مهاجم‌ها که بودند؟
یک‌وقتی یک کشوری به یک کشور دیگری حمله می‌کند ــ یک اتحادی دو نفری، سه نفری، دو دولت، دو قدرت به یک جایی حمله می‌کنند ــ یک‌وقت همه دنیا به یک کشور حمله می‌کنند؛ قضیه این بود. اینکه عرض می‌کنم مبالغه نیست؛ «همه دنیا» هم که می‌گوییم، منظور مثلاً فلان کشور دورافتاده بی‌تأثیر در اوضاع عالم نیست؛ همه قدرت‌های مطرح آن روز دنیا شدند یک جبهه و در این حمله به ما، حمله به جمهوری اسلامی و انقلاب‌اسلامی، سهیم شدند. امریکا یک‌جور، کشورهای مختلف اروپا، هرکدام یک‌جور، بلوک شرق آن روز به سرکردگی شوروی یک‌جور. گفته می‌شد مشوق اصلی حمله به ایران هم امریکایی‌ها هستند ــ که حالا البته در این زمینه‌ها اسنادی منتشر شده، [ولی]بنده در این زمینه تحقیقی نکردم یا ندیدم، اما گفته می‌شد، رایج و شایع بود که مشوق اصلی حمله صدام به ایران امریکایی‌ها بودند ــ بعد هم در طول جنگ مهم‌ترین کمک را که کمک اطلاعاتی است امریکایی‌ها می‌کردند. آن روز مثل امروز نبود، این‌قدر امکانات وجود نداشت، نقشه‌های هوایی به‌آسانی در اختیار امریکایی‌ها بود؛ جایگاه و آرایش نیرو‌های ما را نقشه‌برداری می‌کردند به‌طور مداوم و پی‌درپی در اختیار آنها می‌گذاشتند؛ این مسلم است که امریکایی‌ها یک چنین کمکی می‌کردند؛ و شیوه‌های جنگ و ــ به تعبیر رایج دوستان که اخیراً به‌جای تاکتیک «راه‌کنش» را استعمال می‌کنند ــ شیوه‌های راه‌کنشی را، یعنی تاکتیکی را، در اختیار صدام قرار می‌دادند. یا اروپایی‌ها؛ فرانسوی‌ها پیشرفته‌ترین تجهیزات هوایی را در اختیار عراق قرار دادند؛ جنگنده‌های میراژ، [هواپیماهای]سوپر اتاندارد، موشک‌های اگزوسه؛ اینها پیشرفته‌ترین تجهیزات آن روز دنیا بود که در اختیار صدام قرار دادند. آلمانی‌ها امکانات تهیه تسلیحات شیمیایی را که این‌همه فاجعه در ایران و حتی در خود عراق، در حلبچه و مانند اینها به وجود آورد، در اختیار صدام قرار دادند و کمک کردند. حالا همین‌هایی که امروز مدعی همه دنیا هستند، یک چنین جنایاتی از اینها سر زد. بلوک شرق، شوروی سابق و کشور‌هایی که در اروپای شرقی بودند، از امکانات زمینی و هوایی، هرچه می‌خواستند در اختیار او گذاشتند؛ هرچه لازم داشت به او دادند. [چون]موشک گران بود، به این نتیجه رسیدند که توپخانه قابل دسترسی به تهران به او بدهند و دادند؛ یعنی توپخانه‌اش را جوری تجهیز کردند که بتواند با توپخانه تهران را بزند که خرجش زیاد نباشد و ایجاد اختلال بکند. هر کاری توانستند برایش کردند. عرب‌های منطقه خودمان، کشورهای عربی، پول بی‌حساب در اختیارش گذاشتند. تمام این چیز‌هایی را که اینها از [کشورهای]اروپایی وارد کردند و خریدند، با پول دوستان عرب ما بود که در اختیارش گذاشتند؛ هم پول دادند، هم مسیر رفت‌وآمد. این منطقه مرزِ قسمت جنوبی خلیج‌فارس به‌طور دائم محل رفت‌وآمد کامیون‌ها و ماشین‌های سنگینی بود که ابزار‌ها را می‌آوردند وارد عراق می‌کردند؛ یعنی همه کمک کردند؛ همه. مهاجم اینها بودند؛ ما چه؟ ما کمک‌کننده‌ای نداشتیم؛ حتی امکانات و تسلیحاتی که حاضر بودیم پول بدهیم بخریم، فراهم نمی‌شد مگر بندرت؛ چند مورد خیلی جزئی اتفاق افتاد که با پول زیادتر از متعارف و معمول و با زحمت زیاد یک جنسی را از یک جایی توانستیم با مشکلات فراوانی بخریم و وارد کنیم که مطلقاً تأثیری در نابرابری جنگ نداشت که حالا مثلاً یک مقداری این نابرابری را کم کند؛ این‌جوری نبود.
