جوان آنلاین: میدان سنت‌جورج در قلب لیورپول امروز شاهد گردهمایی هزاران نفر از حامیان فلسطین و فعالان اجتماعی بود که با شعار‌هایی علیه رژیم صهیونیستی و انتقاد از همراهی دولت کی‌یر استارمر با سیاست‌های تل‌آویو و واشنگتن راهپیمایی کردند.
به گزارش ایرنا، این تجمع بخشی از فراخوان مشترک کارزار همبستگی با فلسطین، کمپین خلع سلاح هسته‌ای، ائتلاف توقف جنگ و انجمن مسلمانان بریتانیا بود که با حضور اتحادیه‌های صنفی و فعالان حقوق بشری رنگ‌وبویی فراگیر پیدا کرد.
معترضان ضمن محکوم‌کردن ادامه صادرات تسلیحات انگلیس به اسرائیل، از دولت خواستند برای پایان‌دادن به محاصره غزه اقدام کند و سیاست‌های همدستانه لندن در قبال تل‌آویو را کنار بگذارد.
حضور گسترده جوانان و دانشجویان در این تجمع و سردادن شعار‌هایی علیه «ریاکاری سیاسی» حزب کارگر، جلوه‌ای دیگر از بحران مشروعیت دولت در آستانه کنفرانس سالانه این حزب بود.
لیورپول، میدان اعتراض به اسرائیل و آزمون بقا برای حزب حاکم انگلیس
بر اساس برنامه اعلام شده، کنفرانس سالانه حزب کارگر از فردا (یکشنبه ۶ مهر ۱۴۰۴) آغاز و به مدت ۴ روز ادامه خواهد داشت.
این درحالی است که بر اساس گزارش‌ها، محبوبیت دولت به پایین‌ترین سطح سقوط کرده و بر اساس نظرسنجی یوگاو، تنها ۱۴ درصد از مردم عملکرد آن را مثبت می‌دانند. دو سوم رأی‌دهندگان حزب کارگر را «از واقعیت جامعه دور» توصیف کرده‌اند.
به‌گزارش گاردین، بسیاری از شهروندان، حزب کارگر را «ضعیف و غیرقابل اعتماد» می‌بینند و در ۱۸ حوزه کلیدی سیاستی اعتماد عمومی به دولت فروپاشیده است.
از سویی حزب راست‌گرای اصلاح به رهبری نایجل فاراژ در موقعیتی پیشتاز قرار گرفته و در صورت برگزاری انتخابات زودهنگام، می‌تواند اکثریت کرسی‌های مجلس عوام را به دست آورد.
استارمر در واکنش به این موج صعودی، حزب اصلاح را «دشمن کشور» خوانده و تأکید کرده است که حزب کارگر باید تمام انرژی خود را صرف مقابله با این تهدید کند.
گمانه‌زنی‌ها درباره جایگزینی استارمر
در کنار بحران افکار عمومی، گمانه‌زنی‌ها درباره جایگزینی نخست‌وزیر نیز شدت گرفته است.
اندی برنهام، شهردار منچستر، در هفته‌های اخیر با انتقاد از سیاست‌های اقتصادی دولت و طرح موضوع «تغییرات اساسی»، به شایعات درباره جاه‌طلبی رهبری خود دامن زده است.
به نوشته نشریه «پولیتیکز هوم»، برخی نمایندگان با او تماس گرفته و خواستار ورود او به عرصه انتخابات برای تعیین رهبر جدید شده‌اند.
نظرسنجی‌ها هم نشان می‌دهد نزدیک به یک‌سوم مردم معتقدند برنهام می‌تواند نخست‌وزیر بهتری از استارمر باشد.
این در حالی است که موج استعفا‌های اخیر در دولت نیز موقعیت استارمر را متزلزل‌تر کرده است.
پس از کناررفتن پل اوندن، مدیر استراتژی سیاسی نخست‌وزیر، و جنجال پیام‌های توهین‌آمیز او، استفنی درایور، رئیس اداره ارتباطات دولت و یکی از نزدیک‌ترین مشاوران رسانه‌ای استارمر نیز استعفا کرده است.
این سلسله استعفا‌ها پرسش‌های جدی درباره توانایی نخست‌وزیر در مدیریت تیم خود و تشخیص سیاسی درست ایجاد کرده است.
نشریه سیتی‌اِی‌اِم در گزارشی هشدار داده است که کنفرانس پیش رو می‌تواند به فرصتی برای مخالفان داخلی استارمر جهت طرح رأی عدم اعتماد تبدیل شود؛ زیرا بر اساس آیین‌نامه جدید، تنها امضای ۲۰ درصد نمایندگان برای آغاز روند برکناری رهبر کافی است.
از سیاست‌های رفاهی تا طرح‌های امنیتی
بر اساس گزارش‌ها، موضوع «سقف دو فرزند» در پرداخت مزایای اجتماعی به یکی از محوری‌ترین مباحث کنفرانس بدل شده است.
اندی برنهام و شماری از نمایندگان و اتحادیه‌ها این سیاست را «بدترین میراث وست‌مینستر» خوانده و خواستار لغو فوری آن شده‌اند. کمیته مبارزه با فقر کودکان نیز هشدار داده است که این محدودیت، ۳۵۰ هزار کودک در انگلیس را در دام فقر نگه داشته است. با این حال دولت نگران هزینه سالانه سه میلیارد پوندی برای لغو این قانون است و حاضر به تغییر آن نشده است.
از سوی دیگر، طرح جنجالی «کارت هویت دیجیتال» که دولت آن را ابزاری برای کنترل مهاجرت غیرقانونی معرفی کرده، با مخالفت شدید بخش‌هایی از جامعه و جمع‌آوری بیش از ۸۶۰ هزار امضا در کارزار‌های آنلاین روبه‌رو شده است. بسیاری بیم دارند که این طرح به نقض آزادی‌های مدنی و تبعیض سیستماتیک علیه مهاجران منجر شود؛ موضوعی که در تظاهرات لیورپول نیز بازتاب یافت.
در حوزه اقتصاد نیز وزیر دارایی انگلیس در آستانه ارائه بودجه‌ای قرار دارد که شامل افزایش‌های مالیاتی خواهد بود. تحلیلگران می‌گویند این بودجه یک نقطه بحرانی برای دولت خواهد بود، چرا که از یک‌سو فشار اتحادیه‌ها برای افزایش دستمزد و هزینه‌کرد اجتماعی بالا رفته و از سوی دیگر منابع مالی دولت محدود است. ناتوانی در مدیریت این وضعیت می‌تواند به بحران اعتبار سیاسی استارمر دامن بزند و حتی راه را برای انتخابات زودهنگام باز کند.
در مجموع، کنفرانس لیورپول برای حزب کارگر تنها یک گردهمایی سالانه نیست؛ بلکه به صحنه‌ای برای سنجش بقا و مشروعیت دولت بدل شده است.
خیابان‌های این شهر با شعار‌های ضد اسرائیلی و مطالبات عدالت‌خواهانه معترضان پر شده و درون حزب نیز زمزمه‌های جایگزینی رهبر، اختلافات بر سر سیاست‌های اجتماعی و استعفا‌های پیاپی اوج گرفته است.
در این شرایط، آینده استارمر و حزب کارگر بیش از هر زمان دیگری در هاله‌ای از تردید قرار گرفته و کنفرانس لیورپول می‌تواند سرآغاز تحولات سرنوشت‌ساز در صحنه سیاسی انگلیس باشد.
