یکی از مهم‌ترین شاخص‌های توسعه راهبردی هر کشور صنعت حمل‌ونقل آن کشور است که صنعتی زیربنایی و لازمه توسعه سایر بخش‌های اقتصادی است. هر چند که حمل‌ونقل به‌عنوان تنها عامل توسعه به‌حساب نمی‌آید و علل و عوامل بسیار دیگری هم هست که موجب توسعه رشد اقتصادی می‌شود، اما نباید از خاطر دور داشت که یکی از عناصر کلیدی در توسعه اقتصادی «حمل‌ونقل» است. آثار اقتصادی حمل‌ونقل را می‌توان در رابطه با همه‌فعالیت‌های اقتصادی مثل صنعت و معدن، کشاورزی، خدمات، توریسم و... برشمرد. البته سرمایه‌گذاری در حمل‌ونقل مستلزم صرف هزینه‌های سنگین است و کشور‌ها برای برطرف‌کردن موانع و تنگنا‌هایی که در حمل‌ونقل وجود دارد، ناچار به پرداختن چنین هزینه‌هایی هستند. علاوه بر اهمیت اقتصادی و آثاری که حمل‌ونقل می‌تواند روی بهبود وضعیت اقتصادی ملی بگذارد و موجبات بهبود وضع زندگی تک‌تک افراد را فراهم آورد، آثار فرهنگی اجتماعی آن نیز مثل آثار آموزشی، بهداشتی، فرهنگی، سیاحتی، زیارتی و... را نباید از نظر دور داشت. بنابراین جهت ارتقای سطح زندگی و کیفیت زیست اجتماعی، ضروری است که به توسعه حمل‌ونقل به‌ویژه آن‌هایی که جنبه‌عام‌المنفعه بودن آن بیشتر است، توجه خاصی شود و از این طریق به تقاضای جامعه برای دستیابی به آموزش و فرهنگ، فعالیت‌های اجتماعی، ورزشی و... پاسخ مساعد داد. از این‌رو هلدینگ تخصصی راه و شهرسازی، در جهت پیشبرد اهداف این حوزه و سیاست‌های کلان کشور در عرصه حمل‌ونقل با قدرت وارد عمل شده و همزمان در توسعه خدمات شهرسازی نیز پیش می‌رود.
