سرویس ورزشی جوان آنلاین: در فوتبال حرفه‌ای نمی‌توان ناامید شد و لیورپولی‌ها هم سال‌ها به رؤیاپردازی شان ادامه دادند. معتقدم لیورپول در این ۳۰ سال هفت بار مستحق کسب عنوان قهرمانی جزیره بود، اما هر بار این آرزو محقق نمی‌شد. بیش از همه در سال ۲۰۰۲ و ۲۰۰۹ زمانی که هدایت تیم دست جرارد هولیر و رافا بنیتس بود، قرمز‌ها تا آستانه قهرمانی پیش رفتند. تیم فعلی یورگن کلوپ را باید بهترین ترکیب لیورپول طی این سال‌ها نامید. البته کلوپ شایستگی‌هایش را قبل از آمدن به انگلیس در بوندس‌لیگا ثابت کرده بود. او در آلمان تمام تمرکزش را روی شکست بایرن و پشت سر گذاشتن این تیم گذاشت. با این حال آمدن کلوپ به لیگ برتر با استقبال زیادی مواجه نشد و حتی خود من در یادداشتی در موردش پیش‌داوری کردم: «بعید می‌دانم کلوپ بتواند قهرمانی را به آنفیلد بیاورد.» واقعاً خوشحالم که موفقیت لیورپول باعث شد به این پیش‌داوری نادرستم اذعان کنم. در واقع ذهن خلاق کلوپ لیورپول را دگرگون کرد. طی سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶ قرمز‌ها در لیگ به ترتیب عناوین هفتم، ششم، هشتم، هفتم، دوم، ششم و هفتم رقابت‌ها را کسب کردند. مربیان قبلی ستاره‌هایی، چون ژابی آلونسو، خاویر ماسکرانو، فرناندو تورس، سوارز و رحیم استرلینگ را در اختیار داشتند، اما به هدف اصلی‌شان نرسیدند. بهانه آوردن مربیان به خاطر عملکرد ضعیف باشگاه در فصل نقل و انتقالات به هیچ وجه پذیرفتنی نیست. اگر کلوپ نبود شاید ویرجیل فان دایک و آلیسون بکر سر از تیمی دیگر درمی‌آوردند و سادیون مانه و محمد صلاح زیر نظر یورگن به بازیکنان درجه یک دنیا تبدیل شدند. این قهرمانی در عصر فوتبال مدرن به دست آمده و کلوپ با همه مشکلاتی که سر راهش بود بر تمام چالش‌های فوتبال حرفه‌ای چیره شد. با افتخار باید بگوییم مرد آلمانی تیمی ساخته که نه تنها در جزیره، بلکه در سطح قاره اروپا نیز شایسته کسب همه جام‌هاست.
