جوان آنلاین: محمد عسگری «اتاقک گلی» با انتقاد از وضعیت اکران این فیلم درباره اهمیت پخش و تبلیغات در عرضه فیلمها توضیح داد.
محمد عسگری، کارگردان فیلم سینمایی اتاقک گلی که به تازگی اکران خود را آغاز کردهاست، درباره تأخیر سه ساله در اکران این فیلم به مهر گفت: در واقع اختلافات مالی میان سرمایهگذار و تهیهکننده باعث ایجاد مشکلاتی شد. این اختلافات در حالت عادی باید در کمتر از دو تا سه ماه حل میشدند، اما متأسفانه به مدت سه سال طول کشید. در برخی موارد، سرمایهگذار کوتاه نمیآمد و در مواردی دیگر تهیهکننده مقاومت میکرد. وی درباره شرایط اکران فیلم توضیح داد: این اختلافات مالی بزرگترین آسیب را به فیلم وارد کرد، زیرا اتاقک گلی در سال ۱۴۰۱ با استقبال بسیار خوبی در جشنواره فجر روبهرو شد و در ۱۱ بخش نامزد دریافت سیمرغ شد. در نهایت سیمرغ بهترین فیلم اول و سیمرغ ویژه هیئت داوران را دریافت کرد. طبیعتاً انتظار میرفت که این فیلم دو یا سه ماه پس از جشنواره، مثلاً در ایام عید اکران شود، اما متأسفانه به دلیل آشنا نبودن نهادهای سرمایهگذار با فرآیند پخش، پس از حل اختلافات مالی، بلافاصله درخواست اکران فیلم را دادند. در حالی که اکران یک فیلم نیازمند برنامهریزی، تبلیغات و تمهیدات خاص خود است. این کارگردان درباره تبلیغات کم اتاقک گلی عنوان کرد: آیا قابلقبول است که فیلمی که عنوان بهترین فیلم جشنواره فجر را کسب کردهاست، حتی یک تیزر تبلیغاتی در تلویزیون نداشتهباشد؟ این مشکل یا از سوی سرمایهگذار است یا کمکاری تهیهکننده یا شاید اختلافات حلنشدهای وجود دارد. حتی در مورد بیلبوردهای تبلیغاتی، تعداد بسیار محدودی در سطح شهر نصب شد و به سرعت به بهانه مناسبتهای دیگر برداشته شدند. عسگری درباره وضعیت سانسدهی به این فیلم گفت: اتاقک گلی در اوج محرومیت و در شرایطی اکران میشود که سینماهای کشور روزانه بیش از ۲۰۰ سانس نمایش دارند، اما فیلم ما تنها ۱۰ یا ۱۵ سانس دارد که حتی بعضی از آنها لغو میشود. وی تأکید کرد: به نظر میرسد تمامی تصمیمگیران، از پخشکننده گرفته تا سرمایهگذار و مدیران، تنها به فیلمهای کمدی و اجتماعی علاقه دارند. اگر این روند ادامه یابد، سینمای ایران به دو ژانر کمدی و سینمای کمرمق اجتماعی محدود خواهد شد. در این صورت، ژانرهای دیگر مانند پلیسی، تاریخی، مذهبی، دفاع مقدس، مقاومت، جنگی و ترسناک به فراموشی سپرده خواهند شد. این آسیب بزرگی است که به سینمای ایران وارد میشود.
عسگری با بیان اینکه پول مانند اژدها سینمای ایران را بلعیده است، درباره رها شدن فیلم در مرحله پخش توسط برخی نهادها توضیح داد: متأسفانه نهادهای متولی تولید فیلم سیستم اداری دارند و تنها تولید یک فیلم برایشان اهمیت دارد برای مثال، اگر هزینه تولید یک فیلم ۳۰میلیارد تومان باشد، باید حداقل ۵میلیارد تومان نیز برای پخش آن در نظر گرفته شود، اما متأسفانه برخی نهادها میگویند که بودجه ما فقط برای تولید است و فیلم باید خودش بفروشد. این نگرش مانند این است که فردی ساختمانی بسازد، اما هیچ تبلیغی برای آن انجام ندهد و انتظار داشته باشد خریداران خودبهخود پیدا شوند.
کارگردان «آسمان غرب» درباره معیار انتخاب مدیران ارگانهای فرهنگی تصریح کرد: متأسفانه برخی مدیران در نهادهای دولتی به تمامی حقوق و قوانین نظام جمهوری اسلامی پایبند هستند، اما هیچ شناختی از سینما ندارند و تنها چند فیلم سینمایی تماشا کردهاند. تمام افرادی که در نهادهای سینمایی تصمیمگیرنده هستند، باید سینماگر باشند، در غیر این صورت، این مدیران صرفاً سیاسی خواهند بود و بدون مشورت با کارشناسان، تصمیماتی میگیرند که به سینما آسیب میزند. جالب اینجاست هر کجا که سینماگران خودشان تصمیمگیرنده بودهاند، سینما پویا و موفق بودهاست. عسگری در پایان با اشاره به نقش تعیینکننده مردم در کشورها و حکومتها بیان کرد: من معتقدم که جامعه، کشور و تمدن را مردم میسازند و در هر نظامی مردم نقش تعیینکنندهای دارند، بنابراین هر فیلمی که قهرمانان آن از جنس مردم عادی باشند، موفق خواهد بود، بنابراین فیلمهایی که به زندگی مردم معمولی میپردازند، همواره مورد استقبال قرار میگیرند. در فیلم اتاقک گلی و همچنین آسمان غرب نیز مردم نقش اول را دارند.