۱۴۰۲/۰۶/۲۹
در جنگ شرق و غرب علیه ما بودند
در مقابل ما فقط عراق نبود شرق بود، امریکا بود، مجموعه ناتو بود، مرتجعان منطقه بودند، پول بود، سلاح بود، تجهیزات بود، تاکتیک بود، خبر ماهواره‌ای بود. در یکی از این عملیات بزرگ که طرف مقابل تلاش خیلی چشمگیری از خودش نشان می‌داد، من به رفقا گفتم که حدس می‌زنم الآن در سنگر‌های قرارگاه‌های اصلی عراق، نظامی‌های غیرعراقی نشسته باشند؛ که البته احتمال زیاد می‌دادم غربی باشند؛ نحوه حرکات این‌طور نشان می‌داد. اصلاً نوع کار نشان می‌داد که یک نَفَس جدید است که دارد آن‌جا کار می‌کند؛ بعد معلوم شد همین‌طور بوده است. همه دنیا به اینها کمک کردند.
۱۳۷۰/۰۶/۲۷
حمایت همه‌جانبه امریکا از عراق در طول جنگ
[امریکایی‌ها]می‌گویند «ما طرفدار حقوق بشریم»! ما می‌گوییم: اصلاً شما حقوق بشر را قبول ندارید. شما معتقد به حقوق بشر نیستید. شما معتقد به حقوق کمپانی‌ها و سرمایه‌داران بزرگ امریکایی هستید. شما معتقد به منافع نامشروع رژیم امریکا در سراسر دنیا هستید... در همین ایران، سال‌های متمادی از رژیم ظالم، فاجر و خشن پهلوی حمایت کردند. شاه، طرفدار حقوق بشر بود که با همه امکانات از او حمایت می‌کردید؟! از همین صدام حسین که امروز و از مدت‌ها بیش تا امروز، صفحات مجلات و تبلیغات امریکایی پر است از بیان خشونت‌های او، چقدر حمایت کردند؟! به او کمک کردند، به او فناوری دادند، پول دادند، مواد غذایی دادند و در مقابل جنایات بزرگ او، دم نزدند! جلو چشم مردم همه دنیا، شهر حلبچه بمباران شیمیایی شد. زن و مرد و کوچک و بزرگ، در یک لحظه، با بمباران شیمیایی و باران زهری که بر سر آنها فروریخت، در میان کوچه‌ها و خانه‌ها افتادند و از بین رفتند؛ اما اینها، دم نزدند.
