جوان آنلاین: رحیم بشارت که مدیریت فیلمبرداری آثاری، چون «دست‌های خالی»، «قصه عشق»، «تار‌های نامرئی» و «رعد، یک داستان زنانه» را در کارنامه دارد و این روز‌ها مشغول فیلمبرداری فیلم سینمایی «گلوریا» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی بابک برجسته است، در گفتوگو با خبرنگار سینمایی درباره درستی این مطلب که اگر فیلمبردار‌ها بازیگر را دوست داشته باشند از او قاب‌های خوبی می‌گیرند، اظهار داشت: این که فیلمبردار بین بازیگران تبعیض قائل شود ناشی از کوته‌فکری اوست.
تفاوتی ندارد که کدام بازیگر مقابل دوربینم بازی می‌کند
او افزود: برای من تفاوتی ندارد که کدام بازیگر مقابل دوربینم بازی می‌کند. حتی اگر از یک هنرور بخواهم پلانی بگیرم. به اندازه هم برای بازیگران انرژی می‌گذارم. باید جوابگوی کادر، نور و کمپوزیسیون و دیگر مسائل باشم که بتوانم قاب خوبی بگیرم. نمی‌شود که بگوییم اینها سیاهی‌لشگر هستند قاب ساده بگیرم و برای بازیگر نقش اول یا... قاب اختصاصی. چون مجموعه کار است که قضاوت می‌شود. اشتباه محض است که فیلمبرداری فکر کند این بازیگر نقش اول است برای او مایه زیادی و برای بازیگر نقش چهار، انرژی کمتری بگذارم.
قصه بلنگد اتفاقی نمی‌افتد
او در عین حال درباره انتخاب‌های خود گفت: انتخاب‌های من در درجه اول بر اساس فیلمنامه است. باید ببینم که توانایی فیلمبرداری کاری را دارم یا خیر. فوندانسیون یک قصه، درام، حماسی یا عاشقانه، سیاسی و اجتماعی، فیلمنامه است و اگر درست نباشد بهترین بازیگر، فیلمبرداری و طراح صحنه را هم بیاوری اگر قصه بلنگد اتفاقی نمی‌افتد. کارگردان هم قرار نیست معجزه کند.
بشارت گفت: وقتی کاری دارای فیلمنامه‌ای با چارچوب اصولی و درست است قطعا یک کارگردان کاربلد با دانش و بینش، آن فیلمنامه را بیشتر می‌پروراند و بهتر، آن را عمل می‌آورد.
«گلوریا» قصه بسیار زیبایی دارد
او همچنین درباره پذیرفتن فیلمبرداری کار «گلوریا» توضیح داد: این کار، لطفی از طرف تهیه‌کننده و کارگردان برای من بود. قصه بسیار زیبایی دارد و دوستی خیلی طولانی با بابک برجسته داریم. قصه درام اجتماعی و عاشقانه را دوست دارم و، چون فیلمنامه را دوست داشتم با کمال میل هم پذیرفتم.
هرگز به جایزه فکر نمی‌کنم
این مدیر فیلمبرداری که تاکنون موفق به دریافت دو جایزه از دو جشنواره خارجی شده تصریح کرد: من هرگز به دنبال جایزه نبودم و به آن فکر نکردم. از دستیاری شروع کردم و از سال ۱۳۸۲ به این سمت دیگر به عنوان مدیر فیلمبرداری فعالیت دارم. پیشتر نیز فعالیت‌هایی داشتم، اما تداوم نداشت. از سال ۸۲ به این سمت، کاملا در این حوزه فعالیتم جدی شد.
او یادآوری کرد: در ایران، «حقیقت گمشده» را برای محمد احمدی فیلمبرداری کردم. در جمهوری آذربایجان نیز فیلمبرداری یک فیلم سینمایی به نام «چهلمین در» را بر عهده داشتم که فیلم موفقی بود و جوایز متعددی برای بازیگری، کارگردانی و .. گرفت و من هم موفق شدم جایزه بهترین فیلمبرداری جشنواره مونته نگرو (جایزه مارلون براندو) را بگیرم.
وی گفت: همچنین در خارج از کشور، برای فیلم «نبات» در جشنواره استانبول جایزه بهترین فیلمبرداری را دریافت کردم.
