جوان آنلاین: تیم ملی والیبال ایران از ساعت ۱۱ صبح امروز در مرحله یک‌چهارم نهایی رقابت‌های قهرمانی جهان به مصاف جمهوری چک می‌رود تا در صورت برتری مقابل این تیم به جمع چهار تیم برتر این مسابقات راه پیدا کند.
وقتی گروه‌بندی مسابقات والیبال قهرمانی جهان مشخص و معلوم شد که ایران در صورت صعود از گروه A مسابقات در مرحله یک‌هشتم نهایی با یکی از دو تیم اول یا دوم از گروه H روبه‌رو خواهد شد، تقریباً همه فکر می‌کردیم کارمان در نهایت بعد از صعود تمام می‌شود.
رویارویی با برزیل یا صربستان و شکست دادن آنها و صعود به یک‌چهارم نهایی نیاز به یک معجزه داشت و خیلی‌ها آن را برای تیم جوان ایران محال می‌دانستند. صربستان، برزیل بزرگ را کنار زد تا ما بیشتر خطر را حس کنیم، اما معجزه رخ داد و حالا ما در یک‌چهارم نهایی هستیم و برزیل و صربستان به خانه برگشته‌اند.
یک اتفاق تاریخی برای والیبال ایران در حال رقم خوردن است، اما همانطور که با بردهایمان غافلگیر شدیم اگر حواسمان نباشد امروز جور دیگری غافلگیر می‌شویم. بیهوده نبود که سه‌شنبه شب وقتی سرویس آخر صرب‌ها به بیرون رفت پیاتزا «تشرزنان» شاگردانش را خطاب قرار داد که جشن و پایکوبی را بس کنید، هیچ اتفاقی رخ نداده و هیچ موفقیتی به دست نیامده است!
ایران امروز در مرحله یک‌چهارم نهایی مقابل جمهوری چک قرار می‌گیرد و پیاتزا خوب می‌داند که این بازی چقدر مهم، تاریخی و سرنوشت‌ساز است. مرد ایتالیایی نیمکت ایران خوب می‌داند که این بازی چقدر سخت خواهد بود، بنابراین حق داشت بعد از پایان مسابقه نفس‌گیر با صربستان بگوید: «متأسفم، من به جشن پیش از موعد علاقه‌ای ندارم و آن را متوقف می‌کنم. فوری باید این بساط را جمع کرد، چون جمهوری چک زودتر از ما بازی کرده و مسابقه‌اش کمتر طول کشیده است (پس ما زمان کمتری برای ریکاوری داریم، در حالی که برای بازگشت به حالت اول و ریکاوری باید بتوانید کامل از ذهن‌تان استفاده کنید)، پس شادی مجاز، اما موقوف است، چون هنوز دستاورد خاصی نصیب این تیم نشده است!»
با وجود برتری مقابل صربستان پیاتزا همچنان از عملکرد شاگردان جوانش ناراضی است: «در سطح خیلی پایینی بازی کردیم. می‌توانستیم خیلی بهتر از اینها نمایش بدهیم. در ست اول، در ست دوم، در ست سوم هم قبل از پایان از آنها پیش بودیم، این از آن دست تجربه‌هاست که باید گاهی اوقات در داخل زمین زندگی‌اش کنیم، چون ١١ بازیکن کاملاً جدید داریم و آنها هنوز قادر نیستند به صورت واقعی زبان من در والیبال را متوجه شوند. به همین دلیل است که کمی از آنها ناامید شدم، اگرچه در پایان دیدم که همه حالشان خوب است. همه پسر‌ها خوشحال بودند و من هم. ولی این بازی تمام شد و بازی بعدی در پیش است.»
اشاره پیاتزا به مسابقه امروز مقابل جمهوری چک است. تیم هجدهم جدول رده‌بندی جهانی که اگر شکستش بدهیم برای اولین بار در تاریخ والیبال در جمع چهار تیم برتر مسابقات جهانی قرار خواهیم گرفت. افتخاری فوق‌العاده بزرگ و تا امروز دست نیافتنی برای والیبال ایران که چنین احتیاطی را از سوی این سرمربی سرد و گرم چشیده طلب می‌کند. پیاتزا می‌داند تیم ملی والیبال ایران کار بزرگی انجام داده، اما برای او شادی پیش از موعد ممنوع است، چراکه احساس می‌کند این تیم قابلیتش را دارد که از این هم بیشتر برود.
جمهوری چک هم مانند ایران به‌دنبال تاریخ‌سازی است. آنها می‌توانند مانعی سخت برای راهیابی ایران به مرحله بعد باشند. چک‌ها در یک‌هشتم نهایی تیم خوب تونس را با نتیجه قابل توجه ۳ بر صفر شکست دادند و باور دارند که می‌توانند در فیلیپین از این هم جلوتر بروند. یری نوواک، سرمربی این تیم می‌گوید: «رسیدن به جمع چهار تیم نهایی سخت خواهد بود، اما فکر می‌کنم دست‌یافتنی است. البته باید عملکردمان را بهتر کنیم.»
جالب است که نوواک هم مانند پیاتزا با وجود صعود تیمش به یک‌چهارم نهایی از بازی شاگردانش چندان راضی نیست: «احساس دوگانه دارم. طبیعتاً خیلی خوشحال هستم، اما بازی آنطور که انتظار داشتم، پیش نرفت. در دریافت کمی مشکل داشتیم و دفاع ما مثل دو بازی قبلی کار نکرد. برد فوق‌العاده‌ای بود، ولی از نظر کیفیت، دو بازی قبلی‌مان بهتر بودند.»
حالا این دو مربی جاه‌طلب مقابل هم قرار گرفته‌اند و طبیعی است که هر دو بخواهند روند تاریخ‌سازیشان ادامه پیدا کند؛ پیاتزا با ایران و نوواک با چک، اینکه کدام تیم جلوتر می‌رود را باید صبر کرد و در پایان این بازی شطرنج‌گونه دید.
