مجلس در تصمیمی که باید همچنان آن را به سود هنرمندان تلقی کرد، تصویب کرده این قشر تا ۲۰۰ میلیارد ریال درآمد سالانه معاف از مالیات باشند، اما اگر درآمد آن‌ها بیشتر شد، باید مالیات بدهند ولی جالب است همین قانون ملایم برای اخذ مالیات از این قشر صدای کانون کارگردانان و انجمن تهیه‌کننده - کارگردانان سینما را بلند کرده که چه نوشته‌اید... هنرمندان قشری ضعیف هستند و کلاً نباید از آن‌ها مالیات گرفت. این قشقرق بازی‌ها در ایران واقعاً حکایت عجیبی است. ظاهراً معافیت مالیاتی تا حالا آنقدر زیر زبان آقایان مزه کرده که دیگر توان دل کندن از بخشی از درآمدشان را به سود نفع عمومی ندارند. جالب است بیانیه این دو صنف با ژست حمایت از هنرمندان کم‌درآمد نوشته شده است ولی با یک حساب سرانگشتی مشخص می‌شود سالی ۲۰۰ میلیون تقریباً چهار برابر درآمد سالانه یک کارگر و کارمند است و این سؤال مطرح می‌شود که چرا کسی که این مقدار درآمد دارد، نباید مالیات بدهد، ضمن اینکه طبق مصوبه مجلس مالیات صرفاً از درآمد بیش از ۲۰۰ میلیون دریافت می‌شود، به عبارتی اگر درآمد یک هنرمند به طور مثال ۲۰۱ میلیون تومان باشد، مالیات فقط از آن یک‌میلیون اضافه کسر می‌شود. واقعیت این است که این مقدار ارفاق و مماشات با هنرمندانی که درآمد‌های بالا دارند از دید عموم تا حدودی ناعادلانه بوده است، با این حال دو صنف یاد شده مدعی هستند این مصوبه در صورت قانون شدن می‌تواند عواقب خطرناکی داشته باشد. استفاده از عباراتی که جنبه تهدیدآمیز دارد، از زبان منوچهر محمدی، تهیه‌کننده سینما نیز در این ارتباط در نوع خود جالب توجه است. «این مصوبه به دلیل متناسب نبودن با شرایط اقتصادی موجی از نارضایتی‌ها را به وجود خواهد آورد و قطعاً عواقب ناخوشایندی خواهد داشت!» اتفاقاً لازم است مالیات دادن در کشور به یک فرهنگ تبدیل شود و در این عرصه انتظار منطقی این است که اهالی فرهنگ پیشگام و فرهنگساز باشند، اما وقتی برخی از بزرگان این عرصه مدام به دنبال معافیت‌های بی‌دلیل مالیاتی برای صنف خود هستند، دیگر چه انتظاری می‌توان از عموم مردم داشت. در شرایطی که کشور به طور راهبردی باید به سمت کاهش درآمد‌های نفتی برود و سهم نفت از درآمد‌ها باید سال به سال کاهش یابد، اتفاقاً مسئله فرار مالیاتی و تلاش برای فشار جهت معافیت‌های مالیاتی باید عواقب خطرناکی داشته باشد. این مواضع در حالی رقم می‌خورد که هنرمندان در روی کار آمدن دولتی که سفره مردم را کوچک‌تر کردند، نقشی غیرقابل انکار دارند و هنوز عواقب حمایت از روی کار آمدن جریان سیاسی طرفدار سرمایه‌داری بی‌رحم را نپرداخته‌اند.
