سرویس ایران جوان آنلاین: حدود یک سالی که کرونا دست و پای بسیاری از شهروندان را برای مسافرت بسته بود، طبیعت نفس راحتی میکشید و از دست زبالهسازها در امان بود. اما عید ۱۴۰۰ و مسافرتها دوباره کاری کرد که صدای کوه و جنگل و دریا در بیاید. در این میان، جنگل گیسوم نیز از ریخت و پاش زباله گردشگران در امان نبود و حالا روزهای سختی را تجربه میکند.
فرهنگ پیش کش، فقط زباله نریزید
در استان گیلان و شهرستان تالش پارک جنگلی بزرگی وجود دارد به نام گیسوم. گیسوم منطقهای است که در آن جنگل به دریا میچسبد و جادوی طبیعت به اوج خود میرسد. در این مسیر زیبا و دیدنی، درختان سر به فلک کشیده، تونلی ایجاد کردهاند که دل هر بینندهای را با خود میبرد. در جاده گیسوم نسیم خنک کوهستانهای تالش با بوی گیاهان و نوای جنگل در هم آمیخته شده تا تن و جان هر رهگذری را آرامش ببخشد و روحش را نوازش کند. اما این توصیفات برای چند سال پیش گیسوم است و امروز این منطقه چنان مملو از زباله و آشغالهای متعفن شده که با ورود به این جنگل، جز حسرت چیزی باقی نمیماند. شاید گردشگر نامیدن افرادی که وارد هر منطقه بکر و زیبا میشوند و با برجای گذاشتن زبالههایشان و تخریب اماکن و شکستن درختان و کشتن موجودات دیگر فاجعه میآفرینند، اشتباه باشد.
گردشگر یعنی کسی که از زیباییهای یک منطقه لذت میبرد و از امکانات طبیعی آن استفاده کرده و اوضاع و احوال را طوری پیش میبرد که برای بازگشت دوباره خودش مهیا باشد. اما سالهاست با رهاسازی زباله در دل طبیعت به دست همین گردشگر، مشکلات زیادی برای تمام موجودات زنده ایجاد شده است. هر چند همه از ایجاد یا تغییر الگوهای فرهنگی برای بهبود شرایط حرف میزنند، اما تا زمانیکه یک حرکت و خواست عمومی برای حفظ منابع طبیعی به وجود نیاید هیچ طرح و برنامه و حرکتی به سرانجام نمیرسد. ریختن زبالهها در دل طبیعت فقط به گردشگران ختم نمیشود و بسیاری از شهرداریها هم ترجیح میدهند زبالههای جمعآوری شده را در جایی دور از چشم دیگران پنهان کنند و چه جایی بهتر از جنگل و ساحل و کنار چشمهها و رودخانهها و درهها و...
وقتی گیسوم بوی زباله گرفت، سرپرست اداره حفاظت محیطزیست تالش هم با اشاره به اینکه رها کردن زباله در مسیر جاده جنگلی گیسوم تالش یکی از دغدغههای زیستمحیطی این شهرستان است، گفت: «با هدف فرهنگسازی و استفاده خردمندانه از طبیعت و مدیریت اصولی پسماند، حدود ۳۵۰ کیلوگرم از زبالههای این منطقه جمعآوری و به محل دفن شهرداری اسالم منتقل شد.» رامین شیلاتی افزود: «طرح گردشگری واقع در گیسوم تالش یکی از نقاط مقصد برای گردشگران بوده که هرساله پذیرای تعداد زیادی از مسافران از نقاط مختلف کشور است و این جنگل زیبا از زبالههای این افراد سهلانگار رنج میبرد.»
به گفته این مسئول، ترویج فرهنگ استفاده اصولی از طبیعت از اولویت کاری محیطزیست این شهرستان است که با همکاری دستگاههای ذیربط در حال انجام است. سرپرست اداره حفاظت محیطزیست تالش با بیان اینکه حتی مسافرین و گردشگران عبوری از جنگل گیسوم هم به این طبیعت زیبا رحم نمیکنند و بدون اینکه زبالهشان را جمعآوری کنند، این مکان را ترک میکنند، گفت: «به طور میانگین در شهرستان تالش روزانه ۶۰ تن زباله تولید میشود و زباله گردشگران نیز بر زبالههای این شهرستان میافزاید.» شیلاتی تأکید کرد: «نیاز به فرهنگ سازیهای گسترده داریم تا برخی از افراد به این فکر بیفتند که نریختن زباله جنگل حداقل وظیفهای است که در قبال بهرهمندی از زیباییهای جنگل گیسوم دارند.»
اگرچه گیسوم بیشتر در نیمه اول سال پذیرای گردشگران است ولی باید گفت کسانی که در نوروز و بهار و تابستان هم موفق به سفر به این منطقه گردشگری نمیشوند در پاییز و زمستان از خجالتش در میآیند.
سوغات زباله برای جنگل
شناختن بیشتر گیسوم میتواند عمق فاجعه را بیش از پیش نمایان کند. حداقل شهروندانی که در مسیر گذر از گیلان سری به این منطقه میزنند بدانند کجا را تخریب و آلوده و کثیف میکنند. جنگل گیسوم نام خودش را از روستایی به همین نام برگرفته که در ۱۸ کیلومتری جاده تالش به بندرانزلی قراردارد. پارک جنگلی گیسوم با درختان سر به فلک کشیدهاش، مسیری رویایی دارد. گیسوم در حقیقت موزهای طبیعی است که فرصت تماشای انواع گل و گیاه را به شما میدهد. در این جنگل حدود ۷۰ گونه گیاه وجود دارد. همچنین انواع قارچها، میوهها و موجودات و حیواناتی که قرنهاست این منطقه به عنوان خانه آنها به شمار میآید. با این تفاسیر مسافران و گردشگران پس از تماشا و بهرهگیری از طبیعت زیبای این جنگل، سوغات زشت زباله را به آن هدیه میدهند و مسئولان شهری هم که خودشان از جنگل به عنوان محل دفن زباله استفاده میکنند، سکوتی معنادار در مقابل این اقدامات دارند.