سياست عرصه سيالي است و شكست و ناراحتي امروز مي تواند با پيروزي و خوشحالي فردا معاوضه شود و هواي سياست را تغيير دهد. پس از انتخابات رياست جمهوري در سال 92، طيف پيروز خود را برنده همه انتخابات هاي آينده مي دانست. (اصلاحطلبان معتقد هستند كه پيروزي در انتخابات رياست جمهوري متعلق به آنهاست) اما هر چه زمان مي گذرد اين خوشبيني كمرنگ تر مي شود تا اينكه انتخاب «مهدي چمران» به عنوان رئيس شوراي شهر تهران اين تلنگر را به طيف اصلاح طلب زد كه سياست همواره در يك مسير حركت نمي كند و اصولگرايان خود را براي بازگشت آماده و منسجم مي كنند.
پس از پيروزي اصولگرايان در شوراي شهر تهران و بازپسگيري كرسي رياست، اين سوال پيش مي آيد كه زمينه هاي تداوم اين روند چيست و چه بسترهايي مهيا است تا اين رخداد در تحولات بعدي بخصوص انتخابات مجلس ادامه پيدا كند...