در حالی که اعلام حضور ۵۷۸ فیلم از ۷۲کشور متقاضی حضور در بخش بین‌الملل جشنواره چهل و یکم فجر انقلاب اسلامی خبر از رونق این جشنواره می‌دهد، هیئت‌مدیره انجمن موسوم به منتقدان سینما به تأسی از بیانیه دو، سه نفره چند روز پیش خانه سینما که با موجی از انتقادات صنوف مختلف سینمایی مواجه شد، سعی کردند با رویکردی کاملاً غیر سینمایی و سیاست‌زده اعلام کنند جشنواره فجر را تحریم کرده‌اند.
اواخر هفته گذشته و همزمان با ادامه یافتن ثبت‌نام کشور‌های متقاضی حضور در بخش بین‌الملل چهل و یکمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر که از ۱۵ شهریور ماه آغاز شده‌بود، روابط عمومی این رویداد اعلام کرد در مجموع ۵۷۸ فیلم از ۷۲ کشور متقاضی حضور در بخش بین‌الملل جشنواره شامل سینمای سعادت و جلوگاه شرق (مسابقه سینمای کشور‌های آسیایی – اسلامی) شدند؛ آثاری از کشور‌های آسیایی و منطقه‌ای تا اروپا و حتی امریکای شمالی و جنوبی.
اغلب ناظران و منتقدان معتقدند که این فوج قابل اعتنا از آثار کشور‌های دنیا برای حضور در جشنواره بین‌المللی فجر امسال بعد از دوران پاندمی کرونا که همه اتفاقات و رویداد‌های جهانی را تحت‌تأثیر خودش قرار داده‌بود، نشان از پویایی و اهمیت این رویداد بین‌المللی کشورمان دارد.
خروشان نمایی یک تالاب!
بعد از بیانیه دو، سه نفره چند روز پیش خانه سینما که در آن ضمن روی اقدامات دولت در نظام بخشی به فضای هنری و سینمایی و دور کردن سینماگران از فضا‌های احساسی و همچنین نادیده‌گرفتن اظهارات سیاسی تند برخی سینماگران چشم‌بسته بودند، حالا هیئت‌مدیره انجمن صنفی منتقدان و نویسندگان آثار سینمایی ایران هم با انتشار بیانیه‌ای مملو از توهم، خیالبافی و تناقض اعلام کرده‌اند در هیچ جشنواره سینمایی شرکت نمی‌کنند!
اعضای هیئت‌مدیره این انجمن که سال‌هاست با اقدامات سیاسی و غیر‌سینمایی وجه هنری و سینمایی آن را بی‌اعتبار کرده‌اند تا جایی که افشاگری‌های گاه و بیگاه برخی اعضای آن نشان می‌دهد اقدامات چند عضو برای کسب انتفاع شخصی و جریانی شان چه به روز آن آورده‌است (افشاگری و استعفای طهماسب صلح‌جو یکی از اعضای هیئت‌رئیسه وقت این انجمن که در متن استعفایش نوشته بود «آیا صحبت از تعریف درست و اصولی یک تشکل صنفی با ساختار و الگو‌های سندیکایی است یا یک جمع دورهمی که محلی برای رانت‌خواهی (و خواری!) عده معدودی است که در شرایطی نه چندان مطمئن و قابل استناد بر مسند مدیریت و ریاست و دبیری و الخ آن تکیه زده‌اند تا عرض خود ببرند و زحمت دیگران بدارند؟!»)
در بخشی از بیانیه هیئت‌مدیره انجمن موسوم به منتقدان سینما آمده‌است: «جشنواره و سینمای ایران را وارد داستان‌ها و کشمکش‌های سیاسی، باندی و گروهی خود نکنید، زیرا بهره‌ای نمی‌برید. این عرصه را به اهلش و به متخصصانش واگذارید، زیرا اگر سینمای ایران را می‌شناختید که می‌باید از بانوان و مردان ارزشمند این سینما که برای اعتلای هنر سینما در این مملکت بیدار و کوشا هستند و جانفشانی می‌کنند، تقدیر و تشکر می‌کردید نه اینکه، هنرمندان این سرزمین را از کار خود دلسرد کنید.»