۱۳۷۱/۰۲/۱۶
زمینه‌سازی امریکا و اروپا برای جنگ ۸ ساله علیه ایران
جنگ هشت‌ساله علیه ما شروع شد. البته چند نفر از سران کشورهای منطقه خاورمیانه و بیرون خاورمیانه در طول سال‌های متمادی به من گفته‌اند که حمله عراق به ایران، با هماهنگی قبلی بود و امریکایی‌ها می‌دانستند چه دارد اتفاق می‌افتد؛ این‌طور نبود که در مقابل عمل انجام‌شده قرار گرفته باشند؛ بلکه تشویق و زمینه‌سازی هم کردند! البته من سندی ندارم؛ اما قرائن، همه همین را نشان می‌دهد؛ کما اینکه ما چیز‌های دیگری را بدون اینکه سند مکتوبی داشته باشیم - قرائن شهادت می‌داد - ادعا کردیم؛ بعد از چند سال که جنگ تمام شد، خودشان اعتراف کردند! مثلاً ما گفتیم که امریکایی‌ها اطلاعات ماهواره‌ای را از مراکز نظامی ما، از تحرکات، از تجمعات و از مواضع عده‌های نظامی ما می‌گیرند و به عراق می‌دهند - عراق که خودش وسیله نداشت - ما این را آن‌وقت فهمیدیم؛ قرائن این را نشان می‌داد. بعد از گذشت چند سال که جنگ تمام شده بود، بعضی از مراکز غربی - چه اروپایی و چه امریکایی - خودشان همین را صریحاً گفتند! در واقع جنگ را زمینه‌سازی کردند، به‌وجود آوردند، تشویق کردند و در تمام دوران جنگ به صدام حسین کمک کردند. آن روزی که معلوم شد برنده جنگ، جمهوری اسلامی خواهد بود، صریحاً ایستادند و گفتند: ما راضی نمی‌شویم که این جنگ برنده داشته باشد! اگر بنا بود صدام بیاید خوزستان را بگیرد - به قول خودش سه‌روزه تا تهران بیاید! - آن‌وقت برنده داشتن جنگ مانعی نداشت!
۱۳۷۹/۰۵/۰۵
جنگ نقشه طراحی شده دشمن علیه ما بود
حمله نظامی رژیم «صدام» که هشت سال ما را مجبور به مجاهدت و قبول مشکلات جنگ کرد، غیرمتعارف نبود. این روش همیشگی استکبار علیه ملت‌های مستقل و آزادیخواه است. در همان سال‌های اولِ ریاست جمهوری بنده، «احمد سکوتوره» رئیس‌جمهور گینه کوناکری که یک چهره برجسته انقلابی، محترم، علمی و سیاسی آفریقا محسوب می‌شد و در تمام دنیا و اروپا هم خیلی آبرومند بود، به ایران آمد و در مذاکراتش با من مطلبی به این مضمون گفت که ما بعد از انقلاب، از حمله بغداد به شما تعجب نکردیم؛ چون طبق تجربه، یکی از کار‌هایی که علیه اغلب کشورهای مستقل، از طرف استکبار به‌کار رفته، این است که از طرف مرز‌ها به اینها فشار نظامی بیاورند تا با مشغول کردن و گرفتن منابع مالی و انسانی آنها، مانع رسیدن آن کشور‌ها به هدف‌ها و آرمان‌هایی شوند که برای خود تعریف کرده‌اند. این، نقشه طراحی شده دشمن علیه ما بود. همین امریکایی‌ها کسانی بودند که از نزدیک با صدام حسین همکاری داشتند و به او کمک علمی و تسلیحاتی و اطلاعاتی می‌کردند تا شاید بتوانند ایران را شکست دهند که نتوانستند.
