شب عاشورای امسال، حسینیه امام خمینی میزبان صحنه‌ای تاریخی و بی‌بدیل بود. حضور ناگهانی و زنده رهبر معظم انقلاب اسلامی در میانه مراسم سوگواری حضرت سیدالشهدا (ع)، آن هم پس از چند شب غیبت، نه‌تنها نگرانی‌های عمومی را به شعف ملی بدل ساخت، بلکه ضربه‌ای قاطع بر پیکره جنگ شناختی دشمن وارد کرد. این حضور، در قلب مخاطبان داخلی جای گرفت و در رسانه‌های بین‌المللی و فضای مجازی نیز با عناوینی، چون «قهرمان»، «hero»، «ای ایران بخوان» در کنار تصاویر رهبری بازتاب گسترده یافت. این حرکت استراتژیک، همچون پرتوی روشنگر، ابعادی چندگانه دارد که شایسته تحلیل عمیق است.
الف) شکستن سکوت، احیای آرامش ملی: غیبت چندشبه رهبر معزز انقلاب در مراسم سنواتی اقامه عزای حسینی، در فضای پس از جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، زمینه‌ای برای التهاب روانی در جامعه بود. دشمن تلاش کرد با القای شایعات گسترده، فضای ترس، ناامیدی و بی‌اعتمادی را گسترش دهد. اما حضور زنده رهبری، در مکانی با آدرس مشخص و در دل مراسمی عمومی:
۱- پاسخی قاطع به عملیات روانی دشمن بود، تصویری برخلاف مدل لبنان و تحمیل زندگی مخفی برای رهبران. ۲- اعتماد عمومی را تجدید کرد. اشک‌های شوق عزاداران، شعار‌های پرمحتوا و استقبال حماسی، گویای پیوند عمیق مردم و رهبری بود. ۳- اقتدار نرم را در قالبی مردمی به نمایش گذاشت، رهبر در میان امت، نه در پس دیوار‌های حفاظتی.
ب) روایت‌سازی هوشمندانه در برابر تحریف: بدیهی بود که رژیم صهیونی و رسانه‌های وابسته، تلاش کنند با طرح شبهاتی نظیر آرشیوی بودن تصاویر خط تحریف را دنبال و معنای حضور را تضعیف کنند. اما خلاقیت در مداحی شب عاشورا، به درخواست مستقیم رهبری از حاج محمود کریمی، فصل تازه‌ای از روایت‌گری گشود:
۱- انتخاب نوحه «ای ایران» با سبک شخصی مداح، پیام تلفیق ایمان و ملیت را با زبان هنر منتقل کرد. ۲- درخواست «اگر خسته نمی‌شی‌ای ایران بخوان» از سوی رهبری، عنصری عاطفی بود که قلوب عزاداران را متحول ساخت. ۳- روایت زنده و بی‌واسطه از همدلی رهبری با مداح و مردم، قدرت رسانه‌ای نظام را در سطحی مردمی و خودجوش تثبیت کرد.
ج) امنیت در بستر تدبیر: این حضور نه‌تنها پیامد امنیتی داشت، بلکه سندی بر شکست راهبرد‌های دشمن هم بود:
۱- مدل اعمال‌شده در لبنان توسط رژیم صهیونی برای بی‌اثر کردن رهبری سیاسی ایران، با این اقدام خنثی شد. ۲- نقشه محروم‌سازی جامعه از چهره‌های تأثیرگذار، با نمایش آشکار اقتدار و حضور مستقیم رهبر بی‌اثر شد. ۳- غافلگیری در سطح ملی و بین‌المللی، مؤید قدرت تصمیم‌سازی ایران در شرایط تهدید است.
ه) پیامد‌های بین‌المللی: از روایت رسانه تا جبهه مقاومت: این حرکت، با حجم عظیم بازنشر تصاویر در رسانه‌های جهانی و فضای مجازی همراه شد:
۱- کاربران خارجی با عنوان‌هایی، چون hero از این حضور استقبال کردند و آن را نشانه‌ای از ایستادگی ملی دانستند. ۲- شخصیت‌های سیاسی و جریان‌های فکری داخلی نیز از نوحه‌ای ایران استقبال و آن را پاسخی به جنگ شناختی دشمن تلقی کردند. ۳- در سطح جبهه مقاومت، این اقدام به‌عنوان سندی از بقای روح مقاومت تلقی شد، پیامی مستقیم به متحدان منطقه‌ای مبنی بر تداوم رهبری مقتدر.
و) عاشورا بستری مطمئن و شاهراه تمدن‌سازی: آنچه رخ داد، تنها یک مراسم نبود، بلکه بازتعریف آیین اقامه عزای حسینی در قالب راهبرد تمدنی بود:
۱- شعار‌هایی مانند «خونی که در رگ ماست هدیه به رهبر ماست» و «حیدر، حیدر»، نشان‌دهنده پیوند ولایی و حماسی امت با امام بود. ۲- مداحی شخصی‌شده با «ما جانمان برای شماست آقاجان»، بعد عاطفی و مردمی نظام را به نمایش گذاشت. ۳- عاشورا، تنها یک آیین مذهبی نیست، بلکه صحنه‌ای برای تقویت و تثبیت وحدت ملی و مقاومت فرهنگی هم هست.
ز) دانشگاهی از حکمت و قدرت: این شب تاریخی، حامل درسی چندلایه برای دوست و دشمن بود
۱- در مدیریت بحران: سکوت هوشمندانه و حضور بموقع، امنیت روانی جامعه را بازسازی کرد. ۲- در رسانه: صحنه‌ای زنده با روایت‌سازی مردمی، ظرفیت‌های جدیدی را آشکار ساخته و قدرت نرم ایران را تقویت و تثبیت کرد. ۳- در امنیت: پروژه دشمن برای ترس‌افکنی و مخفی‌سازی چهره‌های مؤثر را با شکست کامل مواجه ساخت. ۴- در سیاست خارجی: اقتدار از راه حضور و پیوند مردمی، مکمل توان دفاعی و دیپلماتیک ایران را به نمایش گذاشت. ۵- در فرهنگ: عاشورا به بستری برای تمدن‌سازی با چاشنی نوآوری، مردم‌گرایی و مقاومت تبدیل شد.
در نهایت، این حرکت ثابت کرد، وقتی تدبیر با ایمان و حضور مردم درآمیزد، هیچ جنگ شناختی نمی‌تواند ملت ایران را به زانو درآورد. این حرکت به الگویی فراروی جامعه نخبگانی، دنیای رسانه، صاحبان قلم و... برای نوآوری تبدیل شد.
