيروهاي رزمي زميني، دريايي و هوايي، رژيم صهيونيستي ميخواهد در اين مانور تجهيزات جديد خود مثل كاميونهاي بدون راننده، رباطهاي حمل تجهيزات و هواپيماهاي بيسرنشين را آزمايش كند و برنامهاي براي جابهجايي ساكنان منطقه شمالي سرزمين اشغالي دارد كه چيزي حدود 250 هزار نفر را در برميگيرد. ابعاد گسترده مانور توضيح ميدهد كه چرا يك سال زمان براي طراحي اين رزمايش لازم بود تا اينكه رژيم صهيونيستي بتواند تمام امكانات خود را براي يك درگيري احتمالي با حزبالله مورد آزمايش قرار بدهد.
اولين و مهمترين اتفاق در اين رزمايش تفاوت آن با رزمايشي است كه حدود 20 سال قبل انجام شد. بزرگترين رزمايش قبلي بر اين مبنا طراحي شد كه فرماندهان رژيم صهيونيستي، ارتش سوريه را به عنوان اصليترين خطر ارزيابي ميكردند و به همين جهت هم رزمايش با فرض وقوع جنگي با اين ارتش طراحي شد. حالا طراحي رزمايش با تغييري عمده در هدف آن انجام شده، به نحوي كه اين بار نه ارتش سوريه بلكه درگيري با حزبالله فرض مبنايي در طراحي رزمايش است. روزنامه صهيونيستي هاآرتص در تحليل اين تغيير در هدف رزمايش به 5/6 سال جنگ داخلي سوريه اشاره ميكند كه به نظر اين روزنامه، فرسايش كامل ارتش سوريه را در پي داشته و به جاي آن، حزبالله مبدل به دشمن اصلي شده است. علاوه بر اين، حضور رزمي حزبالله در جنگ سوريه نگراني سران رژيم را به وجود آورده چنان كه فرماندهان نظامي آنها معتقدند حزبالله در اين جنگ توانسته توان نظامي خود را تقويت كند و ژنرال گادي آيزنكوت، رئيس ستاد ارتش رژيم صهيونيستي، در اين رابطه ميگويد: «خطر اصلي براي اسرائيل از ناحيه حزبالله است كه از رهگذر جنگ نيروهاي اين سازمان در سوريه نيز تقويت و زبدهتر شدهاند.» اين اعترافي از سوي عاليترين مقام نظامي رژيم صهيونيستي است كه نگرش خود را نسبت به حزبالله تغيير داده و آن را مثل 2006 سازماني نميداند كه ميتوان در يك تهاجم نظامي و به سرعت كار آن را تمام كرد. حزبالله حالا با تجارب به دست آمده از جنگ سوريه مبدل به يك نيروي نظامي سازمانيافته و كارآمد شده كه آزادسازي مناطقي در مرز مشترك لبنان با سوريه طي هفتههاي اخير اين موضوع را ثابت ميكند.
با نگاه به تقويت نظامي و سازماني حزبالله است كه ارتش صهيونيستي مانور خود را نه بر راهبرد تهاجمي، بلكه در قالب تدافعي طراحي كرده و حتي ژنرال تامير هيمان، فرمانده نيروهاي شمالي ميگويد، منظور از اين رزمايش شكست حزبالله وارد كردن آسيب جدي به آنها نيست بلكه موضوع بر بازداشتن آن يا كاهش تمايلش به جنگ است. هيمان با اين حرف نشان ميدهد رژيم او نه تنها هدف رزمايش را تغيير داده و جهت خود را از درگيري با ارتش سوريه به درگيري فرضي با حزبالله سوق داده بلکه در ماهيت درگيري هم تجديد نظر كرده و حالا به فكر دفاع است تا تهاجم. تارنماي واي نت هم با توجه به همين موضوع است كه پيام ارتش صهيونيستي به سيدحسن نصرالله، دبير كل حزبالله را آمادگي نظامي و بازدارندگي اين ارتش ميداند كه ديگر به دنبال جنگي در آينده نزديك با آن نيست. روشن است كه نميتوان اين پيام را به طور كامل قبول كرد تا اين تصور به وجود بيايد كه رژيم صهيونيستي ديگر قصد دستاندازي به جنوب لبنان را ندارد اما از طرف ديگر، نگرانيها در ميان فرماندهان رژيم صهيونيستي نسبت به قدرت حزبالله آن قدر است كه رزمايش خود را در قالب تدافعي و وجه بازدارنده آن طراحي كنند. اين نگراني تا آن حد است كه آنها حتي نسبت به تلفنهاي همراه سربازان خود هم حساس بشوند و به نوشته واي نت، رژيم صهيونيستي نگران تسلط حزبالله بر تلفنهاي همراه سربازان خود در زمان عمليات حساس نظامي است. در هر صورت، قدرت حزبالله طي بيش از يك دهه آن قدر است كه ماشين جنگي صهيونيستها را در پشت مرز نگه دارد و آن را مجبور كند در بزرگترين رزمايش در دو دهه اخير تنها به فكر دفاع از خود باشد تا حمله به جنوب لبنان و درگيري با حزبالله.