طوفانی عظیم در راه است. این بار، اما نه برای در هم پیچیدن رقبا، که برای از پا انداخت تیمی که گفته میشد قرار است لیگ بیست و یکم را با هدف کسب ششمین جام آغاز کند، اما باوجود حضور در جمع سه تیم بالای جدول در هشت هفته گذشته نتوانسته چهره یک مدعی را از خود به نمایش بگذارد!
مشکل یکی دو تا نیست. به گونهای که میتوان این ۱۵ امتیاز کسب شده تا هفته هشتم را تا حد زیادی به شانس و اقبال ربط داد یا نتیجه تکنیکهای فردی برخی بازیکنان تیم دانست که گاها خودی نشان میدهد.
تعارف با تیم یحیی به معنای تشویق آن برای سقوط است. خصوصا امروز که پرسپولیس بی هیچ تردیدی در سراشیبی سقوط قرار گرفته است. مسئلهای که البته از هفتهها قبل توسط کارشناسان و پیشکسوتان تحت عنوان پایان تکنیکی این تیم بدان اشاره شده بود.
مدافع عنوان قهرمانی این فصل نه فقط بازی زیبا و دلچسبی ارائه نداده که گویی به روزهای قبل از حضور برانکو در ایران بازگشته است. درست زمانی که بازیکنان در دادن پاسهای سالم نیز با مشکل مواجه بودند چه رسد ارائه بازی زیبا. درست مثل شرایط این روزهای سرخپوشان در لیگ بیست و یکم که نه فقط لذتی در پی تماشای بازیهای این تیم وجود ندارد که اعصاب هوادارن نیز به واسطه تلف کردن ۹۰ دقیقه از وقت خود بهم میریزد. حتی زمانی که بازی با کسب هر سه امتیاز به پایان میرسد.
پرسپولیس چیزی در چنته ندارد. این تمام آن چیزی است که طی هشت هفته گذشته از تیم یحیی به تصویر کشیده و به هوادارانش القا شده است. بهانه بی پولی و داستان جدایی برخی ستارگان اگرچه میتواند تاثیرگزار باشد، اما نه آنقدر که این تیم از کسب نتیجه حتی برابر تیمهای درجه دو و سه لیگ هم وا بماند! خصوصا که سرخپوشان با شرایطی به مراتب سختتر و دشوارتر از امروز نیز دست به گریبان بودند، اما باوجود تمام دشواریها نه تنها جان سالم از مهلکه به در برده که چهره یک قهرمان را نیز از خود به تصویر کشیده اند. تجربهای که نشان میدهد تمام آنچه که این روزها به عنوان دلایل ناکامی از سوی برخی بازیکنان و اعضای کادر فنی ردیف میشود بهانهای بیش نیست
تیم یحیی مشکل دارد. نه، چون مدیریت باشگاه بلاتکلیف تصمیم گیری وزارت ورزش است برای تعیین مدیرعامل و نه حتی، چون وعدههای پرداخت مطالبات بازیکنان یک به یک پوچ میشود و رنگ واقعیت به خود نمیگیرد. تیم یحیی مشکل دارد، چون نه سرمربی تمرکز لازم را دارد و نه شاگردانش. مسئلهای که مهمترین دلیل سراسیمه بازی کردنهای سرخپوشان است.
هرج و مرج را میتوان به وضوح در تمام بازیهای این تیم دید. اشتباهات بچه گانه ای، چون استپ نامتعارف با کف پا توسط گلر باتجربه تا پاسهای اشتباه در منطقه خطر و ارسالهایی که هیچ هدفی ندارند و موقعیتهای بسیاری را از تیم برای کسب نتیجه میگیرد. رفتاری که جز بلاتکلیفی تاکتیکی دلیل دیگری نمیتوان برای آن یافت. روند ناخوش آیندی که میتواند نتیجه غیرقابل جبرانی برای پرسپولیس و یحیی در پی داشته باشد.
یحیی مربی تازه کار یا ناکارآمدی نیست. او با وجود تمام شک و شباهتی که بعد از نشستن به جای کالدرون متوجه اش بود را با ادامه قابل قبول راه مربیان موفق پرسپولیس (برانکو و کالدرون) به خوبی پاسخ داد و ثابت کرد که مربی با دانشی است، اما این روزها گویی ذهن یحیی تمرکز لازم برای جمع و جور کردن تیمش را ندارد که پرسپولیس این گونه آشفته بازی کرده و دور از انتظار نتیجه میگیرد.
آل کثیر در حد انتظار ظاهر نمیشود، بازی عبدی چنگی به دل نمیزند، حتی وحید امیری که مرد همه فن حریف سرخپوشان بود و در تمام طول نود دقیقه، چون فشفشه در تمام نقاط زمین دیده میشد نیز مثل سابق در بازیهای دیده نمیشود. فرجی هنوز نتوانسته این اطمینان رابه هوادار القا کند که حضورش در ترکیب خط دفاعی میتواند به بیمه شدن این خط بینجامد و تک تک بازیکنان پرسپولیس چه با تجربههایی که پیشتر ستارههای بلامنازع تیم بودند و چه جوانترها همه با یک روند در پی گذاران بازیها هستند. روندی که هنوز نتوانسته پرسپولیس را به عنوان یکی از مدعیان اصلی و قابل اتکا لیگ مطرح کند حتی زمانی که قبل از دربی به واسطه دو برد به رده دوم جدول رسید.
تیم یحیی گویی ابتداییترین موارد را هم به دست فراموشی سپرده است. به گونهای که در روند بازی بارها و بارها میتوان از زبان هر بینندهای شنید که اکنون زمان پاس است. الان باید شوت کنی، این چه استپی است. این چه پاسی بود. جملاتی که همه و همه از سردرگمی تاکتیکی تیمی خبر میدهد که گویی بعد از پنج فصل موفق حالا در مسیری قرار گرفته که حتی تصورش نیز برای هواداران این تیم خوش آیند نیست. با این وجود، اما یحیی گویی هنوز هم قصد پذیرش این داستان را ندارد که اگر داشت بعد از بازی کسل کننده مقابل پرسپولیس مدعی نمیشد که تیمش مستحق برد بوده که به راستی این گونه نبود. این بدان معنا نیست که استقلال مستحق این برد بوده، نه. بازی که باید هزاران بار خدا را شکر کرد که هواداران مجبور به خرید بلیط برای تماشای آن از نزدیک نشدند گزینه مستحق برد نداشت، اما یحیی گویی بر این باور نیست که اگر بود شاید اقدامی عاجل میکرد برای تیمش تا به سرنوشت تاریکی در لیگ بیست ویکم مواجه نشده و کارنامه خوب خود را خراب نکند.