جوان آنلاین: سال‌هاست فوتبال ایران در خوش‌خیالی کامل خود را سرگرم رنکینگ فیفا و آسیا و برخی القابی کرده که پیش از این به فوتبال ما داده‌اند. سال‌هاست در خوش خیالی محض دور خود پیله‌ای تنیده‌ایم و تصور می‌کنیم همچنان کسی حریف‌مان نیست. سال‌هاست در خواب قهرمانی مانده‌ایم و تصور می‌کنیم در رده باشگاهی و ملی همچنان پر افتخارترین تیم هستیم. دل‌خوش کرده‌ایم به اینکه فیفا و‌ای‌اف‌سی بهمان لقب بدهند و ما را بزرگ قلمداد کنند. خوش خیالیم که با یک پیروزی ساده برای خودمان رؤیاپردازی می‌کنیم، ولی واقعیت این نیست، واقعیت این است که فوتبال ایران در آسیا هیچ حرفی برای گفتن ندارد. اینکه راحت به جام جهانی صعود می‌کند دلیلی بر بزرگی‌اش نیست که اگر بود مقابل اصلی‌ترین حریفش (ازبکستان) که تازه سری در سر‌ها درآورده دو بار مساوی نمی‌کرد و دست آخر هم نمی‌باخت!
بگذریم، بحث بحث خودفریبی و خودبزرگ‌بینی است که فوتبال ایران سال‌هاست گرفتار آن شده و به همین خاطر هم است که هیچ پیشرفتی نمی‌کند. دیروز خبرگزاری‌ها نوشتند که فیفا گزارشی از تیم ملی ایران ارائه کرده و در آن به ایران لقب «سلطان فوتبال آسیا» را داده است؛ لقبی که متأسفانه حتماً از سوی مسئولان فوتبال ایران مورد سوءاستفاده قرار خواهد گرفت و از این پس شاهد خواهیم بود که آنها چگونه با این لقب مانور تبلیغاتی برای خودشان راه می‌اندازند.
اما آیا واقعاً فوتبال ما «سلطان آسیاست»، یعنی واقعاً باید باور کنیم که هیچ تیمی بالاتر از تیم ما نیست. جالب است که در گزارش فیفا آمده «سلطان آسیا» همچنان حسرت به دل صعود از مرحله گروهی جام‌جهانی است، در حالی که کره‌جنوبی، ژاپن و حتی عربستان به راحتی تا مراحل بالاتر هم رفته‌اند. حالا ما سطان آسیا شده‌ایم؟
گفتیم که فوتبال سال‌هاست اسیر آمار و ارقام و رنکینگ‌های جور واجور و القاب دهان پرکن مانده و فراموش کرده که باید در زمین مسابقه خودش را نشان دهد. حالا هم برگ تازه‌ای رو شده برای خوش خیالی‌ها و رؤیا‌پردازی‌های دیگر برای اینکه آقایان باور کنند که «سلطان فوتبال آسیا» هستند، سندش را هم دارند، هر که بخواهد اعتراض کند گزارش فیفا را جلویش می‌گذارند تا دهانش را ببندند و این ماجرا همچنان ادامه دارد.
بیایید حداقل اینجا باهم صادق باشیم. باور کنید سال‌هاست ما دیگر «آقای آسیا» نیستیم، «سلطان» بودن پیشکش. گذشته‌ها گذشته، بیایید برای یک بار هم که شده فریب این القاب توخالی و این تعریف و تمجید‌های «بودار» را نخوریم. باور کنیم که فوتبال‌مان در حال سقوط است و باید برای اعتلای آن خودمان دست به کار شویم نه اینکه منتظر تعریف و تمجید‌های دیگران باشیم. باور کنیم که ما «سلطان فوتبال آسیا» نیستیم که اگر امروز این را باور کردیم و دست به کار شدیم، طولی نخواهد کشید که واقعاً به این لقب خواهیم رسید، اما اگر امروز این عنوان پوچ را باور کردیم، خیلی زودتر از آنچه تصورش را کنیم از «رعیتی» فوتبال آسیا هم پایین‌تر خواهیم رفت.
