وقتی «حماسه خرمشهر» را کار میکردم، پیانو و وسایل اولیه نداشتم، اما خود را در جبهه احساس کردم و آن را با عشق ساختم. ابتدا فکر نمیکردم مورد قبول قرار گیرد چراکه سلیقه مردم از موسیقی علمی دور بود، با این حال مردم به آن علاقه نشان دادند.
مجید انتظامی در نشست رسانهای رویداد موسیقایی «همراه خاطرهها» جزئیات این برنامه را که بعد از ۱۰سال به رهبری وی برگزار میشود، تشریح کرد.
نشست رسانهای رویداد موسیقایی «همراه خاطرهها» برگزیدهای از آثار مجید انتظامی که قرار است مهر ماه سال جاری به مناسبت هفته دفاع مقدس در تالار وحدت برگزار شود، با حضور مجید انتظامی و نصیر حیدریان در تالار وحدت برگزار شد.
در ابتدای این نشست انتظامی گفت: برای این رویداد حدود سه یا چهار ساعت موسیقی نوشتهام، اما هنوز تمامی قطعات انتخاب نشده است. خوشبختانه در این کنسرت آقای نصیر حیدریان با من همکاری دارد و در این راستا ضمن نتخوانی، گروه ارکستر را آماده میکند.
پس از توضیحات کوتاه مجید انتظامی، خبرنگاران حاضر در مراسم پرسشهای خود را مطرح کردند.
انتظامی در پاسخ به پرسشی مبنی بر قطعات درنظرگرفتهشده این رویداد گفت: از میان حدود ۲۰۰ ساعت موسیقی که نوشتهام، در این برنامه، موسیقیهایی از فیلمهای «کانیمانگا»، «جایی برای زندگی»، «مردان آنجلس» و همچنین شیخ بهایی با سازهای سنتی، نی، کمانچه و قانون نواخته خواهد شد.
شرایط مهیا شده است
او در پاسخ به سؤال بعدی مبنی بر سالها کمکاریاش در زمینه موسیقی گفت: ۱۰ سال است من در این عرصه غیبت داشتهام چراکه به نظرم شرایط مهیا نبود. خوشبختانه اکنون شرایط بهتر و کنسرتهای بیشتری برگزار میشود، از این رو فکر کردم شاید بتوانم کمکی باشم و تصمیم به فعالیت گرفتم.
نصیر حیدریان هم در ادامه صحبتهای انتظامی افزود: ما دوستان قدیمی هستیم و زمانی که این پیشنهاد همکاری مطرح شد، آن را قبول کردم. تمرینات با سازهای زهی آغاز شد تا نوازندگان با قطعات آشنا شوند. در این رویداد برای اولین بار است که تمام قطعه خرمشهر اجرا خواهد شد. پیش از این فقط ابتدا و انتهای آن اجرا شده بود.
انتظامی در پاسخ به پرسش یک خبرنگار مبنی بر اینکه چرا تاکنون با وجود آهنگسازان و نوازندگان توانمند، آثار ماندگاری در زمینه دفاع مقدس ساخته نشده است؟ اظهار کرد: در صورتی که در هر کاری به خصوص اثر هنری عشق نباشد، آن اثر به چشم نخواهد آمد. من به هشت سال دفاع مقدس باور داشتم چراکه عشق و صفهای طولانی را دیدم و در موشکبارانها زندگی کردم، بنابراین با تمام وجودم کار میکردم. وقتی «حماسه خرمشهر» را کار میکردم، پیانو و وسایل اولیه نداشتم، اما خود را در جبهه احساس کردم و آن را با عشق ساختم. ابتدا فکر نمیکردم مورد قبول قرار گیرد چراکه سلیقه مردم از موسیقی علمی دور بود، با این حال مردم به آن علاقه نشان دادند.
او در ادامه افزود: من در کارهایم دوست ندارم ارکستر سمفونیک ساکن بنشیند و تماشاگر تشویق کند بلکه معتقدم باید بدهبستانی میان ارکستر و تماشاگران صورت گیرد، بنابراین در کارهایم فانتزیهایی برای خودم در نظر میگیرم و سعی میکنم گوشهای از آن فانتزی را با تمام سختیها اجرا کنم. هر اپیزود این کنسرت یک واقعه خرمشهر است.
وی در پاسخ به سؤال خبرنگاری درباره ژانر رویداد موسیقایی «همراه خاطرهها» تصریح کرد: کل کار موسیقی کلاسیک است و رنگ و بوی ایرانی دارد و با سازهای سنتی رنگآمیزی شده است. تلاشمان بر این است تا این برنامه را به بهترین وجه اجرا کنیم و فکر میکنم کنسرت خوبی شود و مورد قبول مردم قرار گیرد.
انتظامی با اشاره به اینکه من تنها رهبر آثاری هستم که خودم اجرا میکنم، گفت: من رهبر ارکستر نیستم. مردم فکر میکنند هر کسی روی صحنه دست تکان داد، رهبر است. رهبری من در حد کارهایی است که خودم اجرا میکنم. هر رهبری آهنگساز نمیشود، همانطور که هر آهنگساز و نوازندهای رهبر نیست.
همچنین او در پاسخ به سؤال یکی از خبرنگاران در خصوص اجرای این برنامه در شهر خرمشهر یادآور شد: آرزوی من این است که این برنامه در خرمشهر اجرا شود، اما توان جسمی من مانند سابق نیست و یکی از دلایلی که آقای حیدریان به من کمک میکند همین موضوع است.