۱۳۸۲/۰۷/۲۲
کمک تسلیحاتی غرب به عراق و ممانعت از فروش سلاح به ایران
یک روز همه دنیای مستکبر، مجتمعاً علیه ایران بودند. یعنی واقعاً یک نقطه استراحتگاه وجود نداشت. در دهه اول انقلاب این‌جور بود دیگر. شوروی یک قدرتی بود که فقط یک کشور که نبود، یک مجموعه عظیم از کشور‌ها بود که مرکز، اینجا و در روسیه امروز بود؛ اروپای شرقی متعلق به اینها بود، غالب کشورهای آفریقائی و امریکای لاتین با اینها بودند و در آسیا بسیاری از اینها حساب می‌بردند. اینها علیه جمهوری اسلامی بودند. ما آن‌وقت برای یک سلاح متعارف به هیچ جا نمی‌توانستیم مراجعه کنیم؛ یعنی هیچ کشوری در دنیا نبود که یک سلاح متعارف - مثلاً فرض کنید تانک - را ۲۰ تا، ۳۰ تا اگر می‌خواستیم، به ما بفروشند. من همان وقت زمان ریاست جمهوری خودم، سفری کردم به یوگسلاوی که علی‌الظاهر خیلی هم ما را تحویل گرفتند و احترام کردند و به‌به و چه‌چه هم کردند؛ اما هرچه اصرار کردیم، اینها حاضر نشدند به ما همین سلاح‌های متعارف را بدهند. با اینکه یوگسلاوی جزو کشورهای مستقل بود، نه جزو غرب بود، نه جزو بلوک شرق بود؛ اما درعین‌حال حاضر نشدند. دیگران که خب، جای خود دارند. آن‌طرف هم بلوک غرب بود؛ امریکا بود، اروپا بود، همین فرانسه امروز که حالا تبلیغات علیه ما می‌کنند و حرف علیه ما می‌زنند، آن روز «میراژ» علیه ما می‌فرستادند، «سوپر اتاندارد» علیه ما می‌دادند؛ یعنی حمله آن روز این کشور‌ها علیه ما از حالا خیلی بیشتر بود. امروز آلمآن‌ها فرض کنید که یک‌حرفی در تبلیغات‌شان – صدراعظم‌شان یا دیگری – می‌زند؛ آن روز سلاح شیمیایی به صدام می‌دادند، کارخانه سلاح شیمیائی برایش درست می‌کردند؛ یعنی دشمنی‌ها آن روز عملی‌تر و فعال‌تر بود.
۲۵ /۶/ ۸۹
واردات ۵۰۰ تُن ماده شیمیایی مرگ‌آور توسط صدام از امریکا
[ امریکایی‌ها]ادعا می‌کنند طرفدار بشرند؛ هواپیمای مسافری ایران را روی آسمان می‌زنند، قریب ۳۰۰ نفر مسافر بی‌خبر را از بین می‌برند، نابود می‌کنند، عذرخواهی هم نمی‌کنند، به آن‌کسی که این جنایت را انجام داده، مدال هم می‌دهند!... همین دولت امریکا و رژیم ایالات متحده، در حملات جنایت‌کارانه‌ای که صدام به ایران می‌کرد و سلاح شیمیایی به کار می‌برد، نه‌فقط کوچک‌ترین مخالفتی با آن نکردند، بلکه ۵۰۰ تُن ماده شیمیایی مرگ‌آور و خطرناک قابل‌تبدیل به گاز خردل را - که هنوز بسیاری از جوآن‌های عزیزِ آن روزِ ما مبتلا [به عوارض آن]هستند و سال‌ها است دارند بیماری می‌کشند - صدام از امریکا وارد کرد؛ کمک کردند؛ البته از جا‌های دیگر هم خریده بود، اما ۵۰۰ تُن ماده شیمیایی مرگ‌آور قابل‌تبدیل به گاز خردل را صدام از امریکا تهیه کرد و به کار برد؛ بعد هم که می‌خواستند علیه او در شورای امنیت قطعنامه صادر کنند، امریکا مانع شد... در جنگ صدام با ایران همه‌گونه کمکی که برایشان ممکن بود کردند؛ مثال شیمیایی را گفتم، اطلاعات [هم]می‌دادند؛ رئیس استخبارات آن روز صدام، بعد‌ها مصاحبه کرد و گفت هفته‌ای سه مرتبه من می‌رفتم به سفارت امریکا در بغداد و آنها یک پاکتِ دربسته‌ای به من می‌دادند که همه اطلاعات ماهواره‌ای مربوط به نقل‌وانتقالات نیرو‌های مسلح ایران در آن بود و ما می‌دانستیم کجا هستند. یک چنین کمک‌هایی می‌کردند.
