فریاد مطالبه‌گری مردم و رسانه‌ها این‌بار از حنجره پرسپولیس بیرون آمد. اتفاقی تازه که می‌تواند نقطه عطفی در فوتبال ایران باشد و قدمی مؤثر برای محاکمه و کوتاه کردن دست مدیران نالایقی که جز هزینه‌تراشی و انباشتن بدهی‌های هنگفت هنر دیگری ندارند!
درس عبرت لازم است؛ این لب‌کلام بیانیه باشگاه پرسپولیس است. همان خواسته‌ای که سال‌هاست رسانه‌ها پیگیری می‌کنند و هواداران تیم به دنبال آن هستند. معضل بزرگی که البته تنها یقه باشگاه پرسپولیس را نگرفته و کل فوتبال ایران را به خود آلوده کرده است. بازخواست مدیران مقصر برای اشتباهات فاحشی که مرتکب شده‌اند و بدهی‌های هنگفتی که از خود به جا گذاشته‌اند، آن هم از سوی نهاد‌های نظارتی با ورود مستقیم به پروند‌هایی که با ایرادات غیرقابل توجیه عقد شده است، چه به لحاظ فنی و چه مالی.
پیش از این صدای مشاور وزیر ورزش درآمده بود. پرواضح بود ذوالفقارنسب از روندی که چنین بدهی هنگفتی را بابت جدایی غیرقابل توجیه کالدرون روی دست باشگاه پرسپولیس گذاشته، سرگیجه گرفته است. همان دلیل حالا در کنار نارضایتی بحق بازیکنان بابت عدم دریافت مطالبات‌شان کارد را به استخوان مدیریت باشگاه رسانده است، به طوری که صراحتاً از نهاد‌های نظارتی خواهان ورود به دو پرونده کالدرون و بودیمیر است. دو پرونده‌ای که روی هم چیزی حدود ۳۸ میلیارد تومان هزینه روی دست تیم گذاشته است. هزینه‌ای که قاعدتاً باید خرج قرارداد‌های جدید و دیگر مشکلات پرسپولیس می‌شد، اما همه به لطف بی‌کفایتی‌های مدیران قبلی برای پرداخت بدهی تنها دو پرونده هزینه شده است.
مسئله‌ای که باشگاه پرسپولیس را بر آن داشته تا صراحتاً خواستار ورود نهاد‌های نظارتی به قرارداد بازیکنان و مربیان خارجی سابق این تیم که بدهی‌های هنگفتی به جای گذاشته، شود: «پیش از این قراردادهایی، به‌ویژه با بازیکنان و مربیان خارجی منعقد شده که در جریان آن، نفراتی جذب شده‌اند که حضورشان یا توجیه فنی و اقتصادی نداشته یا اگر مؤثر و کارآمد بوده‌اند مطالبات‌شان برای جلوگیری از خسارت به باشگاه در زمان مقرر پرداخت نشده است. ما درباره عددی نزدیک به ۳۸میلیارد تومان تنها برای دو مورد صحبت می‌کنیم. ماریو بودیمیر (۵۶۰ هزار دلار) و گابریل کالدرون (۷۴۰ هزار دلار) در مجموع معادل یک میلیون و ۳۰۰ هزار دلار، مبلغی که در همین مقطع از چرخه مالی باشگاه خارج شده است. پرداخت‌هایی که در آن زمان صورت نگرفت و توافق‌هایی که باید برای جدایی انجام می‌شد و نشد تا امروز هزینه هنگفتی از جیب باشگاه برود که می‌توانست موانع و مشکلات بسیاری را از سر راه بردارد. این باور در باشگاه پرسپولیس وجود دارد که بخشی از خسارت‌های وارد شده باید توسط مدیران وقت باشگاه در زمان وقوع این اشتباهات جبران شود، چون پرسپولیس مجموعه‌ای متعلق به مردم است و این همواره یکی از خواسته‌های هواداران بوده که مدیران، ضامن جبران خسارت‌هایی باشند که در پی اشتباهات آن‌ها به وقوع می‌پیوندد. این باید به یک رویه برای جلوگیری از تکرار این اتفاقات در آینده تبدیل شود.»
بدون شک جذب بازیکنان و مربیان بی‌کیفیتی که هزینه‌های بسیاری را روی دست باشگاه‌ها می‌گذارد، کوچک‌ترین توجیه منطقی ندارد، به همان اندازه کنار گذاشتن بی‌منطق نفرات تأثیر‌گذار و عدم پرداخت مطالبات آن‌ها در زمان مقرر. اقدامی که ارقام توافق شده را مشمول دیرکرد و رقم را روز به روز درشت‌تر می‌کند. هرچند در کنار تمام این داستان‌ها که جز به ناکارآمدی مدیران برنمی‌گردد، گاه داستان‌های دیگری، چون لجبازی و مسائلی دیگر نیز در اینگونه پرونده‌ها دخیل است. مسائلی که طی سال‌های اخیر هزینه‌های هنگفتی را به فوتبال باشگاهی ایران که عمدتاً خرج آن از جیب مردم و بیت‌المال است، تحمیل می‌کند. روندی که همانطور که باشگاه پرسپولیس نیز در بیانیه خود بدان اشاره کرده، توقف آن نظارت و ورود مستقیم و جدی نهاد‌های نظارتی را می‌طلبد. در واقع ورود نهاد‌های نظارتی به پرونده‌هایی، چون کالدرون و بودیمیر که تعداد آن‌ها در باشگاه‌های ایران کم هم نیست، می‌تواند دست متخلفان بسیاری را رو کند و پرده از اتفاقات ناگوار بسیاری بردارد، اما بی‌هیچ تردیدی مهم‌ترین گام در صورت ورود نهاد‌های نظارتی کشیدن این مدیران به پای میز محاکمه است. مدیرانی که طی سال‌های اخیر با علم به اینکه قرار نیست بابت اشتباهات فاحش خود پاسخگو باشند، چالش‌های مالی بسیاری از خود بجا گذاشته‌اند. چالش‌هایی که تاوان آن را مردم از جیب‌شان داده‌اند و همانطور که باشگاه پرسپولیس نیز به آن اشاره کرده یک‌بار برای همیشه باید جلوی این ولنگاری‌های مالی و دست‌درازی‌ها به بیت‌المال گرفته شود.
بی‌کفایتی مدیریتی طی سال‌های اخیر نه فقط بیت‌المال را به تاراج برده که آبروی فوتبال ایران را نیز در مجامع بین‌المللی خدشه‌دار کرده است، چراکه عدم پرداخت به‌موقع مطالبات بازیکنان و مربیان خارجی همواره آن‌ها را برای دریافت حق و حقوق خود راهی فیفا کرده است. اتفاقی که باعث ترسیم چهره‌ای ناخوشایند از فوتبال ایران در فدراسیون جهانی فوتبال شده است و دلیلی ندارد که آبروی فوتبال ایران بابت بی‌کفایتی چند مدیر اینچنین بر باد برود.
