جوان آنلاین: کانال تلگرامی «Modern Cogitation» نوشت: سالانه صد‌ها هزار نفر در سراسر جهان بر اثر مالاریا و سایر بیماری‌هایی که از طریق نیش پشه‌ها منتشر می‌شوند، جان خود را از دست می‌دهند. با این حال تمامی این گزش‌ها توسط پشه‌های ماده ایجاد می‌شود و پشه‌های نر دارای آناتومی تخصصی نیش برای مکیدن خون نیستند. اکنون، اما دانشمندان می‌گویند به نظر می‌رسد همیشه این طور نبوده است و قدیمی‌ترین فسیل‌های شناخته شده از پشه‌ها که قدمت‌شان به عصر دایناسورها می‌رسد، چیز دیگری را نشان می‌دهد. با تحقیق روی دو پشه نر که به ۱۳۰ میلیون سال پیش تعلق دارند و به طور سالم در صمغ درختی در دوره کرتاسه به دام افتاده‌اند، پژوهشگران در کمال شگفتی دریافتند که آن‌ها نیش‌هایی دراز و سوراخ‌کننده دارند که اکنون فقط در ماده‌ها دیده می‌شود. دنی ازار، دیرینه‌شناس در مؤسسه زمین‌شناسی آکادمی علوم چین و نویسنده اصلی این مطالعه، در این باره می‌گوید: «معلوم است که آن‌ها خونخوار بوده‌اند و به همین خاطر این یک کشف بزرگ در تاریخ تکامل پشه‌ها است.» تنها پشه‌های ماده بارور شده خون را می‌مکند، زیرا آن‌ها برای رشد تخم‌های خود به پروتئین نیاز دارند. نر‌ها و ماده‌های بارور نشده مقداری شهد گیاهان را می‌خورند و برخی از نر‌ها اصلاً تغذیه نمی‌کنند. برخی از حشرات پرنده، به عنوان مثال مگس تسه‌تسه، دارای نر‌های خونخوار هستند، اما نه پشه‌های مدرن. محققان می‌گویند ممکن است پشه‌ها از گونه‌ای تکامل پیدا کرده‌اند که در ابتدا خون مصرف نمی‌کردند. بنابر فرضیات پیشین، اندام‌های دهانی که برای دریافت وعده غذایی خون سازگار شده احتمالاً در ابتدا برای سوراخ کردن گیاهان جهت دسترسی به شهد‌های مغذی استفاده می‌شده است. در این میان تکامل گیاهی نیز ممکن است در به وجود آمدن اختلاف تغذیه بین پشه‌های نر و ماده نقش داشته باشد. زمانی این دو پشه در شیره درخت گرفتار شدند که گیاهان گل‌دار برای اولین بار در دوران کرتاسه شروع به رشد کرده بودند. این واقعیت که این اولین پشه‌های شناخته‌شده نر‌های خونخوار هستند به این معناست که در ابتدا پشه‌های نخستین همه خونخوار بوده‌اند، چه نر و چه ماده، اما خونخواری بعد‌ها در نر‌ها از بین رفته و شاید این امر به دلیل ظاهر شدن گیاهان گل‌دار بوده است. محققان می‌گویند در آن زمان حیوانات زیادی برای تأمین غذای خونی پشه‌ها حضور داشتند: دایناسورها، خزندگان پرنده به نام «پتروسورها»، پرندگان، پستانداران و خزندگان دیگر. شواهد مولکولی نشان می‌دهد که پشه‌ها در دوره ژوراسیک به وجود آمدند که از حدود ۲۰۰ میلیون تا ۱۴۵ میلیون سال پیش ادامه داشت.
