روزنامه هممیهن ضمن مطلبی که در پاسخ به محمدرضا باهنر، فعال سیاسی اصولگرا نوشته، اذعان کرده که عدم مشارکت بخشی از مردم در دو انتخابات گذشته مرتبط با عملکرد شورای نگهبان نبوده است. باهنر در روزهای اخیر ضمن گفتوگویی خواستار باز شدن فضای سیاسی کشور به منظور افزایش مشارکت مردم در انتخابات شده است. آنچه باهنر خواستار آن شده، حرف همیشه اصلاحطلبان بوده است، البته با یک تفاوت بزرگ و آن اینکه باهنر آزادی را برای طیف رقیب خود میخواهد و اصلاحطلبان همیشه آزادی را برای خود میخواهند و به رقیب که برسد، با همه عملیاتهای رسانهای که به خوبی بلد هستند، دست به ترور شخصیت میزنند.
حالا که باهنر همان موضع اصلاحطلبان را تأیید کرده، باز هم روزنامه هممیهن راضی نیست و دلیلش هم مشخص است، چون همان گونه که اذعان کرده، مشکل فضای باز و بسته سیاسی نیست. هممیهن نوشته: «در حقیقت، نیامدن مردم در دو انتخابات قبلی ربط چندانی به رد و تأیید صلاحیتها نداشت. موضع مردم عدم شرکت بود. این عدم شرکت هم مبتنی بر تجربههایی بود که از انتخابات گذشته و سپس اتفاقات سالهای ۹۶ تا ۹۸ داشتند. بخش قابلتوجهی از مردم متوجه شدند هنگامی که در برابر این اندازه از اتفاقات نهتنها کوچکترین تغییر و اصلاح سیاستی داده نمیشود، سهل است که مسیر معکوس را میروند. پس انتخابات هم هیچ تغییری ایجاد نخواهد کرد و از اینرو آگاهانه آن را فراموش کردند.»
ناامیدی از اصلاح سیاستها دلیلی است که هم میهن برای عدم مشارکت بخشی از مردم آورده است. این رسانه البته صرفاً در مورد مردمی مینویسد که حامی اصلاحطلبان هستند. در واقع از نگاه اصلاح طلبان، فقط کسانی که اصلاحطلبان را قبول داشته باشند، مردم حساب میشوند. حال با فرض درستی آنچه هممیهن نوشته، باید پرسید نقش اصلاح طلبان در این عدم اصلاح چیست؟ چرا نتوانستند به وعدههای خود عمل کنند؟ همه این سالها عدم مشارکت حامیان خود را تقصیر شورای نگهبان و ردصلاحیتها انداختند، حال بر موضع دیگری میروند!
جالب هم اینکه اصلاحطلبان تلاشی ایجابی برای جلب اعتماد مردم نمیکنند و صرفاً با تخریب رقیب دنبال کسب رأی هستند، حال آنکه همین تخریب سیاسی موجب ناامیدی مردم میشود. از سویی، چون میدانند رأی نمیآورند، کاندیدا هم نمیشوند و در حالی که باید با ارائه برنامه درست بتوانند مردم را جذب کنند، اما میگویند، چون مردم رأی نمیدهند، کاندیدا نمیشویم. به این جملات هممیهن دقت کنید: «مسئله این است که افراد و احزاب معتبر پس از این، در انتخابات نامزد و حاضر نخواهند شد؛ به این علت ساده که مردم آنان را نادیده خواهند گرفت و پاسخی به آنان نمیدهند.» این عبارت اذعان کامل به ناتوانی یک جریان سیاسی برای به میدان آوردن مردم است.