در غیبت عقلانیت و بینش سیاسی گاهی اتفاق می‌افتد که جریانی با موج‌سواری روی احساسات جامعه هدف، برنامه‌های تخریبی خود را دنبال می‌کند. این جامعه هدف هم بسته به شرایط روز می‌تواند اصناف، محیط دانشگاه یا هر مجموعه دیگری باشد. آنچه می‌تواند خنثی‌کننده این جریان موج سوار باشد، هوشیاری دستگاه‌های امنیتی و انتظامی از یک سو و بینش جامعه هدف از سوی دیگر است.
برای نمونه طی روز‌های نخستین بازگشایی دانشگاه‌ها برخی عوامل ضد انقلاب با محوریت چپ‌گرا‌های به اصطلاح سوسیالیست در یکی از دانشگاه‌های تهران اقدام به صدور بیانیه‌ای تحریک آمیز برای فراخوان دانشجویان به اعتراض دسته‌جمعی علیه هر گونه محدودیت! نموده که البته در صحنه عمل بروز و ظهوری نداشت، اما همین بیانیه مستمسکی شد برای اینکه تشکلی همسو، اقدام به فراخوان و حرکتی برنامه‌ریزی شده کند.
این انجمن در حرکتی مبتذل و غیرواقعی اقدام به موج سواری بر بستر شایعه‌ای می‌کند که بر اساس آن ادعا شده بود، گشت‌های موتوری ارشاد در درون دانشگاه تشکیل شده است. حال آنکه این ادعا از اساس دروغین بوده و شایعه سازان گشت‌های فیزیکی خوابگاه‌های دانشجویی را گشت ارشاد جا زده و سپس در اعتراض به این اقدام با مسئولان حراست هم درگیر می‌شوند تا از این طریق باعث تحریک و ایجاد اعتراضات دانشجویی شوند که خوشبختانه تیرشان به سنگ خورد. اما همین شایعات دروغین بهانه‌ای شد تا بازوی رسانه‌ای ضد انقلاب وارد عمل شود و جریان ضد انقلاب از سران گروهک نفاق تا برخی تندرو‌های اصلاح طلب به میدان بیایند و به استقبال این اتفاق ساختگی بروند. این اقدامات ایذایی بیش از آنکه از پیگیری یک مطالبه دانشجویی نشانی داشته باشد، اثبات این واقعیت است که جریان به اصطلاح چپ به اضمحلال رسیده و برای حفظ بقایای خود به هر ریسمان سستی چنگ می‌زند حال آنکه تعریفی که از جریان چپ دانشجویی پیش از این وجود داشت، فرسنگ‌ها با حرکت‌ها و مطالبات مبتذل فاصله داشت.
