فارس:
داوود دانش‌جعفری در پنجمین کنگره پیشگامان پیشرفت با اشاره به رابطه
پیشرفت در بخش اقتصاد سلامت اظهار داشت: این موضوع به چند دلیل انتخاب شده و
پیشرفت کشورها بدون توجه به سلامت امکان‌پذیر نیست و سیاست‌های کلی سلامت
از سوی رهبر معظم انقلاب در هفته‌های گذشته ابلاغ شد و این موضوع را حتی
می‌توان در سیاست‌های اقتصاد مقاومتی اشاره کرد که بندهایی از آن به درمان
و سلامت پرداخته بود.
عضو مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با بیان
اینکه در گذشته نسبت به سلامت از دریچه اقتصادی کمتر توجه کردیم، تصریح
کرد: مشکل بخش سلامت هزینه‌های آن است اما به دلیل هزینه‌های سنگین، کشورها
از عهده آن برنمی‌آیند هر چند می‌دانند باید به این موضوع توجه کنند.
وزیر
اسبق اقتصاد گفت: یک عامل افزایش هزینه به افزایش جمعیت برمی‌گردد که این
موضوع در کشورهای در حال توسعه بیشتر وجود دارد و همچنین ترکیب بیماری‌ها
در دنیا در حال تغییر است و بیماری‌های جدید نیز هزینه‌های بیشتری دارد.
وی
بیماری‌ها در دنیا را به دو بخش واگیردار و غیر واگیردار تقسیم‌بندی کرد و
افزود: 24 درصد بیماری‌ها در اروپا غیرواگیردار هستند و هر چه از مرحله
توسعه نیافته به سمت کشورهای توسعه یافته می‌رویم بیماری‌های واگیردار کم
می‌شود اما بیمای‌های جدید افزایش می‌یابد و در حال حاضر در کشورهای
پیشرفته 21 درصد بیماری‌ها مربوط به اعصاب و روان و 25 درصد آن قلبی است.
وی
به کشورهای آفریقایی اشاره کرد و گفت: اکثر این کشورها کمتر توسعه یافته
هستند که آمارها نشان می‌دهد 25 درصد بیماری‌ها مربوط به ایدز، 4 درصد سل، 7
درصد غیرواگیردار و اعصاب و روان نیز 7 درصد است. جمع‌بندی اقتصادی بخش
سلامت این کشورها نشان می‌دهد درصد هزینه‌های بیماری در کشورهای توسعه
نیافته بیشتر از توسعه یافته است و همچنین 25 درصد هزینه‌ها در خاورمیانه
مربوط به سلامت است.
وی در خصوص راه‌های تأمین منابع مالی بخش سلامت
تصریح کرد: مالیات، تأمین اجتماعی، استفاده از منابع خیرین و نیز جیب مردم
از جمله این راه‌ها است و کشورهای پیشرفته درصد بیشتری را از بخش تأمین
اجتماعی هزینه می‌کنند اما در برخی کشورها نیز بیشتر از جیب مردم و بودجه
دولت‌ها است.
به گفته دانش‌جعفری، کشور هلند 75 درصد از هزینه‌های
سلامت خود را از طریق تأمین اجتماعی به دست می‌آورد اما انگلیس، دانمارک و
استرالیا 70 درصد هزینه‌ها از بودجه عمومی تأمین می‌شود و اکثر کشورها 70
تا 80 درصد هزینه‌های سلامت از بودجه عمومی داده می‌شود.
وی افزود:
در آمریکا فقط 44 درصد هزینه را دولت می‌دهد و 35 درصد را از طریق پول
بیمه‌های مردم و 15 درصد نیز از جیب مردم تأمین می‌شود و در حال حاضر یکی
از مشکلات آمریکا بخش سلامت است که به دنبال همگانی کردن آن هستند.
وی
با اشاره به گزارش سازمان بهداشت جهانی 3 نوع چالش سلامت را افزایش منابع
مالی سلامت، عدالت بیشتر در سلامت و برطرف کردن ناکارآیی این بخش دانست و
عنوان کرد:در بخش تأمین مالی اهداف هزاره جدید نشان می‌دهد سرانه سلامت در
کشورهای توسعه نیافته 44 دلار بوده که به 60 دلار برای هر نفر هدف‌گذاری
شده است و این میزان برای هر نفر در ایران 315 دلار است و در حال حاضر نیز
یک درصد از ارزش افزوده نزدیک به 3هزار میلیارد تومان به بخش سلامت اختصاص
یافته است.
وی افزود: باید برای مواد غذایی قندی، چربی‌دار و نمک‌دار مالیات اضافه وضع کرد تا بتوان بخشی از هزینه‌ها را جبران کرد.
دانش‌جعفری
به عدالت در سلامت اشاره کرد و گفت: خدمات یارانه‌ای یا بیمه یارانه‌ای
باید به افراد فقیر داده شود و همچنین در بخش رفع ناکارایی مردم به سمت
استفاده از داروهای غیر برند رفته و از مصرف بیش از حد داروها و تجهیزات
پزشکی خودداری کنند.
به گفته وزیر اسبق اقتصاد مدل تأمین مالی
سلامت در ایران به دو صورت هزینه‌های خصوصی و عمومی بوده که 60درصد
هزینه‌ها را مردم می‌دهند و 40 درصد هزینه عمومی است که از این میزان
21درصد سهم دولت و 19درصد سهم تأمین اجتماعی است.
وی ادامه داد: متوسط دنیا 41درصد هزینه‌ها توسط بخش خصوصی و 59درصد توسط بخش عمومی که شامل تأمین اجتماعی و دولت است تأمین می‌شود.
عضو
مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت تأکید کرد: کشورهایی که بدترین وضعیت
سلامت را دارند هزینه از جیب مردم 70 تا 75 درصد است که باید هزینه‌ها کاهش
یابد و از بودجه عمومی تأمین شود.