۱۳۹۲/۰۸/۲۹
دفاع مقدس ترسیم‌کننده معادله قدرت در دنیا
دفاع مقدس جنبه‌های مختلفی دارد. یک جنبه دفاع مقدس این است که ترسیم‌کننده وضع معادلات قدرت در دنیای حاکمیت سلطه است - دنیای سلطه‌گر و سلطه‌پذیر- دفاع مقدس این است. شما و دیگر رزمندگان در طول این هشت سال توانستید یک تصویری از دنیای زمان خودتان، دنیای دیوانه، دنیای وحشی، دنیای ظالم، دنیای بی‌خبر از معنویات، بی‌خبر از انصاف به وجود بیاورید و ثبت کنید. چطور چنین تصویری را شما به وجود آوردید با عمل خودتان؟ برای خاطر اینکه با یک‌طرفی روبه‌رو شدید که [طرف ما]سیم‌خاردار نمی‌توانست بیاورد - که این اطلاع بنده است که گفتند و این‌جوری بود- سیم‌خاردار می‌خواستیم بیاوریم، غیر از اینکه آن فروشنده نمی‌فروخت، آن کشوری هم که باید این سیم‌خاردار از داخلش عبور می‌کرد، با ما همراهی نمی‌کرد، اجازه نمی‌داد. یک‌طرف ما بودیم، یک‌طرف هم مدرن‌ترین وسایل جنگی آن روز را در اختیار داشت با کمیت بالا. لشکر ۹۲ اهواز، کمتر از ۲۰ تانک داشت! یعنی در واقع یک‌هفتم یا یک‌هشتم استعداد سازمانی تانک، [درجایی که]گردان باید ۴۰وچند تانک می‌داشت. آن لشکری که ما دیدیم، یعنی آن تیپی که در اهواز مستقر بود، کمتر از ۲۰ تانک داشت. آن‌طرف مقابل وقتی تانکش در جاده می‌خورد، بولدوزر را می‌فرستاد و تانک را می‌انداخت آن طرف جاده که راه را باز کند؛ اصلاً برایش اهمیتی نداشت. هرچه دلش می‌خواست می‌توانست [داشته باشد]؛ از امکانات زمینی، امکانات هوایی، امکانات دریایی، انواع و اقسام مهمات؛ حتی اجازه داشت سلاح شیمیایی مصرف کند. ببینید الآن برای تهمت سلاح شیمیایی، اروپایی‌ها و امریکایی‌ها چه جاروجنجالی در دنیا راه می‌اندازند، چه قرشمال بازی‌ای درست می‌کنند! آن روز رژیم صدام اجازه داشت سلاح شیمیایی مصرف کند؛ نه‌فقط در جبهه [بلکه]در شهر. سردشت، هنوز هم گرفتار است. اطراف سردشت هنوز گرفتار عوارض شیمیایی است. ببینید این وضع دنیای آن روز بود؛ نشان‌دهنده این بود که دنیا چه خبر است، تقسیم‌بندی دنیا چگونه است، معادله قدرت در دنیا چگونه است؛ این را جنگ، دفاع مقدس، این هشت سال، این فداکاری‌های رزمندگان ثبت کرد. همین کشور فرانسه و همین کشور آلمان و بقیه کشور‌ها - حالا دیگران به‌جای خود- بودند که کمک می‌کردند، شوروی آن روز هم ازیک‌طرف. علاوه بر اینها، ما در محاصره اقتصادی که بودیم هیچ، در محاصره سیاسی که بودیم هیچ، در محاصره سخت تبلیغاتی هم بودیم؛ یعنی صدای ما واقعاً به هیچ جا نمی‌رسید، رسانه‌های دنیا در مشت صهیونیست‌ها و در اختیار آنها بود، آن‌هایی که دشمن بودند؛ نه اینکه طرفدار صدام باشند، دشمن نظام اسلامی بودند و هرچه می‌توانستند علیه ما می‌گفتند و صدای ما به جایی نمی‌رسید؛ یک چنین وضعی را ما داشتیم.
۱۳۹۷/۰۷/۰۴