اهداف بیانیه‌سازان
این افراد با انتشار این بیانیه و در هم آمیختن دوغ و دوشاب و ارائه ملغمه‌ای از راست و دروغ چند هدف را دنبال می‌کنند. اولین هدف در انتشار این بیانیه چند نفره فرافکنی، فرار به جلو و نیز عدم مسئولیت‌پذیری در رابطه با وظایف حرفهای است که اقدامات آن در سال‌های اخیر به نقض غرض تشکیل آن بدل شده‌است به نحوی که به جای مراعات بند‌های اساسنامه در عضو‌گیری حرفهای و قانونی مشغول جذب افراد در گعده‌های کافه‌ای و دورهمی‌های شخصی‌شان هستند! هدف دیگر همانند بیانیه خانه سینما عوض کردن جای جلاد و شهید است که به جای توجیه سینماگران برای عدم اظهار‌نظر‌های عجیب و غریب در اموری که هیچ قرابتی با آن ندارند حاکمیت و نظام را به‌خاطر جلوگیری از دروغ‌پردازی و اقدامات ضد ملی میهنی جماعت کم‌سواد سلبریتی، مورد مؤاخذه قرار می‌دهند! یکی دیگر از اهداف به زعم آن‌ها زنده نگهداشتن شعله‌های اغتشاشات به منظور امید بخشی به افراد و جریانات برانداز است. هدف دیگر دنباله‌روی مسیر دروغ‌پردازی رسانه‌های معاند و شبکه‌های ماهواره‌ای بی‌آبرویی مثل بی‌بی‌سی فارسی و سعودی اینترنشنال از مجرای یک انجمن به اصطلاح صنفی است! و در نهایت هدف اصلی کم رونق کردن جشنواره‌ها و رویداد‌های داخلی به منظور القای کم‌فروغ بودن اقبال از سوی هنرمندان و سینماگران و حتی مردم است و البته در این میان بهره‌های مالی و مادی و نیز کسب اقامت و تابعیت هم مانند همیشه نقشی کانونی دارد.
در حالی که اعلام تعداد بالای اثر ثبت‌نام شده از سوی ۷۲ کشور دنیا برای حضور در جشنواره فجر که بعد از چندین دوره انفکاک بخش‌های داخلی و بین‌الملل آن مجدداً به صورت پیوسته و مانند گذشته برگزار می‌شود، نشان از رونق این رویداد دارد و در ایامی که کشورمان در یک جنگ هیبریدی ادراکی و شناختی بی‌سابقه مورد تهاجم و تخاصم برخی کشور‌های ضد ایرانی قرار گرفته، جشنواره فجر می‌تواند فرصتی برای جهش سینمای کرخت و روشنفکر‌زده کشورمان باشد. سینمای آفت‌زده‌ای که طی سالیان اخیر به دلیل اقدامات و اظهارات غیر‌هنری و سیاست‌زده برخی سینماگران و سلبریتی‌ها به عرصه‌ای برای سیاه‌نمایی اوضاع کشور و تولید آثاری مبدل شده‌بود که حتی نشان دادن یک اتوبان یا یک کاراکتر شاد و خوشحال در فیلم‌هایش ممنوع بود!
ضلع مکمل این بیانیه‌نویسانی که همه آبرو و اعتبارشان را از محل درآمد‌های همین مردم و مملکت کسب کرده‌اند و برای کسب لبخند رضایت جشنواره‌سالاران خارجی حاضرند هر دروغی را به کشور و جامعه‌شان نسبت بدهند. اقدامات گاه و بیگاه و جریانی طیف‌های پر سرو صدا، اما کم تعدادی است که منافع‌شان را در تحریم و هجمه به ساختار‌های سینمایی و هنری می‌دانند. این عده که تا قبل از گرین‌کارتی شدن محل ارتزاق و کسب درآمدشان بودجه‌های مشکوک بوده‌است، در این مسیر برای گرفتن پروژه از بخش‌های حاکمیتی و نهاد‌های متنوع انقلابی نیز در برهه‌های مختلف گوی سبقت را از دیگران ربوده‌بودند و حالا با نمک‌نشناسی با انتشار بیانیه‌های مملو از دروغ و تناقض مشغول ایفای نقش به نفع دشمنان این کشور و ملت هستند.
واقعیت این است که جشنواره سینمایی فجر هم مانند دیگر رویداد‌های برپا شده از جمله جشنواره فیلم کوتاه تهران با استقبال مردم و هنرمندان میهن‌پرست برگزار می‌شود و روسیاهی آن برای کسانی می‌ماند که در بزنگاه‌هایی مثل این روز‌ها آب به آسیاب دشمن ریختند و سعی در شعله‌ورتر کردن آتش فتنه و اغتشاش و آشوب داشتند.
